Πιστεύουν ότι
τα πράγματα μπορούν να
λειτουργήσουν
πολύ καλύτερα αν μεταφερθούν από τον δημόσιο τομέα στον ιδιωτικό και προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται σε
κάθε ευκαιρία
Μια κερδοφόρα μπίζνα είναι η διαχείριση του νερού για το οποίο προωθείται η ιδιωτικοποίησή του, όπως αναφέρει μεταξύ άλλων σε συνέντευξη του ο γνωστός δημοσιογράφος Γιώργος Αυγερόπουλος σε συνέντευξή του στο docville και στην Έμυ Ντούρου,
«Το νερό είναι αναγκαίο για την επιβίωση του ανθρώπου. Χωρίς νερό πεθαίνει. Ο ΟΗΕ αναγνωρίζει ότι όλοι έχουμε δικαίωμα στο νερό ισότιμα» αναφέρει στη συνέντευξή του τονίζοντας ότι οι πάντες ασχολήθηκαν με το θέμα εκτός της ΕΕ, που έκανε ότι δεν το άκουσε. Εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες απαίτησαν να αναγνωρίσει η Ευρωπαϊκή Ενωση το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό και υπέγραψαν ψήφισμα, ωστόσο αγνοήθηκαν πανηγυρικά.
Στην ερμηνεία που δίνει για την στάση της Ε.Ε ο έγκριτος δημοσιογράφος τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διοικείται από ανθρώπους των οποίων η σχολή σκέψης ακούει στο όνομα νεοφιλελευθερισμός. Πιστεύουν ότι τα πράγματα μπορούν να λειτουργήσουν πολύ καλύτερα αν μεταφερθούν από τον δημόσιο τομέα στον ιδιωτικό και προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται σε κάθε ευκαιρία.
Ειδικά σε ό,τι αφορά το νερό υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα από το 2011 μέχρι σήμερα. Η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία που άρχισε να εφαρμόζεται τη δεκαετία του ’80 και κορυφώθηκε τη δεκαετία του ’90 έρχεται στην Ελλάδα καθυστερημένα και μάλιστα τη στιγμή που οι χώρες που στήριξαν τον νεοφιλελευθερισμό έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι το μοντέλο δεν λειτουργεί.
Με ποιο σκεπτικό η ελληνική κυβέρνηση κρίνει ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού θα αποφέρει θετικά αποτελέσματα στη χώρα μας όταν σε δεκάδες άλλες χώρες έχει αποτύχει παταγωδώς; Ρωτά η δημοσιογράφος τον Γ. Αυγερόπουλο για να λάβει την απάντηση «Δεν ενδιαφέρει την ελληνική κυβέρνηση η διεθνής εμπειρία. Δεν τους ενδιαφέρει το γεγονός ότι το Παρίσι πήρε πίσω το νερό του διότι υπήρχαν καταγγελίες για έλλειψη διαφάνειας, οικονομικά σκάνδαλα και έλλειψη επενδύσεων.
Δεν τους αφορά επίσης ότι το Βερολίνο ανέκτησε τον δημόσιο έλεγχο του νερού του. Ούτε νοιάζονται για όσα συμβαίνουν στην Πορτογαλία, σε δήμους όπως η Λισσαβώνα, το Μπαρσέλος και σε δεκάδες άλλους.
Αυτό που τους αφορά είναι η ικανοποίηση της οικονομικής ελίτ. Δεν έχουν στραμμένο το βλέμμα στο κοινωνικό καλό, δεν τους νοιάζει ο κόσμος. Παρότι αυτοπροβάλλονται ως φιλελεύθερη και εκσυγχρονιστική κυβέρνηση, στην πραγματικότητα πρόκειται για νεοφιλελεύθερους οι οποίοι προσπαθούν να ερμηνεύσουν τον σύγχρονο κόσμο με παλιά εργαλεία και συγκεκριμένα με εργαλεία του ’80 και του ’90.
Η κυβέρνηση θέλει να ιδιωτικοποιήσει το νερό, έχει κάνει τα πάντα γι’ αυτό και η λύση που έχει βρει είναι να παρακάμπτει και να ακυρώνει τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ακυρώνει τις αποφάσεις και δεν ανοίγει ρουθούνι. Ξέρετε πότε θα υπάρξουν αντιδράσεις; Όταν ακριβύνουν τα τιμολόγια».