Η λέξη κλειδί, για
να μην ξεχνάμε, είναι
η ευγνωμοσύνη
Κάποιες τέτοιες άγιες μέρες, πριν χρόνια πολλά, όταν ήμουν μικρό παιδάκι, αξίωσα από τη μαμά μου να μου πάρει μια κούκλα που μιλούσε και «μόστραρε» πρώτο-πρώτο ράφι, στο πιο γνωστό παιγνιδάδικο της εποχής. Την κούκλα που μιλούσε, ακόμα τη θυμάμαι, καθόταν σ’ένα καροτσάκι με τα ψεύτικα μαλλιά και τα τσίνορά της να γυαλίζουν κάτω από τα δυνατά φώτα. Το «μαμά, μαμά» που έλεγε ήταν πρωτόγνωρο για την εποχή, όχι όπως τώρα που η τεχνολογία δημιούργησε κούκλες που δεν τις ξεχωρίζεις από αληθινά μωρά. Αυτό όπως ήταν φυσικό αύξανε κατά πολύ την τιμή της και το «όχι» της μάνας μου ήταν αναπόφευκτο.
Όταν έπεσαν και μερικά δάκρυα και η παιδιακίσια κουβέντα ότι άλλοι μπορούν να την αγοράζουν, η μαμά μου μου είπε κάτι που έκτοτε το κουβαλάω. «Αυτό που δεν θέλεις εσύ, άλλα παιδάκια το λαχταράνε, είναι γι’ αυτά ο παράδεισος».
Η φράση αυτή, που την εκτίμησα με τα χρόνια, μου ήρθε στο νου τις τελευταίες ημέρες, όταν ένα δημοσίευμα μιλούσε για έναν άστεγο που βρήκε καταφύγιο σε ξύλινο σπιτάκι που προετοιμαζόταν για να γίνει μέρος του εορταστικού ντεκόρ.
Η ξύλινη παγωμένη κατασκευή έγινε για τον άνδρα έστω για λίγο το «σπίρτο» που άναβε το μικρό κοριτσάκι στο γνωστό παραμύθι, για να ζεσταθεί, πριν επιστρέψει στην παγωμένη πραγματικότητα του.
Ο άνδρας αυτός όπως κι όλοι είναι συνάνθρωποί μας, που συνήθως προσπερνάμε αποστρέφοντας το βλέμμα. Οι «αόρατοι» αυτοί άνθρωποι σύμφωνα με τα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Εθνικών Οργανισμών για την αστεγία, FEANTSA, στην Ελλάδα είναι κατά προσέγγιση 40.000 ενώ πολλοί δεν έχουν καταγραφεί.
Συνήθως λένε οι ειδικοί είναι πολύ περισσότεροι.
Πολλοί από τους αστέγους βρίσκονται και στο Ηράκλειο και μέσα από προγράμματα που «τρέχει» ο Δήμος αρκετοί συνάνθρωποι μας έχουν βρεί στέγη και αξιοπρέπεια. Φυσικά μέχρι οι δρόμοι ν’ αδειάσουν από συνανθρώπους μας, η μάχη συνεχίζεται. Επίσης η νέα δημοτική αρχή πρέπει νομίζω να επανεξετάσει τη θέση του Κέντρου Αστέγων που τώρα βρίσκεται στο ύψος της ΣΕΑΠ, στην Λ. Ικάρου. Μια τέτοια δομή θα πρέπει να είναι εύκολα προσβάσιμη σε όλους όσοι την έχουν ανάγκη.
Την ίδια στιγμή για όλους εμάς τους υπόλοιπους που έχουμε σπίτι, δουλειά, φαγητό και μια αξιοπρεπή ζωή, όταν μεμψοιμοιρούμε ας μην ξεχνάμε ότι όλα αυτά είναι ο παράδεισος για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Η λέξη κλειδί για να μην ξεχνάμε είναι η ευγνωμοσύνη. Άλλωστε όπως έλεγε κάποιος σοφός «Επιλέγοντας να είσαι ευγνώμων κερδίζεις ευτυχία».
Καλά Χριστούγεννα