Κυριακή της Απόκρεω χθες, πράγμα που σημαίνει ότι βρισκόμαστε στην καρδιά της μασκαράτας και του ξεφαντώματος. Μια εβδομάδα πριν την Καθαρή Δευτέρα και με το ζόρι κρατιέμαι να μην αρχίσω τα καθαρογλωσσίδια, αν και θα έχω τα άλλοθι του κλίματος των ημερών. Τι και αν το έχει φαγωμένο ο γάιδαρος από καιρό; Μη με ρωτάτε για τον γάιδαρο. Κοιτάξτε γύρω σας και κάποιοι στον καθρέπτη σας.
«Τις μεγάλες Αποκρές κουζουλαίνονται κι οι γρες και την Καθαρή Δευτέρα παίρνει ο… τους αέρα»!. Εντάξει, δεν το έχω σαν τη Δόμνα Σαμίου, αλλά με φαλλούς και άλλα βοηθήματα δεν ασχολούμαι. Σε λίγο θα φωνάξω… κι-κι-ρί-κου σαν άλλος Γιώργος Κωνσταντίνου στο «Ξύπνα Βασίλη», όταν ξεσπάθωσε κατά του ποιητή Φανφάρα-φαφλατά.
Έχει και στην πόλη μας τέτοιους αλλά δεν ξέρω αν παρέλασαν χθες στο Καρναβάλι της Καστρινής Αποκριάς. Ούτε ξέρω αν πάνω σε κάποιο άρμα ήταν οι εργολάβοι. Πού τους θυμήθηκα τώρα τους εργολάβους ή αργολάβους, όπως τους έλεγα για να τους διαχωρίζω από το αγαπημένο γλύκισμα των παιδικών μου χρόνων; Τότε που κρεμασμένος στα φουστάνια της μάνας μου, τους αγοράζαμε από ζαχαροπλαστείο της οδού Βικέλα, που δεν υπάρχει πια.
Οι εργολάβοι ωστόσο εξακολουθούν να υπάρχουν ως απαραίτητο γρανάζι του συστήματος, της κοινωνίας και της εξέλιξης των πραγμάτων και των θαυμάτων…
Μην τους δαιμονοποιείς, μου έλεγε φίλος τις προάλλες. Ειδικά αυτούς που φροντίζουν να έχουμε έργα, προμήθειες, «κωλόκουρα», μεροκάματα, καθυστερήσεις, εκβιασμούς. Τόσο πολύ, που μελετούν τα έργα πριν καν οι φορείς του Δημοσίου ανακοινώσουν την αναγκαιότητά τους!
Μιλάμε για τέτοια αντανακλαστικά και οργάνωση που τους επιτρέπει να βρίσκονται ένα βήμα μπροστά. Ε, μπορείς μετά να μην τους τα δώσεις τα έργα; Αυτό δεν το θέλει ούτε ο Θεός. Ούτε καν ο… παπάς- της ενορίας.
Αλλά ας επιστρέψουμε στα άλλα καρναβάλια. Ειλικρινά, δεν μπορώ να βγάλω άκρη αν του Λαμπρινού είναι καλύτερα από αυτά του Κουράκη; Το θέμα είναι ότι η πόλη μετά από πολλά χρόνια αποκριάτικης ανυδριάς, έχει ξανά καρναβάλια και καρναβαλιστές.
Φανταστείτε τώρα μέχρι του χρόνου να έχει προκύψει η συνεργασία και Λαμπρινός – Κουράκης να ενώσουν τις δυνάμεις τους για το καρναβάλι του 2021. Ε-πανάσταση, σας λέω. Ρίο θα το κάνουμε όλο το Ηράκλειο! Πώς λέμε «Βορίζα δα το κάμομε όλο το Μονοφάτσι”… Ε, καμία σχέση.
Το θέμα είναι να μην πέσουν οι μάσκες μέχρι την επίτευξη της συνεργασίας, γιατί θα καταρρεύσει το εγχείρημα και θα πάνε στράφι ή ακόμα και θα θρουλίσουν σαν τα μπισκότα «κούκις» οι ώρες που αφιερώνουν κάποιοι σε πολιτικό μασάζ, προσδοκώντας να έλθει η συνεργασία διά της χαλάρωσης.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε με όρους Αποκριάς, ο Κουράκης έχει ντυθεί… κούριερ- είδατε για πότε τσίμπησε και δημοσιοποίησε το ΦΕΚ του ΣΟΑΠ- και ο Λαμπρινός ηθικό δίλημμα, καθώς το ηθικό πλεονέκτημα από μόνο του δεν αρκεί πια!
Κάποιοι προξενητάδες σχεδόν τον έχουν πείσει ότι αν δεν πάει στη συνεργασία με Κουράκη είναι σαν να βλάπτει την πόλη και να δένει χειρόφρενο στην ανάπτυξη και το όραμα.
Υπάρχουν όμως και 4-5 από το περιβάλλον του δημάρχου κολλημένοι με το αποτέλεσμα και το μήνυμα της δεύτερης Κυριακής, που δεν επικροτούν αυτή τη συνεργασία και είναι έτοιμοι να τα βροντήξουν.
Θεωρούν ότι ο Κουράκης με τη… φούρια του και τη λογική του οδοστρωτήρα, σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα εκτοπίσει τελείως τον Λαμπρινό από τον δημαρχιακό θώκο και από τη συντριπτική ήττα του β΄ γύρου θα γίνει ξανά αφεντικό στη Λότζια.
Δεν ξέρω αν το πει ο Λαμπρινός μεσοβδόμαδα σε συνέντευξη Τύπου, αλλά πολλοί στη Λότζια θεωρούν unfair τη σπουδή Κουράκη να δημοσιοποιήσει το ΦΕΚ του ΣΟΑΠ πριν καν ενημερώσει, έστω τον Λαμπρινό. Ίσως αυτή η σπουδή κλείσει οριστικά το κεφάλαιο της συνεργασίας.
Αλλά τι πειράζει; Μασκαράδικες στολές και χρυσές περγαμηνές θα βρει ο ιστορικός του μέλλοντος στα υπόγεια της Λότζια. Ενδεχομένως και κάποιες βενετσιάνικες μάσκες, απομεινάρια των Ενετών όταν έκτιζαν το μνημείο.
Η Αριστέα μπορεί κάλλιστα να τις αξιοποιήσει. Είτε στο φεστιβάλ «5+1 Πολιτισμοί» ή ακόμα και στην «Τέχνη Καθ’ Οδόν». Λεφτά μπορεί να μην υπάρχουν, αλλά από μάσκες… να φάνε και οι κότες!