Δεν μπορώ να φανταστώ ότι το δικό τους Πάσχα (Ρώσων και Ουκρανών)
θα εγκλωβιστεί σε… κρανίου τόπο!
Θα φτάναμε και στη Μεγάλη Εβδομάδα, νομοτελειακά. Ο χρόνος είναι ασταμάτητος, ανίκητος, συνεχής και συνεπής. Το ίδιο συνεπές είναι και το τηλεοπτικό πρόγραμμα, που φιλοξενεί απαρέγκλιτα το αριστούργημα του Φράνκο Τζεφιρέλι «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ». Φιλμ έξι ωρών, σε προβολές πέντε ημερών. Και αν το ένα “must” της Μεγάλης Εβδομάδας είναι η ταινία- έπος με τις πέντε συνέχειες, το άλλο είναι τα εγκώμια με το Γαϊτάνο. «Ω γλυκύ μου έαρ» και όχι φρέαρ, όπως παραφράζουν κάποιοι που κουράστηκαν με την πλατινέ κώμη του εποχικού αοιδού.
Πέρα από Μαγδαληνές, Πόντιους Πιλάτους, Άννες και Καϊάφες, που είναι οι «σταθερές» στην Εβδομάδα των Παθών, που έχει επίσης Σταυρό, Γολγοθά, αγκάθινο στεφάνι, χολή και ξίδι (δωσ’ μου να πιω), φέτος το περιβάλλον γίνεται ακόμα πιο δυστοπικό. Σαν να μην έφτανε η πανδημία, που μας έχει κατσικωθεί και βαδίζει στον τρίτο χρόνο, έχουμε τον πόλεμο και την ακρίβεια, που γεννούν κρίσεις. Ενεργειακή, επισιτιστική, υπαρξιακή… «Μάνα πού πάμε;» ρωτούσε ο Χριστός την Παναγία, ανεβαίνοντας στον Γολγοθά. «Στο βουνό παιδί μου», αποκρίθηκε εκείνη. Και δώσ’του «μάνα που πάμε» και δώστου η ίδια απάντηση «στο βουνό παιδί μου».
«Μάνα, του χρόνου λέω να πάμε θάλασσα» είπε γεμάτος απογοήτευση ο Ιησούς! Και αν αυτοί ήταν διάλογοι υπαρξιακών αναζητήσεων σε… σουρεάλ Παλαιά και Καινή Διαθήκη, τα τωρινά υπαρξιακά, είναι πιο ζόρικα, πιο δυσεπίλυτα. Πάσχα στο χωριό ή σε BBQ ξενοδοχείου; Καλιτσούνια ανεβατά ή της στιγμής (λυχναράκια); Σούβλα χειροκίνητη ή ηλεκτροκίνητη να μας κοστίσει ο οβελίας ένα σκασμό λεφτά; Μαγειρίτσα με ή χωρίς μαρούλια;
Α πα πα πα… λύσσα την κάνατε τη μαγειρίτσα!
Μαγειρίτσα, η θεά του πασχαλινού τραπεζιού, που παρεμπιπτόντως φέτος το κόστος των εδεσμάτων του, έχει αυξηθεί κατά 77%! Πού είναι οι εποχές ΠΑΣΟΚ που μαζί με τα καλούδια αγοράζαμε και το τραπέζι! Τώρα με ΝΔ μπαίνουμε κάτω από το τραπέζι μπας και γλιτώσουμε από σεισμούς, λ(ο)ιμούς και καταποντισμούς…
Πάλι καλά που ο Κυριάκος, όπως έγραψε στο Twitter, βάζει τη Μεγάλη Τετάρτη τα 200 ευρώ στα 2 εκατομμύρια των ασθενέστερων Ελλήνων. Και αν σας φαίνονται λίγα, πλανάστε πλάνην οικτρά! Αν κάνετε αναγωγή στα 30 αργύρια που πήρε ο Ιούδας για να προδώσει τον Χριστό, θα καταλάβετε γιατί μετά ο πιο καλός ο μαθητής του Κυρίου, που πληρώθηκε με… επιταγή ακρίβειας, παρέδωσε το σώμα του στη βιβλική συκομορέα!
Μαζί με τις καλύτερες φουνάρες της Ανάστασης καίγεται και ο Ιούδας που βάζουμε στην κορυφή τους ως μπαντιγερόλι. Στρακαστρούκες, βαρελότα, κροτίδες και δυναμιτάκια επιστρατεύουμε επίσης για την Ανάσταση του Κυρίου, αδιαφορώντας ότι κάποιοι άλλοι μπορεί ν’ ακολουθήσουν την αντίστροφη πορεία: την κατάβαση στον Άδη! Οι ιερές πορείες του Επιταφίου είναι σαφώς καλύτερες. Εξοχές, λουλούδια, μυρωδιές… Μες στις πασχαλιές και Συ μύρισες την Ανάσταση, μας υπενθυμίζει στο «Άξιον Εστί» ο Ελύτης. Και μέσα στη μαγεία της φύσης και την ιερότητα των ημερών και των στιγμών, μάς προσγειώνουν στην πεζή πραγματικότητα η βάσανος του Τζάμπο, η πρεμούρα των νονών για τη λαμπάδα των βαφτιστηριών και η πετσούλα των τσουρουφλισμένων αμνών (του Θεού).
Πάσχα των Ελλήνων, Πάσχα! Και των Ρώσων, των Ουκρανών και πάντων των ορθοδόξων χριστιανών; Δεν μπορώ να φανταστώ ότι το δικό τους Πάσχα θα εγκλωβιστεί σε… κρανίου τόπο!