Ωραίες, ηλιόλουστες μέρες, αλλά τόσο αφύσικες που
σε τρομάζουν
Το έκτακτο οικογενειακό τραπέζι της Πρωτοχρονιάς απαιτούσε μεγάλη προετοιμασία. Ειδικά όταν είναι ξαφνικό, τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο. Ο χρόνος τρέχει και μαζί με τον λιγότερο χώρο που παρέχει το εσωτερικό των σπιτιών σε ζορίζουν. Πάντα η χειμωνιάτικη μάζωξη του σογιού απαιτεί καλύτερο σχεδιασμό, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Αλλά όταν εσύ κάνεις σχέδια, ο καιρός… γελάει. Την ώρα που προσπαθείς να διευθετήσεις τραπέζια, καρέκλες και να ολοκληρώσεις την ταξιθεσία για τόσα άτομα, τσουπ βγαίνει ένας υπέρλαμπρος ήλιος και σου φέρνει τα πάνω κάτω.
– Μήπως να το ρισκάρουμε;
– Πώς να καθίσουμε έξω, βρε παιδιά; Γενάρης είναι… Δεν θυμάστε; Ούτε το Πάσχα δεν μπορούσαμε να στρώσουμε έξω τραπέζι. Αλλά… πάλι μια χαρά φαίνεται.
Η απόφαση ελήφθη στο τσακ μπαμ και η αλλαγή πλάνων υλοποιήθηκε. Το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι της φαμίλιας στρώθηκε έξω, στη βεράντα χωράνε άνετα περισσότεροι. Μα τι χαρά Θεού ήταν αυτή! Ένας ήλιος, νωχελικός μεν, αλλά ζωοδότης, χτυπούσε τις πλάτες μας, ζέσταινε το είναι μας όμορφα και μαζί με τον οίνο και τους… λίγους μεζέδες (ξέρετε τώρα εμείς δεν τρώμε πολύ στις γιορτές!) ευφραίνονταν οι καρδιές μας! Μαγεία σάς λέω. Μέχρι το σούρουπο καθίσαμε έξω- ούτε άνοιξη να ήταν.
Κάπου εδώ όμως τελειώνουν και τα καλά νέα. Γιατί χωρίς να το πολυσκεφτόμαστε ξέραμε ότι κάτι δεν πάει καλά, δεν ταιριάζει, κάτι δεν δένει με την εποχή.
-Βρε παιδιά, δεν είναι… φυσιολογικό αυτό που συμβαίνει, ε; αναρωτηθήκαμε.
– Δεν έχω ξαναδεί όσο χρονών είμαι τον Ψηλορείτη χωρίς χιόνι τέτοια εποχή.
-Αυτή η καιρική ανωμαλία μάς έκαψε φέτος και δεν μαζέψαμε ελιές. Δεν πήγαμε καν, είπε ο άλλος. Οι κουβέντες δεν κράτησαν πολύ, το ξαναγυρίσαμε στο κρασί. Αλλά φτάσαμε αργά το απόγευμα και η βραδιά ήταν ακόμη ειδυλλιακή. Θερμοκρασίες… τρελές, ωραία ατμόσφαιρα και εδώ που τα λέμε φρέσκος αέρας.
Ξανάρχισαν οι συζητήσεις, ξαναμπήκαμε στο «τρυπάκι». Λες να είναι οριστική η αλλαγή στο κλίμα, να τα έχει παίξει ο καιρός;
Τι θα απογίνουμε άραγε; Δεν θα χαθούμε, αλλά μιλάμε για τεράστια αλλαγή. «Η φύση δεν γνωρίζει εξαφάνιση, αλλά μόνο μεταμόρφωση» έλεγε ο Αναξαγόρας… Πάνε αυτά…
«Βρισκόμαστε κοντά στο να μην έχουμε πια τον ήπιο καιρό που ήταν πάντα το ατού μας. Τώρα θα έχουν στη Βόρεια Ελλάδα αυτό το κλίμα κι εμείς… βόρειος Αφρική θα γίνουμε»! Εντάξει, υπερβολές, είπαμε – πιες λίγο κρασί.
Μόνο που δεν πέρασαν λίγες ώρες και ήρθαν τα στοιχεία. Είναι επίσημο πια. Το κλίμα άλλαξε, οι εποχές όπως τις ξέραμε… τέλος. Και οι ζωές μας θα αλλάξουν. Στην πραγματικότητα αλλάζουν ήδη δραματικά.
Η «Πατρίς» έγραψε για το φράγμα που στερεύει. Το Μετεο έδωσε αποκαρδιωτικές μετρήσεις. Ο φετινός Δεκέμβριος χαρακτηρίστηκε από πολλές ημέρες με θετικές αποκλίσεις θερμοκρασίας και ήταν ο πιο θερμός Δεκέμβριος από το 2010. Στη Βόρεια Ελλάδα, στη Θεσσαλία και στα νησιά του Αιγαίου καταγράφηκαν οι μεγαλύτερες θετικές αποκλίσεις θερμοκρασίας, με τις μέσες μηνιαίες τιμές να κυμαίνονται έως και 3,3 °C πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα. Εξαιρετικά θερμός ήταν και για τη Στερεά Ελλάδα (+2,4 °C). Για τη Βόρεια Ελλάδα, τη Θεσσαλία, την Κρήτη και τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου ήταν ο πιο θερμός μήνας τα τελευταία 15 χρόνια και για τη Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο ο 2ος πιο θερμός.
Δεν ξέρω πού θα πάει αυτό το πράγμα και πόσο θα αντέξουν οι επόμενες γενιές. Χωρίς χειμώνες τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο; Θα βλέπουμε ακραία φαινόμενα το… καλοκαίρι; Φωτιές και πλημμύρες; Δεν θα έχουμε πια…νερό στα φράγματα; Θα στερέψουν οι πηγές; Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια. Αλλά, αν συνεχίσουμε έτσι, οι επόμενες γενιές θα γνωρίσουν πια έναν άλλο κόσμο. Θα είναι μόνο εγκυκλοπαιδική γνώση. Και θα επιβεβαιωθεί η έκκληση του Σέξπιρ: «Κρατήστε αυτόν τον ήχο, τις βροντές, την καταιγίδα, μέχρι να τα σημειώσω κάπου».