Και τώρα σκέφτονται
οι αντίπαλοι να κάνουν
εικόνισμα τον Κασσελάκη

Δεν ξέρω εάν εκεί στον τέως, πια,  ΣΥΡΙΖΑ διαβάζουν πότε πότε Καινή Διαθήκη και Γένεση, αλλά εκεί υπάρχει μια διάσημη ρήση που φέρεται να μας έχει πει ο δημιουργός: «χους ει και εις χουν απελεύσει»! Όπως προδιαγράφεται η πορεία του ανθρώπου, κάπως έτσι μοιάζει και η μοίρα της Αριστεράς – μην πείτε ποιας Αριστεράς, ξέρω τι σκέφτεστε – που από κομματίδια  και κομματάκια ξεκίνησε και σε…αστρόσκονη καταλήγει! Στις εκλογές του Μαΐου ο κόσμος ήδη είχε στείλει ένα μήνυμα μέσω του «πτύειν» αλλά εκείνοι νόμιζαν ότι ψιχάλιζε.

Τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες εβδομάδες στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν θα μπορούσε να τα σκεφτεί πριν λίγο καιρό ούτε ο πιο ευφάνταστος νους. Ακόμη κι εκείνοι που όντες απέναντι ήθελαν το πολιτικό… κακό του αντιπάλου τους, να εύχονταν εσωστρέφεια, μιζέρια και μικρές δυνάμεις,  δεν θα μπορούσαν να φανταστούν αυτή την κατάσταση.

Τα λέγαμε μόλις στις 25 Σεπτεμβρίου: «Η εκλογή του Κασσελάκη στην ηγεσία του μεγαλύτερου κόμματος της Αριστεράς ήταν η κορύφωση μιας σειράς γεγονότων, που συνέβησαν τόσο γρήγορα,  τόσο δραματικά που κανένας δεν κατάλαβε πώς και γιατί έγινε μια τέτοια επιλογή. Σκεφτείτε μόνο εάν πριν λίγο καιρό ένας εκ των… αστών σχολιαστών περιέγραφε μια τέτοια εξέλιξη. Θα τον περνούσαν κουμπότρυπες τα τρολ της Κουμουνδούρου! Είναι δυνατόν να έλεγες σε έναν αριστερό αγωνιστή, σε έναν ιδεολόγο του χώρου, σε έναν άνθρωπο που πάντα είχε τις αξίες και το ήθος να τον οδηγούν πως θα επέλεγαν έναν ηγέτη σαν τον Στέφανο για αρχηγό και να μην ήσουν… τρελός ή έστω σε βάφτισε τρελός παπάς;

«Θα έρθει με τον Τάιλερ και τη σκυλίτσα τους ένας 35άρης. Άρτι αφιχθείς από την Αμερική στην οποία διέπρεψε ως αναλυτής της Γκόλντμαν Σακς και ως  αυτοδημιούργητος εφοπλιστής,  μετανοημένος μητσοτακικός, άνθρωπος της αγοράς και άριστος. Θα έρθει και σε ένα μήνα δεν θα κερδίζει απλώς τις εσωκομματικές εκλογές, αλλά θα του ζητάτε και αυτόγραφο»! Το βλεπες, το έπαιξες; Σκεφτείτε τι θα άκουγε ο σύγχρονος… Παϊσιος που θα έλεγε τόσα και τέτοια πράγματα για την Αριστερά, λίγους μήνες πριν. Και όμως να που η πραγματικότητα είναι συχνά πιο κυνική και από τα ίδια τα οράματα του Αγίου!».

Τα λέγαμε μεν, αλλά στο βάθος υπήρχε μια σκέψη ότι μπορούσαμε να είμαστε υπερβολικοί. Άλλωστε- θυμίζαμε- η Αριστερά κέρδισε σε βάθος, σε πλάτος και δημοκρατία με τις διαδικασίες που ακολούθησαν.

Και τώρα; Το απόλυτο τσίρκο. Η επιθεώρηση. Οι ίδιοι τα λένε όχι εμείς. Ο πρόεδρος – λέει – έκανε και… αναπάντητες στην Αχτσιόγλου λες και του είχαν τελειώσει οι μονάδες! Δελφινάριο κανονικό.

Από τον κίνδυνο της διάσπασης φτάσαμε στην ορατή διάλυση! Μέσα σε λίγες εβδομάδες, σε λίγες μέρες δεν θα υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ όπως τον ξέραμε. Θα είναι μια ανάμνηση για όσους έζησαν όμορφες στιγμές με την κυβερνώσα Αριστερά. Θα αποκαλείται εφιάλτης για όλους τους υπόλοιπους που είδαν τι σημαίνει ανερμάτιστη πολιτική, γιουρούσι και λαϊκισμός που ξεχείλιζε από τα μπατζάκια τους και τις φόδρες της ιστορίας.

Από την μία πλευρά, την αριστερή, ο Κασσελάκης κατηγορήθηκε ως… φυτευτός και 5η φάλαγγα, για να χρησιμοποιήσω μια δική του φράση, για την Αριστερά, όπως τον επικρίνουν οι σύντροφοί του που τα έχουν δει όλα τούτο το διάστημα!

Και από την άλλη… σκέφτονται οι αντίπαλοι να τον κάνουν εικόνισμα. Ούτε παραγγελιά να τον είχαν. Ναι, στο ΚΚΕ, το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τη ΝΔ βλέπουν τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ και… τρίβουν τα χέρια τους. Μήπως και αποκομίσουν (μεγάλα) οφέλη. Κι εκεί θέλω να καταλήξω, γιατί έτσι κι αλλιώς η περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ είναι πια μια χαμένη υπόθεση. Αλλά οι άλλοι; Το ΚΚΕ πόσο θα κερδίσει εάν συνεχίσει το ίδιο βιολί; Ελάχιστα. Το ΠΑΣΟΚ τι κάνει; Μέχρι τώρα, έξι μήνες μετά τις εκλογές, δεν δείχνει να τραβάει από εκεί δυνάμεις. Δεν το έπραξε στην κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, θα το κάνει στη διάλυσή του; Θα δείξει, έχει ακόμη καιρό πχ μέχρι τις ευρωεκλογές, αλλά ο χρόνος δεν είναι απεριόριστος.

Και η κυβέρνηση; Στον όμορφο κόσμο που έχει πλάσει χωρίς αντιπολίτευση, χωρίς αντιπάλους; Και καλά ο Μητσοτάκης μοιάζει να το καταλαβαίνει, να διαισθάνεται τον κίνδυνο της αλαζονείας. Αλλά οι από κάτω; Από τον τάδε υπουργίσκο μέχρι τον πιο κάτω παραγοντίσκο, από τον γραμματέα μέχρι τον διοικητή του νοσοκομείου νομίζουν ότι είναι… μόνιμοι, πως κανείς δεν τους κουνάει. Πολύ περισσότερο κανείς δεν τους ελέγχει! Κι αυτή η «Καδμεία Νίκη» τους θα είναι ό,τι χειρότερο «προσέφερε»  ο Κασσελάκης στην ελληνική πολιτική ζωή.