Όταν ο ΟΦΗ αναχώρησε για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας στην Ολλανδία, είχε ολοκληρώσει τέσσερις μεταγραφές (Μπόρχα, Χατζηθεοδωρίδης, Χριστόπουλος, Καραχάλιος).
Επιστρέφοντας, μετά από δυο εβδομάδες, πρόσθεσε δυο ακόμα (Νους, Γιουνγκ), λίγο πριν την πρεμιέρα της Σούπερ Λιγκ ήρθε ο Σενγκέλια, αμέσως μετά οι Μπαΐνοβιτς και Φούντας και στη διακοπή οι Ναούμοφ, Χορδάν Σίλβα, ενώ την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές αναμένεται και ο βασικός φορ μετά την αποχώρηση του Ισέκα.
Με άλλα λόγια, συνολικά 12 μεταγραφές, οι περισσότερες από τις οποίες έγιναν μετά το τέλος της προετοιμασίας και ενόσω το πρωτάθλημα βρίσκεται σε εξέλιξη, έχοντας διανύσει ήδη τις 3 πρώτες αγωνιστικές.
Οι προσθήκες δεν είναι και λίγες, ουσιαστικά είναι μια καινούργια ομάδα, αλλά προέκυψαν αναγκαστικά για πολλούς και διάφορους λόγους: αφενός μεν γιατί αποχώρησαν οι περισσότεροι από τους ελεύθερους και αφετέρου διότι στην πορεία υπήρξαν κι άλλες απώλειες, όπως του Ισέκα και του Γκαγιέγος, δυο παικτών που είχαν ξεκινήσει βασικοί τη σεζόν και υπολογίζονταν από τον Δέλλα.
Τι προκύπτει απ’ όλα αυτά; Καταρχάς ο ΟΦΗ της… Ολλανδίας δεν υπάρχει πια. Άλλη ομάδα πήγε στο Όστεμπεργκ, άλλη άρχισε να δημιουργείται σταδιακά μετά την επιστροφή της.
Ο Δέλλας είχε πει σε ανύποπτο χρόνο ότι δεν θέλει πολλές αλλαγές, αλλά τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα είχε στο μυαλό του και εξηγήσαμε τους λόγους. Αυτό δεν σημαίνει πως όσα έγιναν είναι για το κακό της ομάδας, παρότι στην πορεία αποδείχθηκε ότι ο σχεδιασμός έγινε «στο πόδι».
Την ενίσχυση την χρειαζόταν μετά από τόσες αποχωρήσεις, αλλά υπήρξε και μεγάλη καθυστέρηση στην ολοκλήρωση σημαντικών μεταγραφικών υποθέσεων, όπως του στόπερ, που μέχρι να έρθει πέρασαν τρεις μήνες.
Οι τελευταίες μεταγραφές θεωρητικά είναι καλές. Ο ΟΦΗ απέκτησε τέσσερις διεθνείς (τους εν ενεργεία Φούντα, Σενγκέλια και Ναούμοφ συν τον Χορδάν Σίλβα), έναν έμπειρο μέσο (Μπαΐνοβιτς) για να καλύψει το κενό του Γκαγιέγος, και με έναν επιθετικό που θα μπορεί να καλύψει το κενό του Ισέκα ολοκληρώνει-εκτός απροόπτου- τις προσθήκες για τώρα και ανανεώνει το μεταγραφικό του ραντεβού για τον Γενάρη.
Μέχρι τότε, το μεγάλο στοίχημα του Δέλλα είναι να καταφέρει σε σύντομο χρονικό διάστημα να μοντάρει την ομάδα του και να τη φέρει στο σημείο που θέλει.
Δεν είναι εύκολο: καλείται ουσιαστικά να κάνει μια δεύτερη προετοιμασία με μια τελείως διαφορετική ομάδα, με παίκτες που ενδεχομένως κάποιοι εξ αυτών να χρειάζονται μια ξεχωριστή διαχείριση για να είναι απόλυτα έτοιμοι.
Τώρα ξεκινάει και το πρωτάθλημα για τον ΟΦΗ. Στις τρεις πρώτες αγωνιστικές αναλογικά τα πήγε καλά σε ό,τι αφορά τη συγκομιδή με τους 4 βαθμούς, αλλά τώρα ο πήχης ανεβαίνει.
Στα επόμενα τέσσερα παιχνίδια μέχρι την επόμενη διακοπή (δυο ματς εντός με Άρη, Παναιτωλικό και δυο εκτός με Λεβαδειακό, Πανσερραϊκό), ο στόχος (πρέπει να) είναι μεγαλύτερος. Η τελευταία εικόνα που έχουμε στα μάτια μας είναι από τον αγώνα με τον Βόλο και ήταν καλή.
Άρα, γιατί να μην είναι και η συνέχεια το ίδιο καλή ή και καλύτερη, μιας και με τις μεταγραφές της τελευταίας στιγμής και με την προϋπόθεση ότι ο επιθετικός θα κάνει τη διαφορά, το ρόστερ, πάντα θεωρητικά, δυναμώνει. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο που θα παίξει ρόλο στην πορεία του ΟΦΗ, πέρα από την απόδοση της ομάδας: ο κόσμος της.
Οι άδειες εξέδρες στην αναμέτρηση με τον Ατρόμητο σκόρπισαν απογοήτευση και προβλημάτισαν. Στη συνέχεια ήρθε και η απόφαση των οργανωμένων για αποχή, η οποία ανεξάρτητα από τους λόγους που τους οδήγησαν σε αυτή, μόνο κακό μπορεί να κάνει.
Ο ΟΦΗ χρειάζεται τον κόσμο του και φυσικά τον πυρήνα των φιλάθλων της θύρας 4, γιατί αυτή είναι η φωνή της ομάδας κι αν σιγήσει, το Γεντί Κουλέ χάνει τη δύναμή του.
Το μήνυμα της αντίδρασης, λοιπόν, δεν πρέπει να είναι η αποχή, αλλά η δυναμική παρουσία στην κερκίδα, γιατί χωρίς τον κόσμο του ο ΟΦΗ είναι λειψός και αλίμονο αν η εικόνα του γηπέδου είναι και στη συνέχεια αυτή του αγώνα με τον Ατρόμητο…