Είναι ώρα αναπόδραστης ευθύνης
η συλλογική διεκδίκηση
Στις πόσες αναμονές καίγονται τα αιτήματα; Το ερώτημα είναι απλό, ευθύ και αβίαστο μετά την τελευταία επίσκεψη του υπουργού Υποδομών κ. Σταϊκούρα στην οποία όλοι ανέμεναν επίσημες πολιτικές δεσμεύσεις με χρονοδιαγράμματα για το «ναρκοπέδιο» των ανοικτών ζητημάτων του ΒΟΑΚ και απαντήσεις για τα έργα που η ίδια η ζωή έχει δείξει ότι αποτελούν αναπόφευκτη αναγκαιότητα.
Ο τρόπος που επίλεξε να απαντήσει το κορυφαίο υπουργικό στέλεχος, δεν ήταν τίποτα άλλο από μια λοβοτομή στην ελπίδα όσων περίμεναν ότι τώρα που βάφτηκε στα μπλε η Κρήτη, (όπως φρόντισε να μας θυμίσει κατά την πρόσφατη κάθοδό του ο Μ.Βορίδης με το σαρδόνιο χαμόγελο του), θα τύχουμε και μιας καλύτερης αντιμετώπισης στα «προαιώνια» ανοιχτά ζητήματα αυτού του τόπου που εξακολουθούν να μη βρίσκουν λύση.
Ο αρμόδιος υπουργός γύρισε την πλάτη σε θέματα όπως τη διχοτόμηση του Ηρακλείου από το ΒΟΑΚ, τη δημιουργία τούνελ που θα συνδέσει το ΒΟΑΚ με το αεροδρόμιο Καστελλίου αλλά και την υπογειοποίηση του ΒΟΑΚ σε Ηράκλειο και Ρέθυμνο, συνιστά ευθεία προσβολή στα πρόσωπα των εκπροσώπων της αυτοδιοίκησης και της ίδιας της κοινωνίας.
Το μονοδιάστατο ενδιαφέρον του υπουργού «για τις εργασίες που γίνονται μέσα στην περίφραξη του αεροδρομίου Καστελλίου και όχι έξω από αυτήν» είναι ξεκάθαρος αποκλεισμός της φωνής των αναγκών μιας κοινωνίας που ακόμα δεν μπορεί να συνέλθει από το φονικό σεισμό και βρίσκεται εγκλωβισμένη στα παρελκόμενα μιας κολοσσιαίας υποδομής που εγείρει μείζονα ζητήματα σε σχέση με την αντιπλημμυρική προστασία, την ασφάλεια, την περιβαλλοντική προστασία…
Το γεγονός ότι ούτε σε αυτή την κάθοδο του κυβερνητικού κλιμακίου δεν περίσσεψε μισή πολιτική ανακοίνωση για την επέκταση του βόρειου οδικού δρόμου στη Σητεία, δείχνει ότι ο περίφημος «ενιαίος ΒΟΑΚ» καταλήγει να είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο, πιθανόν διασκεδαστικό για όσους έχουν σαδιστική αντιμετώπιση της πραγματικότητας, αλλά εξαιρετικά οδυνηρό και βαθιά τραγικό για όλους εμάς που ζούμε τις απώλειές του.
Ακόμα και το γεγονός ότι οι δημοσιογράφοι κλήθηκαν σε μια συνέντευξη στην οποία δεν τους δόθηκε η δυνατότητα να υποβάλουν ερωτήσεις παρά μόνο να καταγράψουν τις επίσημες δηλώσεις του υπουργού, δείχνει την αντίληψη του ρόλου των εκπροσώπων του Τύπου, που αντιμετωπίζονται με μια βαθιά προσβλητική χειραγώγηση, σαν αχθοφόροι των επίσημων ανακοινώσεων, ευνουχισμένοι από τη δυνατότητα διατύπωσης ερώτησης.
Το μούδιασμα και η πικρία που άφησαν πίσω, οι μηδενικές απαντήσεις του υπουργού, για μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα που «καίνε» τον τόπο μας δεν μπορούν να αντικαθιστούν τη δράση που όλοι περιμένουμε από τους τοπικούς φορείς.
Είναι ώρα αναπόδραστης ευθύνης να συγκροτηθεί συλλογικό μέτωπο που θα διεκδικήσει αυτά που ο τόπος δεκαετίες τώρα δικαιούται και δεν του έχουν αποδοθεί με αποτέλεσμα να ναρκοθετείται το μέλλον της ύπαρξης του. Το επικό άδειασμα στα αιτήματα και τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας της Κρήτης χρεώνει στους τοπικούς μας άρχοντες πολιτικές ευθύνες βαριές, αναπόδραστες και… με ονοματεπώνυμο.