Μετρούσαν στην Κουμουνδούρου κόστη
και οφέλη ώστε να δουν πόσο μπορεί να τους βλάψει μια πρόταση ή όχι.
Από το πρωί χθες, ήταν λίγο έως πολύ γνωστό ότι ο Αλέξης Τσίπρας είχε βάλει ως στόχο του να χαλάσει το… «πάρτι της Κρήτης». Δεν ήθελε σε καμία περίπτωση όλοι οι υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας σχεδόν και ο πρωθυπουργός, να βρίσκονται σε μια περιφέρεια που θεωρεί δική του και να παρουσιάζουν ένα έργο που κανονικά θα έπρεπε να είχε υλοποιήσει και πιστωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Από την άλλη βέβαια, μια πρόταση δυσπιστίας τη δεδομένη στιγμή, για τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ ίσως να ήταν και… λυτρωτική. Κι ίσως μπορούσε με κάποιο τρόπο να τους βάλει ξανά σε ένα παιχνίδι, που τουλάχιστον δημοσκοπικά, είναι από χέρι χαμένο. Γι’ αυτό ακριβώς από το πρωί μετρούσαν στην Κουμουνδούρου κόστη και οφέλη ώστε να δουν πόσο μπορεί να τους βλάψει μια πρόταση ή όχι. Γι’ αυτό επίσης και καθυστέρησε τόσο πολύ μια ομιλία του προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που αρχικά είχε ανακοινωθεί πως θα γίνει νωρίς το πρωί και τελικά έφθασε να υλοποιείται αργά το μεσημέρι.
Όμως, όπως φαίνεται στον ΣΥΡΙΖΑ τα μέτρησαν τα κουκιά και τους βγήκαν λίγο παραπάνω απ’ ότι τα υπολόγιζαν. Ασφαλώς η Νέα Δημοκρατία θα πάρει την ψήφο εμπιστοσύνης της Ελληνικής Βουλής. Ασφαλώς και θα συσπειρωθεί ακόμα περισσότερο. Κι αυτό ήταν το… αγκάθι για τον ΣΥΡΙΖΑ, που ήθελε αντιστάθμισμα. Το οποίο όπως πληροφορούμαι και βρέθηκε. Πώς βρέθηκε; Και πού βρέθηκε; Σε δύο άξονες: Από τη μία ο ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει να «χτυπήσει» επικοινωνιακά την κυβέρνηση με το σύνθημα «δικαιοσύνη παντού», το οποίο μεταφράζεται ελεύθερα στο ότι ο καλός ΣΥΡΙΖΑ μόνο μπορεί να φέρει τη δικαιοσύνη, ενώ η κακιά Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί γιατί έχει βουτηχτεί μέσα στο σκάνδαλο των υποκλοπών.
Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει να αναστήσει ξανά τον… Καραμανλή. Τον Κώστα. Και θα θυμίσει στον ελληνικό λαό τις υποκλοπές του 2004-2005, με την ελπίδα πως με αυτό το τέχνασμα θα δημιουργήσουν μέσα στη Bουλή στρατόπεδα «Μητσοτακηκών» και «Καραμανληκών» σε μια προσπάθεια να διασπάσουν την ενότητα του κυβερνώντος κόμματος.
Ίσως… ίσως αν δεν βρισκόμασταν τόσο κοντά σε εκλογές, αυτό το τέχνασμα κι αυτή η προσπάθεια να έπιανε. Δύο μήνες όμως πριν από τις εθνικές εκλογές, καμία Νέα Δημοκρατία και κανένα κυβερνών κόμμα δεν θα ρίσκαρε μια διάσπαση, πόσο μάλλον όταν βρίσκεται «καβάλα στο άλογο» της νίκης.
Το δια ταύτα; Ο ΣΥΡΙΖΑ πυροβόλησε τα πόδια του. Και στην ουσία δεν κατάφερε ούτε και θα καταφέρει τίποτα. Ας πούμε ότι μια κάποια νίκη ήταν η απρόσμενη παύση της περιοδείας Μητσοτάκη στο Ηράκλειο και της… φιέστας.
Αλήθεια όμως; Αυτό αρκεί;