Αυτό που πρέπει να καταστεί σαφές ευθύς εξ αρχής είναι ότι στη Φινλανδία η φροντίδα
των παιδιών είναι υπέρτατης σημασίας
Στην Ελλάδα έχουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα παράδειγμα προς αποφυγή. Στη Φινλανδία πάλι αν δει κανείς τι συμβαίνει θα τρίβει τα μάτια του. Θα αναρωτηθεί γιατί εκεί και όχι και εδώ! Αυτή τη σκέψη έκανα, αλλά και πολλοί άλλοι διαβάζοντας τη μαρτυρία μιας γυναίκας που έζησε στη βορειοευρωπαϊκή χώρα για κάποια χρόνια.
«Αυτό που πρέπει να καταστεί σαφές ευθύς εξ αρχής είναι ότι στη Φινλανδία η φροντίδα των παιδιών είναι υπέρτατης σημασίας. Όλη η κοινωνία ενδιαφέρεται και ασχολείται με αυτήν» εξηγεί η Μαρία Κ στο news247.
«Το κράτος είναι δίπλα σε κάθε γονιό, σε κάθε βήμα». Η Μαρία επισημαίνει πως η υποστήριξη που παρέχει η Φινλανδία στους πολίτες που θέλουν να κάνουν παιδιά είναι η απάντηση στο ‘γιατί κάνουν παιδιά νωρίς».
«Στην εποχή μου, έμπαινες στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι και έβλεπες παντού καροτσάκια με μωρά. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια κάποια αλλαγή, αλλά παραμένει εφικτό να είσαι 20, να κάνεις παιδί και να μη σου λείψει τίποτα».
Στη Φινλανδία η εκπαίδευση εξελίσσεται διαρκώς. Κατά την Μαρία, ο λόγος που το εκπαιδευτικό σύστημα της Φινλανδίας διακρίνεται κάθε χρόνο είναι ακριβώς αυτός: η διαρκής εξέλιξη.
«Παρακολουθούν δείκτες, ποσοστά και όλα τα θέματα που προκύπτουν και τα προσαρμόζουν ανάλογα, με αλλαγές πολιτικών. Είναι μια απρόσκοπτη διαδικασία, με την οποία ασχολούνται όλοι.
Η κοινωνιολογική έρευνα που γίνεται δεν σταματά ποτέ. Συνδέεται με το decision making πολύ άμεσα. Υπάρχει μια ευελιξία και μια αμεσότητα στο πώς διαμορφώνεται το εκπαιδευτικό σύστημα, ώστε να εξελίσσεται διαρκώς και να ανταποκρίνεται στις ανάγκες».
Το σύστημα δεν είναι τόσο στατικό όσο είναι το ελληνικό, που κάποια πράγματα αλλάζουν έπειτα από δεκαετίες. Όπως η πολιτική ή οι προσεγγίσεις. Που πρέπει να αλλάξουν σε όλη την Ευρώπη, πριν αλλάξουμε κι εμείς. Οι Φινλανδοί δεν ενδιαφέρονται για το τι κάνουν οι άλλοι. Εστιάζουν στο τι πρέπει να κάνουν ίδιοι.
Αν επισκεφτείτε ιστοσελίδες που είναι στα αγγλικά, θα βρείτε πολύ συχνά σχετικά άρθρα. Πως για παράδειγμα «τα τελευταία χρόνια στο τμήμα κοινωνικών σπουδών του τάδε πανεπιστημίου, παρατηρείται πως υπάρχουν έντονες μορφές bullying. Το υπουργείο αποφάσισε να λάβει μέτρα».
Όλοι έχουν το δικαίωμα να λάβουν εκπαίδευση που θα τους βοηθήσει να μεγιστοποιήσουν τις δυνατότητες που έχουν να γίνουν αυτοί ό,τι θέλουν να γίνουν.
Η Μαρία προσθέτει ότι «η φιλοσοφία του συστήματος είναι να ετοιμάσει το παιδί για τον πραγματικό κόσμο. Για αυτό και η βασική εκπαίδευση υποστηρίζει την προσωπική του ανάπτυξη ως άτομο και ως μέλος της κοινωνίας. Παράλληλα, προφανώς και διδάσκεται γνώση, όπως τα παιδιά εξερευνούν και τις δεξιότητές τους».
Η πολιτεία καλύπτει ό,τι χρειάζεται κάθε μαθητής στο σχολείο κάθε χρόνο (πχ ένα πλήρες γεύμα την ημέρα).
Το 2016 εκτιμήθηκε πως το κόστος της κοινωνίας για μια σχολική χρονιά ενός παιδιού έφτανε στα 8.025 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων όσων χρειάζονται οι μαθητές στη σχολική χρονιά -όχι μόνο τα βιβλία.
Στη λίστα είναι όλα τα μεσημεριανά γεύματα, από την πρώτη έως την τελευταία ημέρα φοίτησης.
Τα χρήματα αυτά τα καλύπτει ο κάθε δήμος, με το κράτος να καλύπτει κατά μέσο όρο ένα 25%.