Πάλι καλά που δεν τράβηξαν και βίντεο με το κινητό,
να ανεβάσουν story στο facebook και να χεστούν
στα likes και τσι καρδούλες
Εφάγαμε, ήπιαμε, δεν πάμε δα να τραμπουκίσουμε και τσι Πακιστανούς; Κάπως έτσι (θα) σκέφτηκαν και τα επτά καλόπαιδα μετά το ρεφενέ μπαμ μπουμ στον Αϊ Γιώργη του Οροπεδίου Λασιθίου. Θα μπορούσαν να ήταν οπουδήποτε: στο Μονοφάτσι, στο Μυλοπόταμο, στη Ρίζα, στον Αποκόρωνα ή άλλου. Αυτή η κάστα κατοικοεδρεύει σε πολλά σημεία της Κρήτης και ψάχνει την αφορμή, τη σπίθα να εκδηλώσει τα βάρβαρα ένστικτά της και τα ρατσιστικά αντανακλαστικά της.
Βλέπετε, το Πακιστάν είναι λαός αντιτουριστικός. Κι εμείς είμαστε ευγενικοί και έτοιμοι να κατεβάσουμε ακόμα και τα παντελόνια στον ξένο, εάν πρόκειται για τα ευρώ ή το συνάλλαγμα του- όπως λέγαμε παλιότερα… Ενώ οι Πακιστανοί, που ένας Θεός ξέρει πώς βρέθηκαν στην πατρίδα μας, αντιμετωπίζονται ως… οι φαμέγοι για τα ωζά μας, τα θερμοκήπια και όλες τις άλλες δουλειές, που εμείς οι gringos σνομπάρουμε.
Κάποιοι από τους 7 που… δεν ήταν υπέροχοι- όπως στο θρυλικό γουέστερν- έχουν νταραβέρια με την Αστυνομία και τη Δικαιοσύνη και μάλιστα για πολύ σοβαρά αδικήματα. Μα ήταν, λέει, κοπέλια, ας τους δώσουμε μια ευκαιρία, ας παραβλέψουμε την αψάδα του χαρακτήρα τους και τις εγκληματικές κουζουλάδες τους… Και κάπως έτσι τα κοπέλια γίνονται πατεράδες και οι πατεράδες παππούδες και σόι πάει το βασίλειο…
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, το πράγμα έχει κακοφορμίσει στην ενδοχώρα της Κρήτης και μια κοινωνία βρίσκεται διαρκώς απολογούμενη, για την αδράνειά της και τον ωχαδερφισμό, αφού μένει αμέτοχη φοβούμενη τους παλικαράδες και τους ψευτονταήδες.
Τον ίδιο δεν έγινε τώρα και στο Οροπέδιο Λασιθίου, με τους κατά βάση φιλήσυχους και δουλευταράδες κατοίκους; Δυστυχώς, όμως, το «γύρευε μωρέ τη δουλειά σου» κυριαρχεί και κάποια κοπέλια, άντρες ή άντριδοι (όπως τους αποκαλούν οι μυημένοι) … βασιλεύουν, ακόμα και στην περιοχή που θέλει να λέγεται πατρίδα του Ξένιου Διός.
Το «Κου Κλουξ Κλαν με στιβάνια» στο σαββατιάτικο πρωτοσέλιδο της «Π», προφανώς και ενόχλησε κάποιους, επειδή επικρίναμε τα κοπέλια που θέλησαν ν’ αποδώσουν δικαιοσύνη στον δήθεν… πακιστανικό εχθρό. Και τι εχθρός; Με σαγιονάρες! Ενώ εμείς, με τα στιβάνια τα αγιοβαρβαρίτικα, που μόνο αυτά δικαιούνται να περπατάνε ετούτανε τα άγια χώματά μας!
Τα όποια προβλήματα δημιουργεί κατά καιρούς η πακιστανική κοινότητα στην Κρήτη, τα έχουμε καταγράψει.
Αυτό όμως δεν νομιμοποιεί κανένα να εισβάλει σε σπίτια, να σπα, να δέρνει και να φεύγει πυροβολώντας κατατρεγμένους αλλοδαπούς ή ό,τι άλλο αποκαλύψει η αστυνομική έρευνα… Πάλι καλά που δεν τράβηξαν και βίντεο με το κινητό, να ανεβάσουν story στο facebook και να χεστούν στα likes και τσι καρδούλες και να πάρουν εκατοντάδες ανορθόγραφα σχόλια για την ηρωική τους πράξη. Είμαι σίγουρος ότι παρά το πιώμα τους (έξι μπουκάλια Τζόνι είχαν λέει καταναλώσει) κάποιος θα τράβηξε βίντεο, το οποίο προφανώς και δεν αναρτήθηκε λόγω της τροπής που πήρε η υπόθεση και ταυτοποιήθηκαν οι δράστες.
Σε λίγες ημέρες το περιστατικό θα έχει ξεχαστεί. Η λήθη εξάλλου είναι από τα χαρακτηριστικά μας. Κάποια στιγμή, ο μνησιπήμων πόνος, που λένε και οι ποιητές, θα επανέλθει. Αλλά εμάς που σκαρώνουμε μαντιναδάκια στο πόδι και μετά ντακάρουμε τσι κούπες, τι να μας πουν και οι ποιητές;