Οι πρόσφατες εικόνες των ρηγματωμένων κτηρίων δίνουν μια πρόγευση για το τι έπεται
Μπορεί τα υποθαλάσσια εστιακά βάθη των σεισμών των τελευταίων χρόνων να έθρεψαν τη βεβαιότητα ότι «η θάλασσα σώζει την Κρήτη», αλλά η αδιάκοπη σεισμική ακολουθία στο Αρκαλοχώρι που μετράει σχεδόν δύο μήνες τώρα, ήρθε να καταρρίψει την αφελή πεποίθηση που είχαμε χτίσει μέσα μας σιωπηρά, ότι το υγρό στοιχείο θα λειτουργεί πάντα σαν τον «από μηχανής θεό», που θα μας γλιτώνει από τα δύσκολα.
Οι αλλεπάλληλοι επιφανειακοί σεισμοί, έρχονται να κλονίσουν τις βολικές αυταπάτες στις οποίες είχαμε αφεθεί, και να μας υπενθυμίσουν ότι η φύση έχει τους δικούς της νόμους τους οποίους οφείλουμε να σεβόμαστε και να τους λαμβάνουμε υπόψη σε κάθε μας βήμα. Βεβαίως η ιστορία έχει δείξει ότι οι σεισμοί ήταν πάντα εδώ, και ούτε έχουν σκοπό να εγκαταλείψουν το νησί, αλλά δυστυχώς η γνώση αυτή δεν αξιοποιήθηκε παραγωγικά, ούτε τέθηκε στο επίκεντρο των σχεδιασμών μας.
Αυτό σημαίνει πολλά για το μικρόκοσμο μας που χρόνια τώρα έχει φροντίσει να εκμεταλλεύεται στο έπακρο τη «φιλοτιμία» των αντοχών ασυντήρητων κτηρίων, διατηρητέων και μη, δημοσίων και μη, που αντιμετωπίζουν μικρά και μεγάλα προβλήματα στατικότητας. Οι πρόσφατες εικόνες των ρηγματωμένων κτηρίων στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Μινώα, δίνουν μια πρόγευση για το τι έπεται, με δεδομένες τις διαβεβαιώσεις των σεισμολόγων ότι δεν θα ξεμπερδέψουμε έτσι εύκολα με τον εγκέλαδο στην περιοχή.
Για την ακρίβεια, αυτό το οποίο λένε οι επιστήμονες – στο βαθμό που καταφέρουν να συγκλίνουν (άλλο μεγάλο κεφάλαιο αυτό)- είναι ότι αφενός η εκτόνωση της σεισμικής δραστηριότητας στην περιοχή θα πάρει χρόνο και αφετέρου ότι υπάρχουν καλές πιθανότητες ενός νέου ισχυρού σεισμού όπως αυτόν που μας εκτόξευσε από τα κρεβάτια τα ξημερώματα του Σαββάτου.
Δεν ξέρω αν η Κυβέρνηση το έχει πιάσει το υπονοούμενο, ή αν θα κάνει ότι κοιτάει αλλού, αλλά εδώ είναι φανερό ότι τα μεγάλα κεφάλαια που ανοίγουν, ξεπερνούν τα όρια των αντοχών του δραματικά υποστελεχωμένου σε υπαλλήλους δήμου Μινώα.
Είναι αδιανόητο αν όχι πολιτικά εγκληματικό να τον αφήσουν μόνο του να «βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά» και να σηκώσει στις πλάτες του ένα βάρος που τον ξεπερνά και είναι φανερό ότι δεν μπορεί να αντέξει .
Είναι το λιγότερο επικίνδυνο να φτάσουμε στην κατάντια να θρηνούμε θύματα για να αποφασίσει η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, η Περιφέρεια Κρήτης, η Περιφερειακή Ένωση Δήμων, να παρέμβουν με ένα άμεσο σχέδιο έκτακτης ανάγκης που θα δώσει τις συντεταγμένες για το πως θα αποτρέψουμε τις απώλειες και πώς θα περιφρουρήσουμε τη δημόσια προστασία και πώς θα συμπεριφερθούμε στους επόμενους σεισμούς και πώς θα διαχειριστούμε τις όποιες παρενέργειές τους. Εκτός αν ποντάρουν πάλι στο χαρτί της «φιλοτιμίας» των αντοχών των κτηρίων που όμως κινδυνεύει να τους εκθέσει θανάσιμα.
Όπως και η βεβαιότητα ότι πάντα η «θάλασσα σώζει…».