Είχαμε πέσει σε μπλόκο της Τροχαίας. Γύρισα
και είπα στον οδηγό
να παίξει ένα τζόκερ. Τόση τύχη πια!

Η αυτοκινητοπομπή με τον υπουργό τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Τέσσερα οχήματα, το ένα πίσω από το άλλο, κινούνται σαν σατανάδες που έχουν μυρίσει λιβάνι. Η διπλή διαχωριστική γραμμή  απλώς… εξαφανίζεται.

Οι οδηγοί των προπορευόμενων ταπεινών και καταφρονημένων ι.χ. νιώθουν στο τιμόνι τους τον …αέρα της αλαζονικής προσπέρασης. Ποιος νοιάζεται άλλωστε για τις κάμερες του ΒΟΑΚ; Αυτές είναι για τους απλούς θνητούς. Υπουργοί, παρατρεχάμενοι και πέτσιμεν, έχουν, βλέπετε, ελευθέρας. Συστηματικά και προκλητικά. Κακό παράδειγμα!

Πριν μερικά χρόνια περνούσαμε από το ίδιο ακριβώς σημείο. Προπορευόταν ένα παλιό ι.χ. που πήγαινε με 30 χιλιόμετρα. Και σαν να μην έφθανε αυτό, οδηγούσε σχεδόν σύριζα στη διαχωριστική. Πίσω ουρές τα διερχόμενα οχήματα. Οδηγούσε μια ηλικιωμένη κυρία με συνοδηγό μια συνομήλικη της. Είχαν πιάσει «ψιλή» κουβέντα και δεν ίδρωνε το αυτί τους για  το κυκλοφοριακό κομφούζιο που είχαν προκαλέσει.

Η απόφαση της προσπέρασης ελήφθη εν βρασμώ και ήταν στιγμιαία. Τα νεύρα μας είχαν γίνει τσατάλια. Ανάβουμε φλας και μόλις ολοκληρώσαμε την προσπέραση, είδαμε έναν αψηλό και λυγερόκορμο να μας κάνει σήμα με το χέρι του. Δεν μας χαιρετούσε, ούτε και ώτο-στοπ έκανε. Είχαμε πέσει σε μπλόκο της Τροχαίας. Γύρισα και είπα στον οδηγό να παίξει ένα τζόκερ. Τόση τύχη πια!

Οι αστυνομικοί μάς… κέρασαν ένα ωραιότατο πρόστιμο για την προσπέραση σε διπλή διαχωριστική γραμμή, όσο η προπορευόμενη γιαγιούλα συνέχιζε κανονικότατα την πορεία της και το μπίρι-μπίρι με τη συνοδηγό στη μέση-μέση του οδοστρώματος, λες και ήταν βαλτή.  Το πάθημα όμως έγινε μάθημα. Από τότε και μετά, χελώνα να δω, δεν θα την προσπεράσω σε διπλή διαχωριστική γραμμή.

-Και μια και μιλάμε για οδηγική συμπεριφορά, υπουργούς, παρατρεχάμενους, κοινούς θνητούς, γιαγιάδες και χελώνες, έχω να καταθέσω πόσο θετική εντύπωση μου έκανε η περίπτωση αστυνομικού που σταμάτησε πρόσφατα για έλεγχο γνωστό μου πρόσωπο.

Ήταν βραδάκι και ο οδηγός συνοδευόταν από τη σύζυγό του. Επέστρεφαν από γιορτή και είχε πιει κάτι παραπάνω. Ο αστυνομικός κάλεσε στο τηλέφωνο την κόρη του ζευγαριού, την οποία κινητοποίησε προκειμένου να παραλάβει με δικό της όχημα τους γονείς της. Το αυτοκίνητο του μπαμπά παρέμεινε παρκαρισμένο σε ασφαλές σημείο.

Η στάση αυτή εκτιμήθηκε πολλαπλώς, όχι μόνο στα μάτια του οδηγού και της οικογένειάς του, αλλά και όλων που άκουσαν την ιστορία.

Διότι στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν ο ίδιος ο αστυνομικός που έδωσε το καλό παράδειγμα.