Το καταλάβαμε όλοι. Ξεκίνησε η προεκλογική περίοδος. Και μάλιστα δυναμικά. Γκρινιάρικα και τοξικά, όπως γράφαμε στο προηγούμενο σημείωμά μας. Στις εξήντα μέρες που απομένουν ως τις ευρωεκλογές θα δούμε πολλά και θα ακούσουμε περισσότερα.
Η αλήθεια είναι πως, αν και δεν κρίνεται η διακυβέρνηση της χώρας, κρίνεται η… κυβέρνηση. Αν και δεν θα κριθεί από το αποτέλεσμα της κάλπης η αντιπολίτευση, είναι προφανές ότι η 9η Ιουνίου θα καθορίσει και τα πράγματα στην Κεντροαριστερά. Εάν το κυβερνητικό κόμμα πέσει κάτω από ένα ποσοστό ασφαλείας και απολέσει μεγάλες δυνάμεις, θα έχει πρόβλημα να σταθεί περαιτέρω χωρίς αναβάπτιση της λαϊκής εντολής μέσα από βουλευτικές κάλπες. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει τη δεύτερη θέση ή δεν την κρατήσει με εμφατικό τρόπο, τότε θα πάρουν φύλλο και φτερό οι εναπομείναντες εκεί, παρά τις κασσελάκειες παραστάσεις.
Εάν το ΠΑΣΟΚ δεν μπορέσει να διεκδικήσει εκείνο τη δεύτερη θέση ή δεν είναι κοντά στην ισοπαλία, τότε θα υπάρξει νέος γύρος εσωστρέφειας και αμφισβήτησης σε ένα κόμμα που πάλαι ποτέ ήταν ισχυρό, αλλά τώρα παίζει τα ρέστα του. Το αυτό συμβαίνει και με τα υπόλοιπα κόμματα που δίνουν έναν αγώνα είτε ενδυνάμωσης, είτε επιβίωσης. Εκ των πραγμάτων λοιπόν η ευρω-κάλπη θα είναι μία πραγματική δημοσκόπηση που θα δείξει το μέλλον. Ένα μέλλον που μπορεί να κρύβει καταιγιστικές εξελίξεις.
Μια τέτοια εικόνα από το προεκλογικό περιβάλλον ζήσαμε αυτές τις μέρες. Με το συνέδριο της ΝΔ που έκλεισε αισίως τα 50 της χρόνια, γιορτάζει μαζί με τη μεταπολίτευση. Και παρά τα πάνω και τα κάτω της, τις περιόδους ακμής και παρακμής, όπως και η δημοκρατία μας, παραμένει το πιο ισχυρό κόμμα στη χώρα- ίσως είναι και το πιο δυναμικό συντηρητικό κόμμα της Ευρώπης. Και όμως έφτασε στο… 20% κάποια στιγμή, την πήρε η κατηφόρα και νομίζαμε ότι θα θρουλίσει. Αμ δε οι δεξιοί είναι εφτάψυχοι, ούτε η απώλεια της εξουσίας στάθηκε ικανή να τους στείλει εις τα εξ ων συνετέθησαν. Αλλά πόσο μπορούν ακόμη να κρατήσουν δυνάμεις; Δεν μοιάζει τόσο εύκολο ακόμη και ελλείψει αντιπάλου.
Το ιδιότυπο μπρα-ντε-φερ μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ ευνοεί τη ΝΔ. Ξανά. Γιατί τα δύο κόμματα έχουν αρχηγούς που κρίνονται από αυτή τη μάχη. Ο Κασσελάκης με τον Ανδρουλάκη παλεύουν για την πρωτοκαθεδρία στην Κεντροαριστερά και την… Κρήτη. Όσο κι αν ακούγεται λίγο φολκλόρ ή τοπικιστικό, αυτή η μάχη έχει αναφορά και στην Κρήτη. Γι’ αυτό ο Κασσελάκης έδωσε μεγάλη βαρύτητα στο να έρθει πρώτα από όλα στο νησί μετά τη θητεία παρωδία που έκανε. Ξέρει ή του έχουν πει ότι στον ιδεολογικό χώρο που θέλει να κατακτήσει πρέπει να έχει… πρώτο λόγο η Κρήτη.
Δεν είναι τυχαίο ότι διαλύθηκαν οι πολιτικοί σχηματισμοί όταν η Δεξιά παράταξη μετά από τόσα χρόνια πήρε την πρώτη θέση στην «καρδιά» των Κρητικών. Βαρύ, ε; Αλλά ας το συνηθίσουμε. Ο Μητσοτάκης κατάφερε αυτό που δεν κατάφεραν άλλοι κι άλλοι. Ούτε καν ο πατέρας του. Κι αυτό τού πιστώνεται. Όπως και πολλά άλλα.
Για όλους αυτούς τους λόγους ο Κασσελάκης έκανε… Μπεν Χουρ περιοδεία στην Κρήτη, μπήκε σε όλα τα μαγαζιά της αγοράς, φωτογραφήθηκε με όλους και με όλες, μπήκε στο Χόντος, έβγαλε βόλτα τον σκύλο, αγκάλιασε πάμπολλες φορές τον Τάιλερ, άκουσε μαντινάδες της πλάκας και στη Μεσσαρά γνώρισε την αποθέωση.
(Σημείωση: Σκεφτείτε πόσο μεταλλάχθηκε και η κρητική κοινωνία μέσα σε λίγους μήνες που βγήκαν μαζί του σέλφι και την κοινοποίησαν άνθρωποι που πριν λίγες μέρες έβριζαν το ΠΑΣΟΚ και όλα τα κόμματα γιατί ψήφισαν τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών! Θετικά το λέω, αλλά είναι απίστευτο πράγμα…).
Στον αντίποδα, και ο Ανδρουλάκης θα έρθει στο Ηράκλειο, στην Κρήτη. Θα έρθει και θα ξανάρθει! Γιατί ξέρει ότι πρέπει πάση θυσία να κρατήσει το νησί. Και κάνει τα πάντα για να μπορέσει να είναι στο επίπεδο που δεν θα αμφισβητηθεί. Και τον Ζαγοράκη θα βάλει, αλλά και τον Κουράκη, που μέχρι πρότινος οι δικοί του έλεγαν τα εξ αμάξης εναντίον του… Και καλά κάνει, θα πείτε. Δεν το κρίνω. Απλώς λέω ότι η πολιτική είναι από μόνη της ένα λάστιχο. Και για να παραφράσω μια ατάκα του Τσώρτσιλ: Πολιτική είναι η ικανότητα να παρουσιάζεις σήμερα ως απόλυτα λογικό και ηθικό αυτό που δεν μπορούσε να γίνει χθες. Οπότε… προσδεθείτε και ετοιμαστείτε. Έρχονται ακόμη πιο δύσκολες μέρες για τους πολίτες.