Και εντάξει ο Αλέξης δεν λέει να πάρει τα πάνω του. Η κυβέρνηση τι ήθελε να τον συναγωνιστεί στο παραλήρημά του;
Όταν σε μια χώρα ο αριθμός των νεκρών της πανδημίας γίνεται πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, οι καραντίνες και τα lockdown δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα τη βγάλουν από το αδιέξοδο. Μια πιο ισχυρή μολυσματική νόσος έχει προσβάλει τους πολιτικούς της που δηλητηριάζουν τους πολίτες της…
Κανείς δεν είπε ότι τούτη εδώ η κυβέρνηση τα κάνει όλα καλά, που ελάχιστα διόρθωσε ή προώθησε για να αντεπεξέλθει με μεγαλύτερη επιτυχία στο δεύτερο και πιο οξύ κύμα. Αλλά αυτό ουδόλως αθωώνει τον Αλέξη Τσίπρα, που βγήκε την επομένη της ανακοίνωσης του «απαγορευτικού» (όπως θέλει να το λέμε ο Μπαμπινιώτης) και τα πήρε όλα παραμάζωμα, αδιαφορώντας προκλητικά για το τι συμβαίνει ταυτόχρονα στον υπόλοιπο κόσμο, συμπεριλαμβανομένου και του προηγμένου, στον οποίο και ορθώς δεν ανήκουμε.
Έκανε άσχημη εντύπωση ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που φάνηκε να είναι εκτός τόπου και χρόνου. Φυσικά και η αντιπολίτευση δεν απαγορεύεται σε συνθήκες Covid 19. Ίσα ίσα επιβάλλεται μήπως και κάποια πράγματα γίνουν καλύτερα. Μα όχι έτσι. Όχι με την ισοπέδωση και την επίδειξη άγνοιας, που καθιστά αφερέγγυο το λόγο σου. Και εντάξει ο Αλέξης δεν λέει να πάρει τα πάνω του.
Η κυβέρνηση τι ήθελε να τον συναγωνιστεί στο παραλήρημά του; Και μη μου πείτε ότι ο επικεφαλής του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού δεν είναι κυβέρνηση. Ναι, αυτός ο κ. Ρωμανός, που για να ταπεινώσει τον Τσίπρα βγάζει σε ευθεία αντιπαραβολή τα νούμερα των νεκρών της πανδημίας με τα πενιχρά δημοσκοπικά ποσοστά του ασθμαίνοντος ΣΥΡΙΖΑ.
Και συγκρίνει τις καμπύλες των γραφικών για να εκθέσει τάχα μου τα δημιουργικά Syriza Statistics. Πάνω στους νεκρούς λοιπόν και τα χιλιάδες κρούσματα, κυβέρνηση και αξιωματική (όχι ότι η υπόλοιπη είναι καλύτερη) αντιπολίτευση κυνηγούν μάγισσες, χίμαιρες, διαδικτυακά τρολ και fake news…
Ναι, είναι κοινός τόπος ότι το “απαγορευτικό” επιβλήθηκε επειδή με ανοικτή τη χώρα το ΕΣΥ δεν μπορεί ν’ αντέξει. Και τι έκαναν λοιπόν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για την ενίσχυση και τη θωράκισή του; Πόσες κλίνες ΜΕΘ πρόσθεσε το ένα ή το άλλο κόμμα (σ. σ. ο «Σταύρος Νιάρχος» δεν είναι κόμμα) για να μην κοντεύουμε τώρα να φτάσουμε στο δίλημμα ποιούς θα βάλουμε και ποιους θα αφήσουμε έξω από την Εντατική;
Προφανώς και η πανδημία εξέθεσε το παγκόσμιο υγειονομικό σύστημα, οπότε πόσες ευθύνες να ζητήσουμε από τον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα για τις υγειονομικές πολιτικές τους; Αν θέλαμε να λεγόμαστε σοβαροί άνθρωποι και όχι λάτρεις του λαϊκισμού, που είναι το ευκολότερο και το πιο ανέξοδο πράγμα του καιρού μας, αλλού θα εστιάζαμε: στη βελτίωση της υπάρχουσας κατάστασης στο μέτρο του εφικτού και στο πώς θα γίνει το lockdown λιγότερο επώδυνο για τους πολίτες της χώρας.
Όμως για την Ελλάδα υπάρχει ένα ταβάνι που είναι οριοθετημένο με τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας. Συνεπώς το βάρος πέφτει στην ορθή διαχείριση των μικρών αποθεματικών μας και των κοινοτικών πόρων, καθώς και στη δίκαιη κατανομή τους στους πληττόμενους, που είναι παρά πολλοί.
Όμως το να μιλάει ο ένας και να πλειοδοτεί ο άλλος, λες και ετούτη η χώρα είναι φυτεμένη από τη μια άκρη ως την άλλη με λεφτόδεντρα, το πρόβλημα δεν λύνεται. Και εκτός από την υγεία μας, θα νοσεί σταθερά και η πολιτική ζωή μας. Και την ίδια ώρα οι πολίτες θα λοιμοκτονούν και θα λιμοκτονούν…