Η εθνική τραγωδία στην κοιλάδα των Τεμπών δεν ήταν απόρροια της σύγκρουσης δύο αμαξοστοιχιών. Ήταν ο εκτροχιασμός ενός συστήματος που συνάντησε τη σκληρή πραγματικότητα, σε ένα καθημερινό δρομολόγιο με αφετηρία το «πάμε» και κατάληξη το «όπου βγει»!
Ένα σύστημα που δεν κυλάει μόνο σε ράγες αλλά συνεπικουρεί, διοικεί και διαφεντεύει όλα τα δημόσια πράγματα στη χώρα. Και είναι τόσο καλό, που τις υπηρεσίες του έχει (εξ)αγοράσει και ο ιδιωτικός τομέας. Και το σύστημα αυτό είναι που κάνει πιο επικερδή την επένδυση του ιδιώτη, ενώ παράλληλα απαλλάσσει την κάθε κυβέρνηση από τη βρόμικη δουλειά. Τώρα όμως που το πράγμα έχει παραβρομίσει, τουλάχιστον στα μάτια του κόσμου που έχει αρχίσει και καταλαβαίνει, από τις ευθύνες τους δεν απαλλάσσονται ούτε ο ιδιώτης, επενδυτής, δυνάστης και ληστής ούτε και οι κυβερνήσεις διαχρονικά, αλλά ούτε και οι υπάλληλοι που… ξέρουν τη δουλειά σε υπουργεία και οργανισμούς.
Ο σταθμάρχης της Λάρισας φταίει όσο φταίει, αλλά δεν γίνεται να πληρώσει μόνος του για τους 57 νεκρούς. Δεν αρκούσε μόνο το ομολογημένο λάθος του για το ραντεβού των αδικοχαμένων με τον Χάρο… Βολεύει πολλούς για πολλά, αλλά πρωτίστως είναι ανήθικο να τον δείχνουν με το δάχτυλο ως τον απόλυτο φταίχτη της τραγωδίας. Το έκανε ακόμα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός- χωρίς να τον κατονομάσει- και οι Πρετεντέρηδες της τηλεόρασης, που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να λιθοβολήσουν τον 60χρονο που έγινε σταθμάρχης με 83 ημέρες εκπαίδευσης.
Διότι αν όλο το φταίξιμο είναι του σταθμάρχη, τότε απαλλάσσονται:
-αυτοί που τον προσέλαβαν
-αυτοί που έχουν αφήσει τόσους σταθμούς χωρίς σταθμάρχη
-αυτοί που απαξίωσαν τους σιδηρόδρομους
-αυτοί που έβαλαν στις μνημονιακές υποχρεώσεις τη συρρίκνωση του ΟΣΕ και αυτοί που την εφάρμοσαν
-αυτοί που πήραν σε 9 χρόνια 700 εκατομμύρια ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την αναβάθμιση των σιδηροδρόμων και τους άφησαν χωρίς φωτοσήμανση και χωρίς τηλεδιοίκηση
-αυτοί που επιτρέπουν να κατευθύνονται τα τρένα με μανιβέλες και μπακαλοτέφτερα
-αυτοί που απάλλαξαν την ιδιωτικοποιημένη ΤΡΑΙΝΟΣΕ από την υποχρέωση της αποζημίωσης των επιβατών, κατά παρέκκλιση των Κοινοτικών Οδηγιών
-αυτοί που κώφευαν και εθελοτυφλούσαν στις ανακοινώσεις των εργαζομένων για το δυστύχημα που ερχόταν και πολλοί άλλοι…
Αλλά οι ενοχές δεν κρύβονται… Ο πρωθυπουργός έσπευσε να ανακοινώσει τη σύσταση υπερκομματικής επιτροπής εμπειρογνωμόνων για τη διερεύνηση των συνθηκών του δυστυχήματος. Και ήταν τόσο υπερκομματική, που η αντιπολίτευση ανέβηκε «στα κάγκελα».
Και πώς όχι, όταν μέλος της ορίστηκε ο καθηγητής Θανάσης Ζηλιασκόπουλος, διευθύνων σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ τη μνημονιακή περίοδο 2010- 2015! Ο περί ου ο λόγος αναγκάστηκε να αποχωρήσει, αλλά η επιτροπή είχε ήδη απαξιωθεί. Αλλά τι χρειαζόταν, αφού μόλις τον περασμένο Ιανουάριο η κυβέρνηση ψήφισε διάταξη νόμου για τη δημιουργία Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Δυστυχημάτων;
Το χειρότερο πάντως σε αυτή την τραγωδία είναι η προσπάθεια συμψηφισμού που κάνουν τα κόμματα εξουσίας πριν ακόμα ταφούν οι σοροί των θυμάτων… Συνιστούν προσβολή και εξύβριση νεκρού οι αλληλοκατηγορίες των πολιτικών σ’ ένα μακάβριο γαϊτανάκι που καταλήγει: «Τέμπη εμείς; Μάτι εσείς!».
Υβριστές από την πλευρά τους είναι και οι δημοσιογράφοι- δημοσιολόγοι-εργολάβοι που προσπαθούν να αποκρύψουν τις όποιες κυβερνητικές ευθύνες, να δώσουν κουράγιο στον Μητσοτάκη και να τον συμβουλέψουν πώς και πότε να πάει σε εκλογές, για να έχει τις λιγότερες δυνατές απώλειες από την τραγωδία… Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που τερματίζουν το γλειφτόμετρο, υποστηρίζοντας ότι φταίει η… μαφία του χαλκού για την κατάρρευση των πρώιμων συστημάτων τηλεδιοίκησης των τρένων!
Εξίσου αποκρουστικός είναι και ο κυνισμός που επικαλούνται κάποιοι- και ενδεχομένως να μην έχουν άδικο- σύμφωνα με τον οποίο ο κόσμος ψηφίζει με την τσέπη του και όχι με την ιδεολογία, το συναίσθημα, την αλληλεγγύη και το δίκαιο. Υπάρχει όμως απάντηση, αφοπλιστική και δραματικά επίκαιρη: τα σάβανα δεν έχουν τσέπες, ούτε και οι σάκοι με τα απανθρακωμένα πτώματα…
Υ/Γ: Αν δεν προκηρυχθούν, λέει, οι εκλογές για την Κυριακή των Βαΐων, που συμπίπτει με το 40ήμερο μνημόσυνο των θυμάτων, μπορεί να πάνε και την Κυριακή του Θωμά. Του Απίστου! Και άντε μετά να τους πιστέψεις…