Όταν εμείς φτιάχναμε ποδηλατόδρομους
εσείς δεν ξέρατε τον τροχό!
Είδα τις φωτογραφίες που μου έστειλε ο Μπάμπης. «Δες τι θαύματα κάνουν οι Κορεάτες. Κι εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε έναν απλό κόμβο», το σχόλιό του. Είδα εικόνες που παρουσίαζαν δείγμα της πρωτοποριακής σκέψης και της τεχνογνωσίας των Νοτιοκορεατών. Μια σύγχρονη αρτηρία και στη μέση ένας υπερσύγχρονος ποδηλατόδρομος μήκους 32 χλμ. ο οποίος διατρέχει τον αυτοκινητόδρομο που ενώνει δύο πόλεις την Νταεγιόν και τη Σετζόνγκ. Σκέψη πρώτη: Ε και; Τα… γατάκια που νομίζουν ότι κάνουν και ποδηλατόδρομους μεγάλους.
Δηλαδή ο ΒΟΑΚ τι ήταν; Ήταν…150 χιλιόμετρα ποδηλατόδρομου που ενώνει Χανιά-Ηράκλειο! Για δρόμο νομίζετε ότι τον κατασκευάσαμε; Όταν εμείς σχεδιάζαμε τον ΒΟΑΚ για ποδήλατα δεν είχαν… βγει ακόμη τα αυτοκίνητα, δεν είχαν εφεύρει εκεί στην Ανατολή ούτε τον τροχό. Εντάξει, μετά στράβωσε η δουλειά λίγο, ήρθε ο καπιταλισμός με το μαύρο υποκάμισο, μας προέκυψε το 4Χ4 με το «ντολαπάτσι» και πέσαμε στην ανάγκη τους (των αυτοκινήτων εννοώ).
Επιμένει ο φίλος να τους ζηλεύει: Ο (κορεάτικος) ποδηλατόδρομος βρίσκεται στη μέση του αυτοκινητοδρόμου – εκεί που τοποθετούνται τα στηθαία ασφαλείας – ενώ υπάρχει και μια λωρίδα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση (αριστερά όπως κινούνται τα οχήματα) η οποία έχει μπλε διαγράμμιση και στην οποία απαγορεύεται η κίνηση, για την προστασία των ποδηλατών. Γατάκια και πάλι… γατάκια βρε Μπάμπη μου! Σε μας… δεν χρειάζονται μπλε διαγραμμίσεις, έτσι κι αλλιώς δεν μπορούν να κυκλοφορούν… αυτοκίνητα γιατί αυτές τις λωρίδες τις καταλαμβάνουν ζώα και κοπάδια. Δεκαετίες τώρα… Τι δεν καταλαβαίνεις;
Ξανά μανά αυτός: Πάνω από τον (κορεάτικο) ποδηλατόδρομο έχουν εγκατασταθεί φωτοβολταϊκά, τα οποία παρέχουν ένα τεράστιο «σκίαστρο» στους φίλους των ποδηλάτων, συλλέγοντας ταυτόχρονα ενέργεια η οποία χρησιμοποιείται για τον ηλεκτροφωτισμό του δρόμου, αλλά και τη φόρτιση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων στους σταθμούς που βρίσκονται κατά μήκος του αυτοκινητόδρομου. Γατάκια, Μπάμπη μου. Ποια σκίαστρα; Κι εμείς είχαμε βάλει χαρουπιές αλλά τσι φάγανε οι αίγες. Αλλά πού να καταλάβουν οι βάρβαροι…
Νιάου και πάλι νιάου που θα μας υποδείξετε πώς γίνονται τα έργα! Κορεάτες, Κινέζοι και λοιποί Ασιάτες υπανάπτυκτοι που θα μας πείτε πως κάνουν τα έργα. Κι εσείς κάτι Ευρωπαίοι που φτιάχνετε δήθεν στα Σαββατοκύριακα… υπόγειες σήραγγες και τάξε και καλά μεγάλα έργα, ελάτε εδώ να σας πούμε πως για 500 μέτρα πεζόδρομο θέλουμε 2-3 χρόνια μόνο συζήτηση. Δεν τα κάνουμε έτσι μόνο για να λέμε ότι φτιάξαμε πεζόδρομο. Εμείς τα κουβεντιάζουμε, τα προσέχουμε, δεν κάνουμε μελέτες του ποδαριού.
Καταγράφουμε τις μελλοντικές αδυναμίες, κι όταν πέφτουν τα κρηπιδώματα ξέρουμε τι συνέβη. Αστοχία της μελέτης. Αλλά το ξέρουμε! Δείτε τι συνέβη για 20 χιλιόμετρα στη Μεσσαρά. Τίποτα στο πόδι. Γι’ αυτό χρειάστηκαν 40 χρόνια συζητήσεων, οφθαλμομελέτης, να χουμε να λέμε και να δείχνουμε. Και μην ακούτε ότι τσίλασε ο δέτης, έκλεισε ο δρόμος. Αστοχία ήταν κατά μήκος της διαδρομής, το είχαν προβλέψει οι μελετητές και αυτό!
Μελετούμε 40 χρόνια, σκεφτόμαστε άλλα τόσα και… στο τέλος κάνουμε ένα… πλαστικό κόμβο στον Άγιο Ιωάννη τον Χωστό που εσείς όλοι δεν μπορείτε να φανταστείστε καν. Κι αν υπάρχει ανάγκη για τρίτο κόμβο κάνουμε μια συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο, βγάζουμε ένα ψήφισμα και άντε γεια! Ούτε στα καλύτερα όνειρά σας γατάκια. Άντε να μην τα πάρουμε γιατί θα κλείσουμε τις στρόφιγγες του πολιτισμού και της τεχνογνωσίας και δεν θα ξέρετε από που θα φύγετε. Νιάου!