Πώς κατάφερε μέσα
σε λίγες ώρες
να αποδομήσει
τον Τσίπρα ο Αλέξης
Δεν μπορώ να φανταστώ τι περνάει σήμερα ένας… περισινός ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ. Στις αρχές του 2023 ζούσε στην απόλυτη νιρβάνα και (αυτ)απάτη που είχαν καλλιεργήσει συγκεκριμένες πλατφόρμες προπαγάνδας. Ότι ήταν έτοιμος να γυρίσει το ματσάκι και να γκρεμίσει την «αυτοκρατορία» που έφτιαχνε ο Μητσοτάκης έχοντας κυριαρχήσει στην πολιτική, την κοινωνία, την οικονομία, τα μέσα ενημέρωσης.
Πίστευαν ακράδαντα ότι θα ρίξουν, όπως λένε την Α.Ε που έχει δημιουργηθεί από ένα ολόκληρο σύστημα που είναι εγκατεστημένο, με… βωμολοχίες τύπου «γ@@@@ Μητσοτάκη», με κάτι τρολ στο διαδίκτυο και τον Πολάκη να απειλεί ότι θα στείλει τους μισούς φυλακή. Χτυπούσαν τον Μητσοτάκη με σφεντόνες και βελάκια την στιγμή που εκείνος είχε αναπτύξει… πυρηνικά όπλα. Με το Μέγαρο Μαξίμου το οικονομικό, μιντιακό σύστημα, με την Πεν Νταλαούρα εκείνοι…
Ενώ όλοι έβλεπαν ότι η κυβέρνηση ήταν… χιλιοτρύπητη και ευάλωτη- ανοιχτή σε πολλά ζητήματα με πρώτο την ανέχεια σε πολλά νοικοκυριά και την ακρίβεια να καλπάζει, στον ΣΥΡΙΖΑ επέμειναν σε ελάσσονα ζητήματα-τα χαρακτήριζαν υψηλής πολιτικής, αλλά μην πω τι ήταν. Ο κόσμος είχε θέματα κι αυτοί έκλαιγαν για τη λίστα Πέτσα.
Αλλά ξέχασα είχαν το… υπερόπλο που άκουγε στο όνομα Αλέξης Τσίπρας. Μιλάμε για τον μύθο της σύγχρονης Αριστεράς. Τον άνθρωπο που την έφερε στην εξουσία. Μιλούσε και χανόταν ο κόσμος από κάτω. Έπιναν νερό στο όνομά του. Είχε ήδη χάσει 3 φορές από τον αντίπαλό του, αλλά το όνομα του Αλέξη έγινε συνώνυμο του μεγάλου και άχαστου ηγέτη. Το πώς και το γιατί είναι… άλλης επιστήμης ζήτημα να το εξηγήσει.
Κι ύστερα ήρθαν οι εκλογές. Το κόμμα, που όπως διέδιδαν τα τρολ, ήταν… τσίμα τσίμα με τη ΝΔ (μην ακούτε τις δημοσκοπήσεις και την προπαγάνδα, φώναζαν!) κατατροπώθηκε. Έχασε πάνω από τη μισή του δύναμη και ο ηγέτης έμεινε…γυμνός.
Δεν είναι… Θεός τελικά; Μόνο ημίθεος; Έχει αχίλλειο πτέρνα; Οι πρώτες σοβαρές αμφιβολίες αναγκάζουν τον Αλέξη να ψελίσει αυτοκριτικά μερικές κουβέντες, να μιλήσει για… αλλαγή. Αλλά κάθεται να συντριβεί και τη δεύτερη φορά! Τον έχει 5-0 ο άλλος και στην ομάδα σκέφτονται πια ότι ο προπονητής δεν κάνει, πρέπει να φύγει.
Αλλά όταν ο Αλέξης το αποφασίζει, σχεδιάζει και… φέρνει τον Κασσελάκη. Από το πουθενά ο Στέφανος τούς παίρνει το κόμμα, το οποίο διασπάται, αλλά ο λαοπρόβλητος θεωρεί ότι είναι κάτι προσωρινό, βλέποντας ότι το μαγαζί δεν πουλάει πια.
Όλοι καταλαβαίνουν ότι στο πίσω μέρος του μυαλού του είναι ότι μπορεί να κληθεί από τον λαό να τον σώσει (πάλι). Και ενώ δεν μιλάει, κάτι σαν τον Βούδα της Ραφήνας, κάνει πως δεν ασχολείται και λέει ότι δεν εμπλέκεται και άπαντες τον παρακαλούν να… πάρει θέση ξαφνικά κάνει το μοιραίο λάθος. Και πότε; Δύο ώρες πριν το συνέδριο! Το οποίο προμηνυόταν βαρετό και κλισέ, αλλά ο ηγέτης το έκανε… Κούγκι!
Μια αψυχολόγητη παρέμβαση που μετατρέπει τη διαδικασία σε φαρσοκωμωδία. Με υποψήφια την Όλγα -στηριγμένη στον ηγέτη- για μερικές ώρες και τον Στέφανο να γίνεται συμπαθής ακόμη και σε αυτούς που είχαν σοβαρές επιφυλάξεις για την πάστα του.
Με τον Στέφανο να παίζει το χαρτί της άμεσης προσφυγής στις κάλπες. Είδε την ευκαιρία να τους καθαρίσει μια και καλή. Ο Τσίπρας που τον έκανε πρόεδρο είχε την ιδέα να τον… κάνει και ηγέτη! Στο παρά πέντε ακυρώθηκε κι αυτό, το συνέδριο είπε όχι και… άπαντες βγήκαν χαμένοι. Με πρώτο το κόμμα. Εντάξει να δεχτώ ότι ο Στέφανος πήρε προσωρινά παράταση ζωής, ο Παπάς κάτι τσίμπησε. Μα μέχρι εκεί.
Αλλά το βασικό είναι ότι…ξεμασκαρώθηκε σε όλη τη βάση ο ηγέτης. Αποδομήθηκε ο Τσίπρας ή για την ακρίβεια τον… αποδόμησε ο Αλέξης μια και καλή, όπως δείχνουν τα πράγματα τώρα.
Εκεί που είχε στο νου του να τον παρακαλέσουν μετά τις ευρωεκλογές να επιστρέψει ως μεσσίας, τώρα… δεν θέλουν να τον δουν στα μάτια τους! Κάνει σχέδια ο ημίθεος και γελάει ο Θεός τελικά… το Τριώδιο μπήκε με τον καλύτερο τρόπο!