“Οι παράπλευρες απώλειες ενός σοκαριστικού εγκλήματος”…
Έχουν γραφτεί πάρα πολλά για τη σοκαριστική δολοφονία της Αμερικανίδας βιολόγου Σούζαν Ίτον στην Κρήτη. Για μια πράξη τόσο ανατριχιαστικά βίαιη που έχει γεμίσει ντροπή όλους τους Κρητικούς.
Ανάμεσα σε όλα αυτά διάβασα ένα ακόμη που φωτίζει το έγκλημα από μια άλλη σκοπιά που με προβλημάτισε.
Με τίτλο «Το “τέρας” που βλέπετε είναι ο μπαμπάς μου…» Οι παράπλευρες απώλειες μίας δημοσιοποίησης στοιχείων το www.dikastiko.gr μεταξύ άλλων αναφέρει:
Οι αρχές προσπαθώντας να διερευνήσουν ένα τόσο ειδεχθές έγκλημα με βιασμό και ανθρωποκτονία, οφείλουν να εξετάσουν κάθε ενδεχόμενο προηγούμενης δράσης του κατηγορουμένου. Στην προσπάθεια τους αυτή επιχειρούν να ενημερώσουν την κοινωνία ώστε κάποιος που θα μπορούσε να φωτίσει άλλες δράσεις του 27χρονου, να δώσει στοιχεία. Στόχος η προστασία του κοινωνικού συνόλου, όπως άλλωστε αναφέρεται σε όλες τις αντίστοιχες εισαγγελικές διατάξεις.
Η δημοσιοποίηση ωστόσο έχει και… παράπλευρες απώλειες προερχόμενες ίσως από ένα ήδη “βεβαρυμένο περιβάλλον” από συμπεριφορές του δράστη.
Όπως και δεκάδες άλλες περιπτώσεις όπου δημοσιοποιούνται στοιχεία κατηγορουμένων ο 27χρονος, έχει δύο ανήλικα παιδιά. Ίσως πολλοί δεν έχουν συνειδητοποιήσει πως τα παιδάκια αυτά, με την δημοσιοποίηση φωτογραφιών του πατέρα τους, τίθενται εκτός “κοινωνικού συνόλου” και παραδίδονται απροστάτευτα σε ένα χώρο ντροπής και στιγματισμού. Τα δύο παιδιά είναι εκτεθειμένα στην πλέον σκληρή πραγματικότητα.
Αυτό που προτείνεται και συζητείται μεγάλο κομμάτι της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας είναι η δημιουργία βάσεων δεδομένων από τις Αστυνομικές αρχές στις οποίες θα μπορούν να εισέρχονται με την χρήση ειδικών κωδικών που θα τους δίνονται, όσοι πολίτες έχουν άμεσο ενδιαφέρον είτε ως θύματα, είτε ως γονείς σε περιπτώσεις σεξουαλικών αδικημάτων που υποψιάζονται πράξεις σε βάρος των παιδιών τους.
Μία τέτοια διαχείριση θα μπορούσε να βοηθήσει σε αρκετές περιπτώσεις τόσο για την διακριτικότητα απέναντι στην πλευρά των θυμάτων όσο και στα “αθέατα θύματα” αυτού του τύπου δραστών.
Είναι και αυτά όμως εκεί στην τελευταία και πιο σκοτεινή σειρά των θυμάτων τους».