Αυτό το μικρό εστιατόριο, που θυμίζει ελληνικό καλοκαίρι, βρίσκεται σ’ ένα απομονωμένο ψαροχώρι στη Νότια Αφρική και ψηφίστηκε χθες ως το καλύτερο στον κόσμο στην εναρκτήρια τελετή των παγκόσμιων βραβείων εστιατορίων στο Παρίσι.
Η ταπεινή του θέση και η πίστη του ιδιοκτήτη του στα απλά και αγνά υλικά ήταν αυτή που κέρδισε τους κριτές.
Ο σεφ Κόμπους βαν ντερ Μερβ, που έμαθε να μαγειρεύει σε ηλικία 30 ετών, αναζητά κάθε μέρα τα συστατικά για τα πιάτα του στην άγρια ακτή του δυτικού ακρωτηρίου κοντά στο εστιατόριό του, το Wolfgat.
Τίποτα στο μενού του εστιατορίου δεν είναι έτοιμο, με τον 38χρονο Μερβ να φτιάχνει ακόμη και το ψωμί και το βούτυρο μόνος του.
Το ίδιο το εστιατόριο είναι πολύ μικρής ηλικίας, καθώς άνοιξε μόλις πέρυσι σε ένα εξοχικό ηλικίας 130 ετών, που από κάτω του κρύβει μία σπηλιά, στην παραλία Paternoster.
Το μενού γευσιγνωσίας των επτά πιάτων κοστίζει περίπου 53 ευρώ, ένα ποσό που δεν έχει καμία σχέση με τα πανάκριβα εστιατόρια του Παρισιού.
Αλλά η ταπεινή του θέση και η πίστη του βαν ντερ Μερβ στην αειφόρο μαγειρική και στην επιστροφή στα βασικά ήταν αυτή που κέρδισε τους κριτές των World Restaurant Awards στη γαλλική πρωτεύουσα.
Κουζίνα “εκτός χάρτη”
Με πιάτα, όπως τα διπλομαγειρεμένα φύκια, το αγγελόψαρο με bokkom sambal και masala άγριου σκόρδου, πεταλίδες, μύδια και λαχανικά της θάλασσας, που μάζεψε ο ίδιος από τον «κήπο» του, την θάλασσα, κέρδισε επίσης το βραβείο για το καλύτερο εστιατόριο «εκτός χάρτη».
Ο γενειοφόρος σεφ Βαν ντερ Μερβ, ένας πρώην μπλόγκερ φαγητού, δήλωσε ότι εκτός από την επιρροή των εκλεπτυσμένων μπαχαρικών της τοπικής κουζίνας του Cape Malay, η φιλοσοφία του στηριζόταν στην «όσο το δυνατόν μικρότερη παρέμβαση στα προϊόντα, θέλοντας να τα διατηρήσει αγνά, ωμά και ακατέργαστα».
«Είναι μια πολύ μινιμαλιστική προσέγγιση.
Δεν έχει νόημα να μαζέψουμε εκπληκτικά βότανα και στη συνέχεια να τα μετατρέψουμε σε σάλτσα που δεν έχει καμία σχέση με αυτά» πρόσθεσε.