Έμπαινε στην κουζίνα της, τους έβγαζε όλους έξω, έκλεινε την πόρτα
και δημιουργούσε
Ήταν πια καιρός που η Ζαφειρία είχε εγκατασταθεί στα μέρη μας… Με καταγωγή από το Δίλοφο Ιωαννίνων, είχε μεγαλώσει στο Ντίσελντορφ, αφού οι γονείς της ήταν χρόνια μετανάστες στη Γερμανία.
Μας είπε ότι σπούδασε χημικός, εργάστηκε σε μεγάλες εταιρείες, γνώρισε έναν κρητικό, τον αγάπησε, τον ακολούθησε στο νησί, συμπορευθήκανε για ένα χρόνο αλλά τελικά χωρίσανε. Η Ζέφη, όπως τη φωνάζουν οι φίλοι της, παρέμεινε στην Κρήτη και επέλεξε να ζήσει σε ένα χωριό κοντά στο Ηράκλειο.
Δεν πήρε και πολύ να ενσωματωθεί στην τοπική κοινωνία. Χαμογελαστή και καταδεκτική. Έφτιαχνε φυτικά καλλυντικά και θεραπευτικές κρέμες. Πολλοί ντόπιοι την εμπιστεύονταν και χρησιμοποιούσαν τις κρέμες της για διάφορες παθήσεις. Κάποιες ήταν «θαυματουργές» εκ του αποτελέσματος. Και μη φανταστείτε ότι έβγαζε χρήματα. Στους περισσότερους τα έδινε σχεδόν τσάμπα. Έλεγε ότι είχε κάποια εισοδήματα και τα κατάφερνε αξιοπρεπώς.
Όλοι την συμπαθούσαν την Ζέφη. Όλοι, εκτός από έναν: τον Γιάννη τον Ξετρυπάκη. Δεν ξέρω αν ήταν μόνο από επαγγελματική διαστροφή, επειδή ο Ξετρυπάκης δούλευε στην ΕΥΠ και του άρεσαν το παρασκήνιο και οι συνομωσίες. Για τη δουλειά του δεν μιλούσε ποτέ, του άρεσε όμως να αφήνει υπονοούμενα, να δημιουργεί σασπένς και να μιλάει με γρίφους.
Εμείς, επειδή τον γνωρίζαμε από κοπέλι, δεν δίναμε και πολλή σημασία σε αυτά. Για μας ήταν το Γιαννιώ της Ξετρυπωλένης που έφτιαχνε τις ωραιότερες μπριζόλες στο τηγάνι. Έτρωγες και δεν ήθελες να τελειώσει η μπουκιά. Τόση νοστιμιά. Η φήμη της ήταν ξακουστή. Όμως το μυστικό δεν το έλεγε σε κανένα. Ούτε καν στα παιδιά της. Στα πόδια της είχαν πέσει και την παρακαλούσαν να τους αποκαλύψει τη μυστική συνταγή. Ανένδοτη. Αγύριστο κεφάλι.
Εγχώριοι και διεθνείς σεφ είχαν περάσει από το μαγαζί της για να γευτούν την μπριζόλα της Ξετρυπωλένης. Έμπαινε στην κουζίνα της, τους έβγαζε όλους έξω, έκλεινε την πόρτα και δημιουργούσε. Χαιρόταν που όλοι την αποθέωναν αλλά δεν έπαιρνες κουβέντα από το στόμα της περαιτέρω.
Στις τηγανητές μπριζόλες της Ξετρυπωλένης είχε αδυναμία και η Ζέφη. Πήγαινε τακτικά στο μαγαζί για να τις φάει. Και η Ξετρυπωλένη την περιποιούνταν δεόντως αφού της είχε υποχρέωση. Κατά καιρούς την τρέλαιναν τα δερματικά της και η Ζέφη με τις κρέμες της την είχε σώσει.
Εκείνο το πρωινό η Ξετρυπωλένη δεν μιλιόταν. Καθόταν σε ένα τραπέζι και κρατούσε το κεφάλι της με τα δύο της χέρια. Με το ζόρι έπαιρνε αναπνοή. «Είχα δίκιο εγώ! Να τα τώρα…» επαναλάμβανε ο γιος της.
Η Ζέφη δεν ήταν Ζαφειρία, δεν είχε καταγωγή από τα Ζαγοροχώρια και δεν μεγάλωσε στο Ντίσελντορφ με τους μετανάστες γονείς της. Το πραγματικό της όνομα ήταν Ντάρια Σκασίβοβα, Ρωσίδα κατάσκοπος. Ο Γιάννης Ξετρυπάκης, ως «λαγωνικό», ανακάλυψε την πραγματική της ταυτότητα αλλά κάπως καθυστερημένα. Η Πούτινα ταξίδευε για Μόσχα, έχοντας ήδη στις αποσκευές της τη μυστική συνταγή για τις τηγανιτές μπριζόλες της Ξετρυπωλένης…