Άντε τώρα να μιλήσεις
για… ευτυχία στον άλλο που δεν έχει
στον ήλιο μοίρα

Εάν δεν έχετε πάρει ακόμη την επιδότηση του πετρελαίου ή το market pass, μην ανησυχείτε. Εάν δεν έχετε επιλέξει ακόμη ποιο τιμολόγιο της ΔΕΗ θα πληρώνετε, μην σκάτε! Εάν δεν έχετε αρκετά χρήματα να εξοφλήσετε τη δόση του δανείου και τα τέλη κυκλοφορίας, μην αγχώνεστε! Το λέει άλλωστε και ο διάσημος σουβλατζής -Κώστας κι αυτός-  στο κέντρο της Αθήνας: Όχι άγχος!

Χαλαρώστε και να θυμάστε πάντα: Τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία! Δεν το λέει ο Μητσοτάκης στο Τικ Τοκ, ούτε καν ο Τσίπρας που δεν… έδινε τα πεντοχίλιαρα στους πυρόπληκτους για να «μην τα σπαταλήσουν». Τα λένε αυτοί που ξέρουν καλύτερα, εκείνοι που δεν… βρήκαν την ευτυχία όσα χρήματα κι αν είχαν.

Δεν παραδειγματίζεστε από το φαινόμενο Λίλιαν Μπετανκούρ; Της πιο πλούσιας γυναίκας του κόσμου, που κληρονόμησε από τον πατέρα της την L’OREAL; Τι κι αν είχε 30 δισ. περιουσία; Δεν βρήκε την ευτυχία δίπλα στον άνδρα της, δεν την αγάπησε ούτε η κόρη της, την εξαπάτησε ο μόνος άνθρωπος που τη σαγήνευσε, ο φωτογράφος Φρανσουά-Μαρί Μπανιέ. Του έκανε δώρα 1 δισ. ευρώ, αλλά εκείνος δεν της ανταπέδωσε τίποτα. Είχε δεκάδες άτομα προσωπικό στην έπαυλη, είχε νησί δικό της, τα εκατομμύρια ήταν για να περνάει την ώρα της, αλλά κατέληξε μόνη, δυστυχής και απομονωμένη- με την κόρη της να της κάνει αγωγή και να την κερδίζει. Ειρήσθω εν παρόδω εκείνη, (η κόρη) τώρα έχει περιουσία 80 δισ.! Αλλά είναι εξίσου με τη μητέρα της δυστυχισμένη.

«Γιατί το αξίζεις» ήταν η ατάκα της Μπετανκούρ σε όσους ήταν κοντά της και την απομυζούσαν. Εκείνη πολύ αργά κατάλαβε ότι τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία. Νόμιζε ότι μπορούσε να τα αγοράσει όλα. Να τα έχει όλα! Και δεν βρέθηκε ένας ζητιάνος, όπως αυτός που παρουσίασε στον βασιλιά την εφεύρεσή του, το σκάκι, και του ζήτησε για ανταμοιβή ένα σπυρί κριθαριού για κάθε ένα από τα 64  τετράγωνα στη σκακιέρα, αρκεί κάθε φορά αυτός ο κόκκος να διπλασιάζεται! «Δεν υπάρχει τόσο σιτάρι στον κόσμο, δεν αγοράζονται όλα» ήταν το νόημα.

Ορισμένοι πάλι έχουν καταλάβει ότι δεν είναι το παν το χρήμα. Διάβαζα π.χ.  ότι για τον δισεκατομμυριούχο Τσάρλι Μάνγκερ, η απόφαση να περάσει τη ζωή του σε ένα «ταπεινό» σπίτι δεν ήταν θέμα τύχης. Ήταν μία συνειδητή επιλογή. Ζούσε στο ίδιο σπίτι  για 7 δεκαετίες. «Ο Μπάφετ κι εγώ ήμασταν και οι δύο αρκετά έξυπνοι να βλέπουμε τους φίλους μας που πλούτιζαν να χτίζουν αυτά τα πραγματικά χλιδάτα σπίτια» είχε πει ο Μάνγκερ.

Στόχος τους να κυνηγήσουν την ευτυχία. «Και μπορώ να πω ότι πρακτικά σε όλες τις περιπτώσεις, κάνουν τους ανθρώπους λιγότερο ευτυχισμένους, δεν δίνουν ευτυχία» είχε πει.

Ένα «βασικό σπίτι», είχε εξηγήσει ο Μάνγκερ, είναι λειτουργικό. Ένα τεράστιο σπίτι μπορεί να φιλοξενήσει και να ψυχαγωγήσει περισσότερους ανθρώπους – αλλά εκεί τελειώνουν τα οφέλη του. «Είναι κάτι υπερβολικά ακριβό, που δεν σου κάνει πολύ καλό». Υπάρχουν άνθρωποι που τα έχουν τακτοποιήσει όλα αυτά κι όμως δεν περνούν καλά; Αυτό μας λένε και το πιστεύουμε. Διότι ξέρουν καλύτερα. Γνωρίζουν δε ότι και το πολύ χρήμα τούς έχει χαλάσει. Για να μην πω και κάτι πιο σκληρό- σαν αυτό που έλεγε μια διάσημη Αμερικάνα ηθοποιός: «Αν θέλετε να μάθετε τι γνώμη έχει ο Θεός για το χρήμα, απλώς ρίξτε μια ματιά στους ανθρώπους που το έδωσε».

Δεν είναι λόγια παρηγορίας για την από εδώ πλευρά. Αλήθειες είναι.

Κι εμείς που δεν έχουμε πλούτο ξέρουμε πια- από διηγήσεις των άλλων- ότι ποτέ το χρήμα – από μόνο του τουλάχιστον – δεν έφερε την ευτυχία.

Η οποία θέλει κίνητρο και στόχο για να φτάσεις σε αυτήν. Όταν τα έχεις όλα, πώς να τη βρεις; Αλλά άντε τώρα να τα πεις όλα αυτά στον άνθρωπο που δεν έχει να πληρώσει το ενοίκιο, τους λογαριασμούς,  τα φροντιστήρια των παιδιών του, δεν έχει τα βασικά να ζήσει. Δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με την καθημερινότητα. Δεν μπορεί να περάσει την πόρτα του σπιτιού του. Άλλος κόσμος, θα πείτε, ο πραγματικός. Η ζωή η ίδια.  Όσα ξέρει ο πλούσιος, άλλα τόσα κι άλλα τόσα ξέρει κι ο φτωχός. «Τα λεφτά χαλάνε τον άνθρωπο, αλλά δυστυχώς και η έλλειψή τους, επίσης». Όπως το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία, έτσι και η απόλυτη ένδεια μπορεί να προκαλέσει την απόλυτη δυστυχία. Συμπαθής όποιος δεν έχει στον ήλιο μοίρα, αλλά οι ιστορίες για τους πλούσιους μάς γοητεύουν περισσότερο τελικά.