Δεν είχα ακόμα ανοίξει
τα μάτια από τη νάρκωση. Πονούσα και
με ενοχλούσαν απίστευτα
τα καλωδιάκια στη μύτη.
Όμως ένιωθα την αγάπη. Ήταν η μάνα μου
«Λοιπόν, κυρία Ευαγγελία, θα σας γράψω αυτά τα χαπάκια και θα…». Οδηγίες από την ευγενέστατη νεαρή γιατρό στην εφημερία του ΠΑΓΝΗ, όσο μαζεύω τα κομμάτια μου για να γυρίσω στο σπιτάκι μου. Παρά το χάλι μου, πιάνω τον εαυτό μου να επεξεργάζεται το «κυρία Ευαγγελία». Κάπως με έπιασε αυτό. Δεν πάει να γράφει η αστυνομική ταυτότητα. Δεν πάνε να «γράφουν» οι ρυτίδες στο πρόσωπο. Αυτό το «κυρία Ευαγγελία» …έγραψε μέσα μου.
Σαν το νερό πέρασαν τα χρόνια!
Σαν να ήταν χθες που παρέδωσα στον καθηγητή του διεθνούς δικαίου την εργασία για τον πρώτο πόλεμο στην Τσετσενία.
Ήθελα να τον εντυπωσιάσω και τη δούλεψα πολύ. Και του άρεσε τόσο, που τη διάβασε ο ίδιος στους συμφοιτητές μου στο επόμενο μάθημα.
Όμως δεν ήμουν εκεί να το χαρώ. Να το πανηγυρίσω σιωπηλά, δήθεν ότι ήμουν υπεράνω.
Ήμουν στο νοσοκομείο. Σκωλικοειδίτιδα. Επέμβαση στα πρόθυρα περιτονίτιδας. Τότε ακόμα δεν ήξερα άνθρωπο στην Αθήνα. Μπήκα σε ένα ταξί και ζήτησα να με πάει στο εφημερεύον νοσοκομείο. Ήμουν σε μαύρο χάλι αλλά μικρή και ατρόμητη.
Μισή ώρα μετά με ετοίμαζαν εκτάκτως για χειρουργείο. «Κρητικάκι, ποιον θέλεις να ενημερώσουμε;» με ρώτησε ένας νοσοκόμος όσο εγώ έβαζα τη χαρακτηριστική χειρουργική πράσινη ρόμπα. Έδωσα το τηλέφωνο των γονιών μου, στην Κρήτη. «Όλα καλά θα πάνε» χαμογέλασε.
Θυμάμαι σαν τώρα ένα χέρι να με χαϊδεύει τρυφερά στο κεφάλι. Αυτό το άγγιγμα ήταν σαν βάλσαμο. Δεν είχα ακόμα ανοίξει τα μάτια από τη νάρκωση. Πονούσα και με ενοχλούσαν απίστευτα τα καλωδιάκια στη μύτη. Όμως ένιωθα την αγάπη. Ήταν η μάνα μου. Πέταξε μόλις την πήραν τηλέφωνο. Δεν ξέρω αν τη μετέφερε κάποιο δελφίνι στη ράχη του ή κάποιο πουλί στα φτερά του. Είναι το μυστικό της. Πέταξε πιο γρήγορα και από τον άνεμο για να προλάβει… Να προλάβει να είναι εκεί όταν θα άνοιγα τα μάτια μου.
Από τότε πέρασαν τόσα χρόνια… Μετά το ΠΑΓΝΗ, πήγα στο πατρικό μου. Δεν είμαι πια μικρή, ούτε ατρόμητη. Και η μάνα μου δεν μπορεί πια να πετάξει. Αυτό το άγγιγμά της όμως όλα τα γιατρεύει…