«Τι κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους;»

-Για να είμαστε ευτυχισμένοι, πρέπει να μη μας απασχολούν πολύ οι άλλοι.

-Ευτυχία δεν είναι να κάνεις αυτό που θέλεις, αλλά να μην κάνεις αυτό που δεν θέλεις.

-Η μεγαλύτερη ευτυχία στη ζωή είναι η διαπίστωση ότι μας αγαπούν γι’ αυτό που είμαστε, ή, μάλλον, παρά το γεγονός ότι είμαστε αυτό που είμαστε.

-Οι άνθρωποι δεν προσέχουν αν είναι χειμώνας ή καλοκαίρι, όταν είναι ευτυχισμένοι.

Υπάρχουν αμέτρητα γνωμικά για την ευτυχία και η αλήθεια είναι ότι όλοι την αναζητούμε όπου και όπως μπορούμε. Τι σημαίνει όμως  «ευτυχία» για τον καθένα από εμάς;

Το 1938 μια ομάδα ερευνητών του Χάρβαρντ ξεκίνησε μια μελέτη για να απαντήσει σε ένα ερώτημα: Τι κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους;

Στο μικροσκόπιο των ερευνητών μπήκαν αρχικά 724 άτομα – ήταν αγόρια από μη προνομιούχες οικογένειες της Βοστώνης και φοιτητές του ιδρύματος. Στη συνέχεια προστέθηκαν οι σύζυγοί τους, κατόπιν τα παιδιά τους, μετά τα εγγόνια τους. Οι ερευνητές του Χάρβαρντ ενσωμάτωσαν τελικά στη μελέτη τους 1.300 απογόνους που προέρχονταν από την αρχική ομάδα.

Ανά τακτά διαστήματα, συγκέντρωναν πληροφορίες για τους συμμετέχοντες που ξεκινούσε από την οικονομική τους κατάσταση και την επαγγελματική τους ανέλιξη για να φτάσει έως την υγεία τους. Ήταν άνθρωποι που παντρεύονταν και χώριζαν, γνώριζαν επιτυχίες και αποτυχίες, γίνονταν γονείς ή έμεναν άκληροι, αποκτούσαν πλούτο ή ζούσαν σε συνθήκες οικονομικής στενότητας.

Στη μακροβιότερη μελέτη στην ιστορία, το συμπέρασμα στο τέλος ήταν ένα: Το «κλειδί» της ανθρώπινης ευτυχίας είναι οι καλές διαπροσωπικές σχέσεις. Πώς όμως καλλιεργούνται οι καλές σχέσεις;

Στο ερώτημα επιχειρούν να απαντήσουν οι σημερινοί επικεφαλής της μελέτης του Χάρβαρντ ξεκινώντας από μια παραδοχή: όπως σημειώνουν στην επιθεώρηση The Atlantic οι Ρόμπερτ Ουόλντιντζερ και Μαρκ Σουλτς, οι προσωπικές μας σχέσεις δεν είναι πάντοτε η πρώτη μας προτεραιότητα.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, ο μέσος Αμερικανός αφιέρωσε το 2018 συνολικά 11 ώρες την ημέρα σε μοναχικές δραστηριότητες.

Σε ένα διάστημα 29 ετών, οι 58 ημέρες που πέρασε κανείς με έναν φίλο του είναι χωρίς αμφιβολία μια ασήμαντη υποδιαίρεση σε σχέση με τις 4.851 ημέρες που αφιέρωσε στην τηλεόραση ή το διαδίκτυο. Οι ίδιοι σημειώνουν πως δεν είναι απαραίτητη η συνδρομή της επιστήμης ή ανάλυση κάποιων ευρημάτων, για να αναγνωρίσει κανείς πώς επιδρούν οι σχέσεις στην ψυχολογία μας.

Αρκεί να ανακαλέσει στη μνήμη του το συναίσθημα της αναζωογόνησης που τον καταλαμβάνει έπειτα από μια καλή συζήτηση ή την ένταση που νιώθει έπειτα από έναν καβγά.

Το συμπέρασμα είναι ότι οι καλές διαπροσωπικές σχέσεις είναι η καλύτερη «επένδυση» για μια πιο χαρούμενη  και ευτυχισμένη ζωή. Το ερώτημα είναι: έχουμε αντιληφθεί την αξία τους στη δική μας ζωή;