«Ο ακρωτηριασμός των
πέντε δημόσιων μουσείων που αποκόπτονται από την Αρχαιολογική Υπηρεσία, είναι πλέον μια οδυνηρή κυριολεξία»
Σε αίθουσα αρχαιολογικού μουσείου, ανάμεσα σε αγάλματα και προτομές, έχει στηθεί μια ροτόντα, όπου τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, υπό τους ήχους απαλής τζαζ μουσικής, σερβίρονται σαμπάνια και έχουν πλήρως αφεθεί στη συγκλονιστική εμπειρία που βιώνει ο ουρανίσκος τους δοκιμάζοντας εκλεπτυσμένες γαστρονομικές απολαύσεις. Τη μαγεία της στιγμής διακόπτει ο ήχος του κινητού τηλεφώνου της pροέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου, την οποία καλεί η υπουργός Μίνα.
Οι συνδαιτυμόνες εξακολουθούν να φουσκώνουν το στόμα τους με καλογεμισμένες πιρουνιές, παρακολουθώντας με απάθεια ένα συγκλονιστικό διάλογο, όπου το κυβερνητικό στέλεχος, δίνει εντολή στην πρόεδρο να τυλίξει τον Κούρο τον τρίμετρο, το μηχανισμό των Αντικυθήρων και πέντε έξι κυκλαδικά πακέτο, για να φύγουν το γρηγορότερο σε έκθεση στο Κατάρ για 50 χρόνια.
Η πρόεδρος υπόσχεται να το περάσει άμεσα από το Διοικητικό Συμβούλιο, διαβεβαιώνοντας ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα έγκρισης του αιτήματος, αφού, όπως λέει, «όλα τα μέλη είναι πολύ φίλοι μας», κάτι που σπεύδουν να επιβεβαιώσουν οι ομοτράπεζο;i της, με ένα νεύμα εις υγεία…
Όσοι δεν έχετε δει το παραπάνω βίντεο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, μη διστάσετε να το αναζητήσετε, διότι μέσα σε ένα λεπτό θα έχετε μια πολύ καλή αντίληψη του περιεχομένου του νόμου που μετατρέπει τα πέντε μεγάλα δημόσια μουσεία της χώρας σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου.
Ο ακρωτηριασμός του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου, του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου και το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, από την Αρχαιολογική Υπηρεσία, είναι πλέον μια οδυνηρή κυριολεξία.
Η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να διορίσει Διοικητικά Συμβούλια με πρόσωπα της επιλογής της άσχετα με την αρχαιολογία, τα οποία θα αποφασίζουν για την αύξηση εισιτηρίων, την κατάργηση κάθε δωρεάν παροχής για το κοινό, την έμμεση ιδιωτικοποίηση. Όμως ο εφιάλτης έχει και χειρότερα αφού στα διορισμένα Διοικητικά Συμβούλια εκχωρείται η αρμοδιότητα να ιδρύουν παραρτήματα των Μουσείων στο εξωτερικό, εξάγοντας μόνιμα αρχαιότητες από την Ελλάδα.
Κάντε το λίγο εικόνα αυτό. Σκεφτείτε για παράδειγμα τη Σαρκοφάγο της Αγίας Τριάδας, που βγήκε από τα σπλάχνα της κρητικής γης και βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Θυμηθείτε τη στιγμή που σταθήκατε απέναντ;i της εκστασιασμένοι ακούγοντας την περιγραφή της αρχαιολόγου που σας αποκωδικοποιούσε τις αφηγηματικές σκηνές της μινωικής ταφικής τελετουργίας και αισθανθήκατε το νήμα της μνήμης να σας συνδέει με το ιστορικό παρελθόν.
Μείνετε σε εκείνα τα συγκλονιστικά δευτερόλεπτα που νιώσατε ότι ο αρχαίος θρήνος, ενώθηκε με την οδύνη μιας δικής σας σύγχρονης απώλειας, και ξαφνικά τα πράγματα άρχισαν να επανατοποθετούνται μέσα σας σε μια νέα διάταξη, μέσα από την ιστορική σύνδεσή σας με το μεγαλείο του Μινωικού αποχαιρετισμού στους νεκρούς.
Σκεφτείτε εκείνες τις απερίγραπτες στιγμές που νιώσατε το χρόνο να διαστέλλεται μέσα σας, καθώς το παρελθόν ενώθηκε με το παρόν και την ίδια ώρα με το μέλλον μέσα από ένα εντελώς προσωπικό διάλογο με τα αρχαία μνημεία, που σας έδωσαν τη δυνατότητα της βαθύτερης κατανόησης της ίδιας σας της ύπαρξης.
Αυτά τα μνημεία, στο εξής, θα γίνονται παζάρι στα χέρια των αρεστών της kυβέρνησης, που θα μπορούν να αποφασίζουν ακόμα και για τη μόνιμη εξαγωγή τους στο εξωτερικό με τη φόρμουλα των Παραρτημάτων των Μουσείων σε άλλες χώρες. Έτσι απειλούνται να χαθούν μόνιμα αρχαιότητες από την Ελλάδα.
Αυτός είναι ο άθλιος νόμος που ψηφίστηκε και το δικό μας χρέος να αποτρέψουμε την εφαρμογή του. Να υπερασπιστούμε «αυτά τα μάρμαρα για τα οποία πολεμήσαμε» όπως έλεγε ο στρατηγός Μακρυγιάννης. Στην πράξη. Όλοι μαζί.