Η συζήτηση στο καφενείο,
οι πληροφορίες
για την Credit Suisse
και τα επιτόκια της Κριστίν

Ήμουν κι εγώ αυτήκοος μάρτυς σε καφενεδάκι στον Άι Γιάννη Χωστό. Μια κουβέντα γεμάτη ένταση. Αγχώθηκα με την αγωνία των θαμώνων. Θα βρισκόταν λύση; Έστω και την τελευταία στιγμή;

Θα υλοποιούσαν το σχέδιο για εξαγορά της Credit Suisse από τη μεγάλη της αντίπαλο UBS; Ο Μπάμπης, ο ζωγράφος μεγάλος επιφανειών, όπως τον φωνάζουν πειραχτικά οι φίλοι του, αλλά στην πραγματικότητα είναι ελαιοχρωματιστής, τους διαβεβαίωσε ότι «το θέμα έκλεισε». Έχει πληροφορίες από μέσα. Όπως τους είχε πει  και νωρίτερα από κάθε άλλον, «θα μερεμετίσουν και την υπόθεση της Silicon Valley Bank»!

«Η Credit Suisse είναι πολύ μεγάλη για να την αφήσουμε να πνιγεί. Και κυρίως να αλλάξει και τη δική μας καθημερινότητα» είπε με ύφος… Ελβετού τραπεζίτη που χειρίζεται υποθέσεις δισεκατομμυρίων.

Τελικά, πριν ο πετεινός της γειτονιάς αρχίζει να κράζει,   ο Μπάμπης δικαιώθηκε! Έπεσαν στο τραπέζι πάνω από 3 δισεκατομμύρια δολάρια και το μαγαζί σώθηκε. Μαζί εκτοξεύθηκε και η φήμη του Μπάμπη που ξέρει καλύτερα από τον καθένα να αναλύει τις μακροσκοπικές συνέπειες στη διεθνή οικονομία, από κάθε στραβή που κάθεται. Έχει άλλωστε και πολλούς φίλους ταξιτζήδες.

Δεν ήταν όμως η μόνη αγχωτική κουβέντα του Σαββατοκύριακου. Και στο γνωστό σουβλατζίδικο, στις Πατέλες,  όποια παρέα και να έβλεπες ο νους της ήταν στη Λαγκάρντ και τις αποφάσεις που θα έπαιρναν για τα επιτόκια.

Ο Τάκης, ο γανωτζής, τους έλεγε με κάποιο στόμφο – είναι αλήθεια – ότι δεν είχαν άλλη λύση «οι τραπεζίτες παρά να αυξήσουν τα επιτόκια και το Euribor ώστε να τιθασεύσουν τον πληθωρισμό και να μην μας αφήσουν την αγορά στο έλεος των πληθωριστικών πιέσεων ώστε να πιάσει τόπο η αύξηση του κατώτατου μισθού»!

Είχε τέτοιο βάθος η ανάλυση που έκανε ο Τάκης, που όλοι τον κοίταζαν με θαυμασμό και έκαναν τον σταυρό τους κάθε φορά που αναφερόταν με ευγνωμοσύνη στην Κριστίν και τον Στουρνάρα. «Ευτυχώς που έχουμε κι αυτούς στο τιμόνι. Που ξέρουν τις ανάγκες του κόσμου. Τα πράγματα θα πάνε όχι απλώς καλά, θα απογειωθούμε» έλεγε και λίγο ήταν να ανέβει στο τραπέζι να βγάλει κανονικό  βαρουφάκειο λόγο!

Στη διπλανή παρέα το άγχος ήταν άλλο. Θα κρατήσουν τον Πολάκη στον ΣΥΡΙΖΑ; Τώρα που ο λαός βρήκε γνήσιο αντισυστημικό εκφραστή των συμφερόντων του θα τον φάνε; Τι παίζει με τον Παύλο; Δεν λέει αυτά που λέμε κι εμείς στα καφενεία; Οι αλήθειες που λέμε στα κομμωτήρια πονάνε, ε;

«Μην μασάτε! Έχει συμφωνηθεί να μην φύγει ο Παύλος. Απλώς έγινε έτσι για να δείξει και ο πρόεδρος ότι έχει λόγο. Θα το τακτοποιήσουν κι αυτό. Το σύστημα δεν θα επιβάλει λύσεις στο κόμμα. Θα τσι γαβρώσουμε!» είπε φωναχτά ο Μήτσος ο ταξιζτής, ο πιο καλά πληροφορημένος επαγγελματίας στην πόλη. Τόσο φωναχτά, που τον άκουσε και ο Τάκης ο γανωτζής.

Η αγωνία έδωσε τη θέση της στην αισιοδοξία. Οι πάντες με τη μία ξέχασαν τα τρένα, την ακρίβεια, το ρεύμα. Δεν ενδιαφερόταν πια που ο γύρος πίτα έχει πάει σχεδόν 5 ευρώ, ότι δεν έφταναν τα λεφτά να βάλουν βενζίνη, δεν έβγαιναν τα χρήματα για τον μήνα. Που δεν προφταίνουν τις αυξήσεις στα σούπερ μάρκετ!

«Μην είσαι λαϊκιστής, αν δεις τις τιμές έχουμε την πέμπτη καλύτερη θέση στην Ευρώπη, δες τον πίνακα του Άδωνη» απάντησε ο Τάκης στον γκρινιάρη Στάθη, που ούτε μία φορά στη ζωή του δεν ξεστράτισε. Πάντα Δεξιά ψήφιζε. Και ας μην είχε να φάει.

«Δηλαδή ο Κόκαλης που είναι αριστερός, καλύτερος είναι;» έλεγε μονίμως. Τώρα έπιασαν άλλη κουβέντα. Προτίμησαν κάτι σοβα-ρότερο, όπως την κατάσκοπο Μαρία Τσάλλα και την πορεία της υγείας του Αντώνη στον «Σασμό». Όλοι συμφώνησαν ότι η χώρα κοιτάζει το μέλλον.  Και πως την Κυριακή θα πάει τουλάχιστον μία ώρα μπροστά!