Οι άνθρωποι που έγιναν πρόσφυγες λόγω της πυρκαγιάς, καλούνται να ζήσουν το μαρτύριο μιας δεύτερης λεηλασίας «πράσινων» οικονομικών συμφερόντων, που έρχονται
να αλώσουν τον τόπο
Το χαρτάκι έγραφε. «Πετσέτες πλυμένες –σιδερωμένες με σχέδια». Ακριβώς από κάτω συνέχιζε. «Η ελπίδα είναι πιο ισχυρή από το φόβο. Να είστε καλά». Τρεις μικρές προτάσεις, με λέξεις ιαματικές, στο φρικαλέο πόνο των ψυχών που έγιναν πρόσφυγες στον τόπο τους, βλέποντας με τα μάτια τους να καρβουνιάζει το βιος τους. Μέσα σε μια μεγάλη διάφανη πλαστική σακούλα, πετσέτες για να σκουπίσουν τη μουτζούρα της καύσης, κλινοσκεπάσματα για να ξαποστάσουν, παπούτσια για να συνεχίσουν το δρόμο τους, που είναι μακρύς και δύσβατος.
Δέματα αμπαλαρισμένα με το περίσσευμα της αλληλεγγύης, και της ανθρωπιάς, που πάντα δείχνει ο τόπος μας στα δύσκολα που μας έχουν κυκλώσει. Τρία φορτηγά στάλθηκαν μόνο από το Δήμο Ηρακλείου στους πυρόπληκτους, που τα υποδέχτηκαν με κλάματα και λυγμούς από τη λυτρωτική συγκίνηση, που σβήνει τη μοναξιά της απόγνωσης.
Ετούτα τα μαρτυρικά 24ωρα που κυλούν για όλους αυτούς που κοιτούν με βλέμμα κενό τα κλειδιά της πόρτας των σπιτιών τους που δε θα ξανανοίξουν, ο πόνος καθιζάνει μέσα από αυτά τα δέματα αγάπης, που απελευθερώνουν αγκαλιές, φροντίδα, τρυφερότητα, γλυκαίνοντας την πίκρα από τη συντριβή της απώλειας. Όμως να λέμε αλήθειες. Τώρα αρχίσουν τα δύσκολα. Όταν με το καλό σβήσουν με όρους … «κανονικότητας» τα πύρινα μέτωπα που κατασπαράζουν τα σωθικά του τόπου μας, η επόμενη μέρα θα φωτίσει την αδήριτη ανάγκη να συνεχιστεί η ζωή.
Με τι όρους όμως θα γίνει αυτή η επανεκκίνηση; Ο πρωθυπουργός στην τελευταία του συνέντευξη υπήρξε διαφωτιστικός. Αφού προσδιόρισε την «κλιματική κρίση» και την «πρωτοφανή επίθεση της φύσης»(!) ως κύριες αιτίες των καταστροφών, δεν δίστασε πάνω από τα αχνισμένα ακόμα αποκαΐδια, να αναγγείλει κερδοφόρες μπίζνες μέσω της «πράσινης ανάπτυξης».
Στην αποτεφρωμένη γη τόσων χιλιάδων στρεμμάτων, -που δεν αφορά μόνο στην καύση δέντρων αλλά στην καταστροφή οικοσυστημάτων-, «η κυβέρνηση της ΝΔ στοχεύει σε μία «επιθετική διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας» διότι όπως εξήγησε ο κ.Μητσοτάκης, «χρειαζόμαστε περισσότερα αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα». Είναι πλέον ολοφάνερο το τι ακολουθεί, και εδώ ακριβώς αρχίζει ο δεύτερος μεγάλος εφιάλτης.
Οι άνθρωποι που έγιναν πρόσφυγες λόγω της πυρκαγιάς, καλούνται να ζήσουν το μαρτύριο μιας δεύτερης λεηλασίας «πράσινων» οικονομικών συμφερόντων, που έρχονται να αλώσουν τον τόπο. Εδώ ακριβώς είναι το πιο κρίσιμο σημείο.
Όλο αυτό το κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης που υψώνεται και αγκαλιάζει τους πυρόπληκτους συμπολίτες μας, είναι σημαντικό να μην τους εγκαταλείψει και να παραμένει στο πλευρό τους. Το κρίσιμο στοίχημα για τους ανθρώπους που έγιναν στάχτη τα υπάρχοντα τους, είναι να ξαναπάρουν πίσω τις ζωές τους και το μέλλον του τόπου τους, που σχεδιάζεται να γίνει προσάναμμα για κερδοφόρες μπίζνες. Το αύριο χρειάζεται τη δική μας συμμετοχή για να αλλάξει.