Κι εμείς που μεγαλώσαμε με πελτέ “Κύκνος” δεν πάθαμε και τίποτα! Δεν είχε τη μεταμοντερνιά (όπως λέμε μεταπολιτική) του Pumaro, αλλά και η δική μας σάλτσα έβγαζε τη νοστιμιά της. Δεν είχε τη χάρη της ώριμης ντομάτας, αλλά και που να τη βρίσκεις σε όλες τις εποχές… Αφήστε δε που η ώριμη, η κατακόκκινη, η απολύτως εύθραυστη, δημιουργεί συνειρμούς φόβου και απειλής, μην τυχόν και… μας πάρουν με τις ντομάτες!
Να, αυτό που κινδυνεύουν να πάθουν τώρα στο ΣΥΡΙΖΑ, που πάνω στην απόγνωσή τους έκαναν πολιτική – Pumaro!
Όχι μόνο οι αντιφρονούντες στο καθεστώς Κασσελάκη, όπως είπε ο Στέφανος από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής, αλλά σχεδόν το σύνολο των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, σ’ ένα απέραντο μαγειρείο που δημιουργεί πιάτα απίστευτης ανοστιάς…
Ναι, ο Κασσελάκης, αν είσαι ΣΥΡΙΖαίος, δεν τρώγεται με τίποτα. Η επίγευση που αφήνει είναι εντελώς ξένη για το κόμμα της Κουμουνδούρου. Όμως, κάποιες χιλιάδες μέλη τον επέλεξαν και τον εξέλεξαν. Αυτό ουδόλως άρεσε σε μία θορυβώδη, αρτηριοσκληρωτική μειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, που θεωρεί εαυτόν ελίτ του κόμματος.
Κι ενώ θα περίμενε κανείς αυτές οι τάσεις, οι φράξιες και οι συνιστώσες να κουνούσαν μαντήλι, μετά το κακοσερβιρισμένο πιάτο του αυτοδημιούργητου εφοπλιστή, έμειναν στο ΣΥΡΙΖΑ για να φάνε τις σάρκες τους μέχρι το σόου της Κεντρικής Επιτροπής! Βγάζουν μια αριστερίλα άσχημη, αποκρουστική, βουλιμική και με πολλά λιπαρά…
Αν και η αναφορά τους είναι στο ΣΥΡΙΖΑ του 4%! Ένα 4% που προφανώς δεν ήταν αυτό που έκανε το ΣΥΡΙΖΑ κυβερνώσα αριστερά, αλλά με μαθηματική ακρίβεια τον έκανε απαξιωμένη αριστερά. Με τη βοήθεια και του νέου αταίριαστου προέδρου, ο οποίος είναι από άλλο ανέκδοτο και από ένα διαφορετικό σύμπαν – αλλά σε κάθε περίπτωση, έστω και κατά συνθήκη, δημοκρατικά εκλεγμένος.
Μήπως τελικά δεν είναι ο Κασσελάκης που φέρνει τη μετάλλαξη στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά οι μεταλλαγμένοι ψηφοφόροι του;
Αναμφίβολα, ωστόσο, είναι πλειοψηφικό ρεύμα, πράγμα που αδυνατούσαν να καταλάβουν κάτι κουρασμένα παλικάρια (Τσακαλώτος, Φίλης, Βίτσας, Σταθάκης, Σκουρλέτης, Βούτσης κ. α. που αποχώρησαν), η κατά δήλωσή της κουρασμένη Αχτσιόγλου που μένει μέχρι να φύγει και ο φερέλπιδας Τεμπονέρας με την ομάδα του, που λέει ότι θα καθίσει και θα πολεμήσει από μέσα.
Όσο παράλογο, πάντως, είναι να ηγείται του ΣΥΡΙΖΑ ο Κασσελάκης, άλλο τόσο παράλογο ήταν να παραμένουν στις τάξεις του, οι διαφωνούντες που στάζουν δηλητήριο. Μάλλον και οι δύο πλευρές πρέπει να συμβιβαστούν με την Καβαφική προτροπή: αποχαιρέτα τον ΣΥΡΙΖΑ που χάνεις! Και αυτοί που έμειναν και αυτοί που έφυγαν!
Ακόμα και αν στην παρούσα φάση επικράτησε ο Κασσελάκης θα έχει ένα κόμμα κάτι σαν ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα και αν παρέμεναν οι ίδιοι, θα είχαν το ΣΥΡΙΖΑ του 4%, εκεί που ανήκαν ο Λαφαζάνης, ο Γιάννης και η Ζωή. Στη Βουλή επανήλθε η Ζωή κι αυτή όχι για να μείνει. Οι δύο πρώτοι κάνουν παρέα με την μαρμάγκα… και αυτή τη μαρμάγκα φοβούνται όσοι συνωστίστηκαν την Κυριακή στην έξοδο του ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό τους γλεντάει η Πεν Νταλαούρα και το κάθε Συριζοτρόλ που και οι ίδιοι εξέθρεψαν. “Τα βαλτά σκυλιά που αλύχταγαν στη γαλαρία” δεν δαγκώνουν παρά μόνο το χέρι που τα ψήφιζε!
Τώρα η Σία καλεί τον Τσίπρα να πάρει θέση, πριν διαλυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν κάτι βαραίνει τον Τσίπρα, είναι που άφησε τη δουλειά στη μέση. Την εκκαθάριση καλύτερα… Αν είχε τολμήσει όταν έπρεπε, τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ήταν σε αποδρομή.
Και σε αυτό που απέτυχε ο Τσίπρας ήρθε η ζωή να το λύσει με την εθελούσια έξοδο…
Για τη «Συριζοκάθαρση» πάντως, όπως θα έλεγαν και τα γνωστά Συριζοτρόλ, υπάρχουν ακόμα κάποιες λίγες εκκρεμότητες, για να ανοίξει ο δρόμος της επιστροφής Τσίπρα!
Αδυνατώ να πιστέψω ότι όλο αυτό που συντελείται είναι ένα οργανωμένο σχέδιο. Αν όμως είναι- και τελικά αποδειχτεί- κάποιοι θα σπεύσουν να βγάλουν τα καπέλα τους στους εμπνευστές του. Γιατί αυτή η σάλτσα μπορεί να είναι ιδιαίτερα πικάντικη αλλά είναι και επαρκώς δεμένη!