Οι φυλές του Αυγούστου δεν παίζουν πλέον μόνες τους μπάλα στο γήπεδο του μήνα που η λαϊκή παράδοση έχει συνδέσει με τις ελληνικές διακοπές.
Ο μήνας που εξέθεσε με κυνισμό τον Ουμπέρτο Έκο σε ό,τι αφορά την παραγωγή ειδήσεων, έχει προχωρήσει κατά τα 2/3 του και το ασφαλές δείγμα αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση.
Τραγέλαφος κανονικός. Καπνισμένος σαν τη γαλοπούλα του ευτελούς τοστ, αποτεφρωμένος σαν τα δάση της Αττικής που την τελευταία 8ετία έχει χάσει το 37% των «πνευμόνων» της!
Το δικό μας Αμάρι, δεν πάει πίσω και ο όμορος ο Άγιος Βασίλειος, έχει τη δική του ετήσια συνεισφορά στα καμένα!
Ο ΒΟΑΚ συνεχίζει να γράφει ιστορία με αίμα και η Κρήτη εθισμένη πια στις θυσίες στην άσφαλτο, μετρά από την αρχή του χρόνου 39 νεκρούς, κυρίως νέους. Παρά ένας… τεσσαράκοντα!
Και αν σας μυρίζει λιβάνι, δεν είναι μόνο από το πένθος και τις απώλειες… Είναι από τα λιβανιστήρια της κυβέρνησης, που προσπαθούν με τις αναθυμιάσεις να ξορκίσουν κάθε κριτική και υποψία πολιτικού κόστους, πάνω από το υπέρλαμπρο Μαξίμου- όπως έγραφαν κάποτε για την υπέρκομψη Μαρέβα!
Παρεμπιπτόντως, την είδα στο γάμο του Σημανδηράκη να συνοδεύει τον πρωθυπουργό στους Τάφους των Βενιζέλων, καθώς το μυστήριο του δημάρχου των Χανίων έγινε στον Προφήτη Ηλία, με Μητσοτάκη, Ντόρα, κουμπάρο τον Αρναουτάκη και καλεσμένους το Νίκο Ανδρουλάκη του ΠΑΣΟΚ, τους βουλευτές Μάντζο και Παρασύρη, τον ευρωβουλευτή Μανιάτη και πολύ κόσμο από το στελεχικό δυναμικό του Κινήματος, ως… κινηματικός και ο γαμπρός.
Και η τραγική ειρωνεία είναι ότι στο γαμήλιο γλέντι του υπερκομματικού γάμου (και ας έλειπε ο Παυλής) που έγινε σε κτήμα της περιοχής, δούλευαν νυχτοκάματο τα τέσσερα παιδιά του τραγικού δυστυχήματος στη γέφυρα του Γαλατά!
Όμως, ο νέος… υπερσύγχρονος ΒΟΑΚ δεν θα έχει γέφυρες αλλά σήραγγες χιλιομέτρων και μάλιστα διπλές! Σαν αυτές που θεμελιώθηκαν τις προάλλες εν χορδοίς και οργάνοις και μητροπολιτάδες, ανάμεσα στο Σεληνάρι και την Τάρμαρο. Τρομάρα μας!
Και όμως αυτός ο πεπερασμένος ΒΟΑΚ οδηγεί επισκέπτες και ντόπιους στα πιο όμορφα και μαγευτικά σημεία του νησιού: των αντιθέσεων, των αντιφάσεων και της χαρμολύπης. Το νησί για ένα ακόμα Αύγουστο ξεπερνά τις αντοχές του, όπως το αεροδρόμιο Ηρακλείου τη φέρουσα ικανότητά του. Δεν αναφέρομαι καν σε αφίξεις και έσοδα…
Πανηγύρια, απόκρημνες παραλίες, ηλιοβασιλέματα, φεγγαράδες, γαστριμαργικές απολαύσεις, χωριά, βουνά, φαράγγια, θέα και θεές συνθέτουν ένα μοναδικό καλοκαίρι, που πάντα κάτι πρέπει να βρίσκεται για να το αμαυρώνει. Μόνο που στην Κρήτη μαζεύτηκαν πολλά «κάτι» που απειλούν τη μεγάλη εικόνα. Και δεν είναι μόνο τα προαναφερθέντα.
Είναι οι καθισμένοι θαμώνες γλεντιού στο Ασκύφου, που πυροβολούσαν κατά ριπάς για να φτάσουν στο τσακίρ κέφι. Είναι οι ένοπλοι σε γάμο των Χανίων. Είναι ο πιστολέρο σε άλλο γλέντι στο Κεφαλοβρύσι, που δεν πυροβολούσε μόνο, μα σημάδευε και θαμώνες!
Και στο μεσοδιάστημα οι θαμώνες μπαρ του Ηρακλείου που προέβησαν σε άγριο ξυλοδαρμό ομογενούς, που έτυχε ιδιαίτερης γναθοχειρουργικής φροντίδας. Το προφανές είναι ότι παράγουμε περισσότερη τεστοστερόνη απ’ όση μπορούμε να καταναλώσουμε!
Επίσης αναλογικά παράγουμε την περισσότερη ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές αλλά μπορούμε κι άλλη… Και ας είναι τα βουνά μας- το είδαμε και αυτό το καλοκαίρι σε διακοπές ή «αποδράσεις»- γεμάτα ανεμογεννήτριες και γιγάντιους αποκρουστικούς καθρέπτες.
Κατά τα άλλα, πράσινες επενδύσεις χωρίς προστασία του περιβάλλοντος! Την ώρα που ακόμα περιμένουμε τον χωροταξικό σχεδιασμό για την ανάπτυξη των ΑΠΕ, η κυβέρνηση έχει μοιράσει την Κρήτη στους γνωστούς και μη εξαιρετέους ενεργειακούς παίκτες.
Αλλά ας μη χαλάμε άλλο τις καρδιές μας Αυγουστιάτικα! Ποιος ξέρει, το τελευταίο δεκαήμερο μπορεί να έχει μόνο φως και ας άρχισαν ήδη να μικραίνουν οι ημέρες.
Ας ελπίσουμε στην επήρεια της πανσελήνου που μόλις βιώσαμε και στα λυτά της μαλλιά την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε…