Δεν ξέρω ποιος πληρώνει τον βαρκάρη, αλλά τον πόλεμο του Πούτιν στην Ουκρανία τον «πληρώνει» η Γερμανία! Κι αν αυτό σας φαίνεται υπερβολικό, ας ζητήσετε τα ρέστα από τον νομπελίστα οικονομολόγο Πολ Κρούγκμαν, που επικαλείται στοιχεία σύμφωνα με τα οποία η ισχυρότερη χώρα της Ευρώπης είναι εξαρτημένη κατά 55% από το φυσικό αέριο της Ρωσίας. Σχεδόν… τοξικοεξαρτημένη που αδυνατεί να σωθεί κι ούτε φρόντισε σταδιακά να ξεκόψει. Κι ας είχε λάβει έγκαιρα τα μηνύματα από εγχώριους οργανισμούς που έβλεπαν το κακό να έρχεται…

Η Μέρκελ όμως δεν το έβλεπε ή το παρέβλεπε, συνεχίζοντας τις μπίζνες με τους Ρώσους και ανεχόμενη ένα καθεστώς με το Βερολίνο χωρισμένο σε ζώνες επιρροής, που είχε να κάνει και η Μόσχα. Δεν ξέρω αν πρόκειται για διαβολική σύμπτωση μα το έμβλημα του Βερολίνου είναι η αρκούδα, όπως αποκαλείται αλληγορικά και η Ρωσία, που την έχει και σύμβολό της! Το γεγονός εξάλλου ότι ένας πρώην καγκελάριος, ο Σρέντερ, είναι σύμβουλος του Πούτιν, μπορεί να μας κάνει να κατανοήσουμε καλύτερα το ιδιότυπο αλισβερίσι.

Σε ένα πρόσφατο ημίκλειστο φόρουμ, Γερμανοί αξιωματούχοι που κλήθηκαν να καταθέσουν την οπτική τους για τη Ρωσία, είπαν ότι μέχρι πρότινος την αντιμετώπιζαν ως δυνητικό εταίρο, αλλά το τελευταίο διάστημα (πριν καν την εισβολή) την αντιμετωπίζουν ως στρατηγικό αντίπαλο- όπως και την Κίνα. Αλλά αν κρίνουμε από την εξάρτηση, που λέγαμε, η Γερμανία δεν είχε καμία ενεργειακή στρατηγική και η Ρωσία είχε το στρατηγικό πλεονέκτημα τής σε αφθονία διάθεσης φυσικού αερίου και άλλων ορυκτών καυσίμων.

Στο διά ταύτα, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφασίζει κυρώσεις (πέντε πακέτων μέχρι τώρα αν δεν έχουμε χάσει το μέτρημα)- πλην όμως το ενεργειακό εμπάργκο δεν είναι καθολικό για τους λόγους που εξηγήσαμε και κάπου εδώ αρχίζουν οι υποκρισίες και οι παλινωδίες με τις κυρώσεις a la carte. Η Γερμανία σαφώς και θα μπορούσε να απεξαρτηθεί και να ζήσει χωρίς το φυσικό αέριο της Ρωσίας. Όχι χωρίς κόστος φυσικά. Και μια και μιλάμε για κόστος, καλό θα είναι να θυμηθούμε πόσο δεινοπάθησαν οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου, από την επαχθέστατη δημοσιονομική πολιτική που τους επέβαλε η δανείστρια- δυνάστρια Γερμανία.

Τώρα η Γερμανία θέλει να περάσει αυτή την κρίση αβρόχοις ποσίν. Δεν γίνεται όμως… Διότι, αν γίνει, θα είναι επ’ ωφελεία του Πούτιν στην επιχείρηση… αποναζιστικοποίησης (εδώ γελάμε) της Ουκρανίας. Και σαν εφημερίδα και σαν στήλη έχουμε στηλιτεύσει τη δράση του Τάγματος Αζόφ, που πολεμά με τη σβάστικα παρά πόδα. Μα διάβολε, οι σφαγές των αμάχων, το βομβαρδισμένο μαιευτήριο της Μαριούπολης, η εκατόμβη νεκρών στη Μπούτσα, η φρίκη στον σιδηροδρομικό σταθμό του Κραματόρσκ με τις βαλίτσες ανάμεσα τα πτώματα και τόσα άλλα, δεν μπορούν να δικαιολογηθούν ούτε και να συμψηφιστούν. Και κανένα Τάγμα Αζόφ δεν μπορεί να νομιμοποιήσει κανέναν εισβολέα.

Ούτε και φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ τον «νομιμοποίησε», όπως είπε ξεδιάντροπα ο Οικονόμου. Αν το κάνουν κάποιοι άφρονες οπαδοί του στα social media,  είναι άλλη υπόθεση και όχι απαραίτητα σοβαρή. Πρόκειται για παιδιά που ανακαλύπτουν παντού ταξικούς εχθρούς και πολεμούν το σύστημα με το πληκτρολόγιο- αν και έχει αποδειχτεί πολλάκις (και όχι Πολάκης) ότι είναι συστημικότεροι των πάντων…

Το κακό πάντως με την απεξάρτηση δεν είναι ότι γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά στην Ελλάδα έχουμε την ευκαιρία να επαναφέρουμε το αφήγημα των υδρογονανθράκων και του αγωγού EastMed που θα μας καταστήσει ενεργειακό κόμβο. Στον αγωγό πάντως έβαλε κι άλλο… πάγο πρόσφατα η Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών Βικτόρια Νιούλαντ. Γι’ αυτό και η μόνη Βικτόρια που μας αγαπά άδολα είναι η Χίσλοπ, που έκανε  «Το Νησί» μπεστ σέλερ και χρωμάτισε τη μουντή Ευρώπη με τις ελληνικές «Καρτ Ποστάλ».

Υ/Γ: Ακόμα δεν έμαθα ποιος πληρώνει τον βαρκάρη, αλλά ξέρω ότι η εμβληματική σειρά υπό τον τίτλο «Who pays the ferryman», γυρίστηκε το 1977 από το BBC2 σε συνεργασία με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και το αισθηματικό θρίλερ με φόντο της Ελούντα, αποτέλεσε το έναυσμα για την τουριστική έκρηξη της περιοχής. Μια περιοχή που έθελξε και Ρώσους ολιγάρχες, όχι μόνο ως επισκέπτες αλλά και ως επενδυτές, που τώρα τα βρίσκουν σκούρα, ελέω Πούτιν, που τους παίρνει στον λαιμό του…