Υποβαθμίζεται εντελώς το γεγονός, πως, η Γαλλία χάνει
περίπου 56 δισ. ευρώ για την παράδοση νέου στόλου υποβρυχίων
Ο κύριος Μιχάλης είναι ο … αναγνώστης μου του πίσω μπαλκονιού. Κυριολεκτικά. Τα σπίτια μας γειτνιάζουν με τέτοιο περίεργο τρόπο, που η αυλή του βρίσκεται σχεδόν μέσα στο μπαλκόνι μας.
Όποτε λοιπόν συναντιόμαστε, τα πρωινά συνήθως – εγώ έτοιμος για αναχώρηση κι εκείνος μ’ έναν καφέ και μια «Πατρίδα» στο χέρι – σχολιάζουμε τα νέα, για να αρχίσει όμορφα η μέρα.
Χθες όμως, με στενοχώρησε λίγο. Για την ακρίβεια, με απογοήτευσε η σκέψη του.
-«Εγώ Γιάννη γεννήθηκα στην Κατοχή. Θυμάμαι την Κατοχή. Μεγάλωσα με δυσκολίες. Κι αν συνεχίσουμε έτσι, όταν θα πεθάνω θα έχουμε ακόμη πόλεμο».
Αρχίσαμε τις… γεωπολιτικές αναλύσεις του ποδιού. Διαπιστώσαμε ωστόσο, πως ένας «πόλεμος» χωρίς όπλα, αλλά με χρήμα και παιχνίδια εξουσίας, μαίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν θέλαμε πολύ να το πιστέψουμε, γιατί θεωρήσαμε πως η διαπίστωσή μας, ίσως και να ενέχει το χαρακτήρα της υπερβολής, μέσω μιας αυθαίρετης και πρόχειρης ανάλυσης που σκαρώσαμε, πίνοντας τον πρωινό καφέ μας.
Θυμήθηκα όμως τη συζήτηση που έκανα το βράδυ της Τετάρτης με τον φίλο μου τον Κώστα, ο οποίος μου περιέγραφε τις δυσκολίες που βιώνει η παγκόσμια εταιρεία, στην οποία εργάζεται, εξαιτίας των παιχνιδιών που τους «παίζουν η Κίνα και οι μεγάλες ναυτιλιακές, πίσω από τις οποίες κρύβεται και η γνωστή εταιρεία που διαχειρίζεται κοντέινερς και λιμάνια». Όλα μαζί μου φάνηκαν πολλά για να είναι αληθινά και μακρινά για να ισχύουν.
Το μεσημέρι όμως, έσκασε σαν βόμβα, το νέο σύμφωνο ασφάλειας μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, της Βρετανίας και της Αυστραλίας, που κυρίως περιλαμβάνει την παράδοση πυρηνικών υποβρυχίων στην Καμπέρα. Το οποίο σύμφωνο, όσο κι αν θέλουν ορισμένοι να το υποβαθμίζουν, είναι σαφές πως αφορά την Κίνα και συνιστά μέρος ενός άτυπου «Ψυχρού Πολέμου». Ο Υπουργός Άμυνας της Βρετανίας Μπεν Ουάλας, ασφαλώς και το αρνείται. Ασφαλώς και τονίζει πως το Σύμφωνο δεν αφορά την Κίνα και ισχυρίζεται πως είναι παρωχημένο να πραγματοποιούνται αναφορές τύπου «Ψυχρού Πολέμου».
Στο πλαίσιο υπογραφής του συμφώνου παράλληλα, υποβαθμίζεται εντελώς το γεγονός, πως μέσω αυτού, η Γαλλία χάνει περίπου 56 δισ. ευρώ για την παράδοση νέου στόλου υποβρυχίων προς την Αυστραλία, η οποία και ακυρώθηκε και «συμπτωματικά» μάλλον, ενισχύει την αμυντική βιομηχανία της Μεγάλης Βρετανίας.
Όλες αυτές οι «συμπτώσεις» μόνο τυχαίες δεν είναι. Και ασφαλώς διαταράσσουν ισορροπίες δυνάμεων, αντιμετωπίζοντας την Κίνα σαν ένα μεγάλο έμμεσο ή άμεσο εχθρό. Ο οποίος όμως δεν κατονομάζεται ως τέτοιος. Αλλά υπάρχει. Κι αν όλα όσα συνέβησαν χθες είναι η αρχή, όλοι εύχονται το τέλος να φθάσει σύντομα, χωρίς απώλειες. Αν και φαίνεται δύσκολο πολύ…