Ε, αφού δεν μαθαίνουμε πολιτική, ας μάθουμε λίγο μπαλίτσα… «Μάθε μπαλίτσα αγόρι μου», όπως θα ’λεγε και ο αείμνηστος Αλέφαντος, που ορκιζόταν σε δύο θεούς: στον Ανδρέα Παπανδρέου και στον εκάστοτε πρόεδρο του Ολυμπιακού. Πριν φύγει από τούτο τον μάταιο κόσμο, πρόλαβε να λατρέψει και τον Μαρινάκη, για να έρθουμε και στο θέμα μας.

Ο εφοπλιστής, επενδυτής και φίλος της κυβέρνησης- γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, όπως θα ’λεγε και ο πατέρας του πρωθυπουργού-  έφερε τον Μαρσέλο στον Ολυμπιακό, έναν σούπερ αστέρα με τον οποίο ασχολείται όλη η Ελλάδα, για να αλλάξει την ατζέντα, που δεν ήταν ευνοϊκή ούτε για την ομάδα του Πειραιά, ούτε και για την κυβέρνηση. Η τελευταία ταλανίζεται από το σκάνδαλο των υποκλοπών, πριν ακόμα πιάσουν τα κρύα, που δυνητικά μπορεί να τη ρίξουν στους πάγους…

Για την ώρα πάντως όλοι ασχολούνται με τον Βραζιλιάνο αριστερό μπακ της βασίλισσας Ρεάλ, μηδέ των υπουργών εξαιρουμένων. Ο Άδωνις από το Mega του προέδρου, αν και Παναθηναϊκός, συνεχάρη τον Μαρινάκη για τη μετεγγραφή, την οποία ωστόσο πίστωσε στον Μητσοτάκη! «Ο Μητσοτάκης ανεβάζει την Ελλάδα επίπεδο και ο Μαρσέλο αποφάσισε να έρθει. Είναι απλά τα πράγματα» είπε ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων αφήνοντας άναυδους τους παρουσιαστές, που του αντέτειναν:

«Μα, ο Μαρινάκης τον αγόρασε»… «Ναι καλά, άμα ήμασταν ένας τόπος μπίχλας, να δω εγώ ποιος Μαρσέλο θα ερχόταν!» επιχειρηματολόγησε ο κ. Γεωργιάδης, που δεν έχασε τη ευκαιρία να αποθεώσει το επενδυτικό περιβάλλον της Ελλάδος και ας είναι Β’ εθνικής.

Προφανώς, ο Ανδρουλάκης, που είναι εκτός γραμμής, αν και με κομμένο χιαστό (για τον οποίο θα μιλήσουμε παρακάτω αφού μια μπάλα, σπυριάρα αυτή τη φορά, ευθύνεται) από το βήμα του φεστιβάλ «48 χρόνια ΠΑΣΟΚ», μίλησε για επιτελικό… παρακράτος! Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση είχε επενδύσει στο επιτελικό κράτος, αλλά τους τελευταίους μήνες χωλαίνει… Και ο Ολυμπιακός επίσης, που έχει κάνει τόσες μετεγγραφές, αλλά σε καμιά δεν βγαίνει ο επιτελικός χαφ που θα «μιλάει» στην μπάλα και θα πλανεύει τους αντιπάλους.

Ο Κορεάτης Χουάνγκ είναι «οκτάρι», ο Ισπανός Μπιέλ είναι δεύτερος επιθετικός, ο Νορβηγός της Νότιγχαμ δεν δηλώθηκε καν στη λίστα της UEFA και ο κοντοπίθαρος Βαλμπουενά, πνέει τα λοίσθια ηλικιακά… Κατά συνθήκη επιτελικός μπορεί να παίξει ο Μαρσέλο. Στη μπάλα «μιλάει» κι η θέση έχει πολύ λιγότερα τρεξίματα από αυτή του αριστερού μπακ στην οποία έκανε καριέρα, αλλά πλέον οι ανάσες του είναι περιορισμένες…

Και αν ο Βραζιλιάνος το ξέρει, ο Νίκος Ανδρουλάκης μάλλον υπερεκτίμησε τις δυνάμεις του, που πήγε με το τζινάκι και τα New Balance running να παίξει μπασκετάκι με τους συντρόφους στο Ζάππειο, στις διήμερες εκδηλώσεις για τον εορτασμό της ιστορικής διακήρυξης, και έφυγε με ρήξη πρόσθιου χιαστού στο αριστερό πόδι, για την οποία χειρουργήθηκε χθες. Το ατύχημα μάς γυρίζει 24 χρόνια πίσω, στο Μάρτιο του 1998, όταν ο Κώστας Καραμανλής, κυνηγώντας μια ποδοσφαιρική μπάλα υπέστη ρήξη τένοντα, στην ιστορική έδρα του Παναθηναϊκού.

Μην έχοντας κλείσει ακόμα χρόνο στην ηγεσία της ΝΔ, παρασύρθηκε από βουλευτές του κόμματος και πήγαν για διπλάκι στη Λεωφόρο, με τα γνωστά αποτελέσματα. Αλλά αυτό ουδόλως επηρέασε την πορεία του για την εξουσία. Έξι χρόνια μετά έγινε πρωθυπουργός- αν αυτό παρηγορεί τον Νίκο Ανδρουλάκη!

Για την ώρα πάντως μια ολόκληρη χώρα, που δεν ξέρει που να βρει παρηγοριά, έχει εναποθέσει τις ελπίδες της, στην «επίσημη αγαπημένη», που ξεκίνησε φορτσάτη στο Ευρωμπάσκετ και δείχνει αποφασισμένη να είναι στα μετάλλια. Ο Άδωνης και οι συν αυτώ θα είναι πάλι σε κάποιο τηλεοπτικό παράθυρο ή εκπομπή για να πανηγυρίσουν και ως κυβέρνηση να καρπωθούν την επιτυχία. Τι και αν μέχρι χθες, που λέει ο λόγος, έβλεπαν τους Αντετοκούνμπο με μισό μάτι και αρνούνταν να προφέρουν σωστά το όνομά τους.

Τώρα στην εξίσωση μπαίνει ο επίσης νατουραλιζέ Ντόρσεϊκαι ο αμερικανοαναθρεμμένος Νικ Καλάθης και όλοι μαζί μάς κάνουν μια πεντάδα.. Η «καθαρότητα» της Εθνικής ομάδας απειλείται, όπως νομίζουν κάποια λεβεντόπαιδα. Μακάρι ένα μετάλλιο να καθαρίσει την ψυχή και το μυαλό τους…