Έχουν περάσει κάμποσες δεκαετίες, από τη γυμνασιακή μου παρέλαση στο χωριό, όταν ο… ουλαμός της δικής μας τάξης περνούσε μπροστά από το καφενείο του «καροτσέρη», απέναντι από την εξέδρα των επισήμων κι εγώ αφηρημένος λησμόνησα το «κλείνατε την κεφαλή επί δεξιά» και έμεινα να κοιτάω αριστερά και εννοείται πως έχασα το βήμα μου… Ο «καροτσέρης», που λέτε, είχε γράψει με ασβέστη στο πεζοδρόμιό του, το σύνθημα του τίτλου!
Όχι δεν μπερδεύτηκε ο αείμνηστος καφετζής, ούτε και ήταν τόσο ανιστόρητος. Οι μεσήλικες του χωριού ακόμα θυμούνται τις πλάκες του και τις απίθανες ιστορίες, που με μοναδικό τρόπο τις παρουσίαζε ως πραγματικές σε ένα ακροατήριο, που αν και τον ήξερε πάντα έμενε με ανοιχτό το στόμα.
Την εποχή εκείνη που δεν υπήρχαν social media δεν υπήρχε και ο όρος troll. Σε κάθε περίπτωση ο αγαπητός «καροτσέρης» ήταν ένα πρωτοποριακό τρολ για την εποχή του!
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, η δική του 28η Οκτωβρίου του 1821, δεν ήταν μόνο μια πλάκα, αλλά μια εικαστική παρέμβαση, για να καταδείξει τον αριθμό των ανιστόρητων παιδιών. Μόνο που τα ανιστόρητα παιδιά δεν ήταν προνόμια της εποχής του.
Πολύ φοβάμαι πως τα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι και το σήμερα, τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα, με τη σύγχυση που επικρατεί στο κεφάλι των παιδιών και όχι μόνο των μικρών.
Είναι τα παιδιά που μεγάλωσαν πιστεύοντας ότι ο Κολοκοτρώνης, είπε το ΟΧΙ στους Γερμανούς (ούτε καν στους Ιταλούς), ο Μεταξάς ήταν ένας τύπος που έβγαζε καλό κονιάκ, οι Έλληνες πολεμούν σαν μοσχάρια (!), η Βέμπο ήταν μια Κάλλας πριν την Κάλλας, ο Τσιάνο (θα τρελαθώ Τσιάνο) ήταν ο δικός της Ωνάσης, η Κορυτσά ήταν χιονοδρομικό κέντρο, το Τεπελένι ένα χωριό κοντά στα Λουτρά της Ωραίας Ελένης, η κάλτσα του στρατιώτη ήταν χορηγία της adidas, το Χάνι της Γραβιάς ήταν youth hostel, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ήταν ρασοφόρος κατάσκοπος που για «ξεκάρφωμα» πουλούσε κινητά, και ο Καραϊσκάκης έβαζε γκολ προπολεμικά για τον Ολυμπιακό και δεν είχε καμία σχέση με το σημερινό χασογκόλη τον Ανδρούτσο!
Πολύ φοβάμαι ότι αντίστοιχες απαντήσεις και ακόμα πιο ευφάνταστες μπορεί να δοθούν και σήμερα σε ένα γκάλοπ αμέσως μετά την παρέλαση της μαθητιώσας νεολαίας.
Την ώρα που η πιτσιρικαρία θα τρέχει αλαφιασμένη για να πιάσει στασίδι στην καφετέρια, στο γυράδικο, το μπεργκεράδικο και στο μπαρ, που με μπόλικη εθνική υπερηφάνεια συμμετέχει στον εορτασμό, το μυαλό πιάνεται εξ απήνης και δίνει απείρου κάλους απαντήσεις.
Και ο γονέας που πριν λίγο θαύμαζε τον ευθυτενή κανακάρη του και το φυλαχτό του Λαλαούνη (την κόρη του) στην παρέλαση, δεν θα είναι εκεί ν’ ακούσει και να ντραπεί εφόσον ξέρει τη σωστή απάντηση…
Διότι αν ήταν εκεί, κανονικά θα έπρεπε να συλληφθεί για παραμέληση εποπτείας ανηλίκου, που προέβη σε παραχάραξη της ιστορίας και προσβολή νεκρού, αν σκεφτούμε ότι οι ήρωες για τους οποίους απαντούν έχουν συγχωρεθεί προ πολλού.
Χωρίς καμία διάθεση νουθεσίας, πατριδοκαπηλίας, εθνολατρείας και ψύχωσης με τα εθνικά σύμβολα, η άγνοια βασικών θεμάτων της ιστορίας μας, είναι επιζήμια για την κοινωνία.
Η άνοδος της ακροδεξιάς, η ροπή στο φασισμό και οι συνεχείς επωάσεις των αυγών του φιδιού, οδηγούν σε άλλου τύπου παρελάσεις, με τάγματα εφόδου, που κανείς μας δεν θέλει να συναντά στο διάβα του.
«Ένα στο αριστερό», λοιπόν, ή έστω στο κεντροαριστερό, για να παραφράσουμε το παράγγελμα στον βηματισμό της παρέλασης!
Κι εσύ κοπελιά με το 12ποντο, περπάτα σαν άνθρωπος, δεν είπαμε για πασαρέλα…