Και ας μονολογεί η κυρά-Ανθούλα «θα μας κάψει ο Θεός». Ε, και;

Τι έμεινε μήπως; Έχει καεί το μυαλό, η ψυχή, η ηθική μας…

Ας καούμε και στην πυρά

Για τους «καλούς χριστιανούς, τους καλούς πατριώτες και τους καλούς οικογενειάρχες» έχω γράψει  κατ’ επανάληψη μέσα από αυτή τη στήλη με αφορμή θλιβερές υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών  και άλλα τραγικά περιστατικά. Τα έχω γράψει τόσο πολλές φορές που κινδυνεύω να χαρακτηριστώ εμμονική.

Η ιστορία της 12χρονης είναι μία ακόμα ιστορία σήψης και σαπίλας μιας κοινωνίας που «σφύζει» από έντιμους κυρ-Παντελήδες, δηλαδή σωστούς, ολόσωστους, νοικοκυραίους. Και ως τέτοιους λογίζω όσους περιγράφει ο Θύμιος Καλαμούκης  της «Ελληνοφρένειας»:

«Οι νοικοκυραίοι είναι η κατάντια του τόπου. Είναι αυτοί που μας έφεραν εδώ (μεταξύ άλλων). Είναι αυτή η φάρα που ψήφιζε αυτόν που έταζε περισσότερα. Είναι οι αρπακολλατζήδες, Ελληναράδες,  λαμόγια που ξεπουλιόντουσαν με εκπληκτική ευκολία, σε όποιον έδινε τα περισσότερα.

Είναι ο φιλήσυχος εαυτούλης του καθενός, είναι ο ασπόνδυλος γλείφτης, ο συμφεροντολόγος μικροαστός, ο επαγγελματίας βολεμένος. Ο ακαλλιέργητος, ο αμόρφωτος Έλληνας, που επιλέγει με κριτήριο το προσωπικό όφελος και μόνο, αδιαφορώντας για το σύνολο. Νοικοκυραίοι είναι  αυτοί που δεν επιβεβαίωσαν ποτέ την ερμηνεία της λέξης» (Ιανουάριος 2013).

Θα πρόσθετα και εκείνους που κοντεύουν να σκεβρώσουν για να κάνουν τον σταυρό τους ίσα με το έδαφος, μπερδεύοντας τη μετάνοια με την… επίκυψη. Κάνουν τον σταυρό τους και ταυτόχρονα «σταυρώνουν».

Με τούτα  και με άλλα η κόλαση της Αγίας Γραφής μοιάζει με …κολέγιο. Και ας μονολογεί η κυρά-Ανθούλα  «θα μας κάψει ο Θεός». Ε, και; Τι έμεινε μήπως; Έχει καεί το μυαλό, η ψυχή, η ηθική μας…

Ας καούμε και στην πυρά. Αυτό μας αξίζει, όσο επιτρέπουμε από αδιαφορία, φόβο ή συμφέρον, να βασανίζονται ανυπεράσπιστα πλάσματα. Από την 12χρονη στον Κολωνό μέχρι τον 13χρονο στη Βαγιωνιά και τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα που μετατρέπονται σε σπερματοδοχεία ευυπόληπτων και μη, σε σκοτεινά πάρκα και βρόμικα παγκάκια, για μία τυρόπιτα και μερικά ευρώ. Και είναι τόση η βρομιά  που δεν μπορούν να την ξεπλύνουν ούτε οι πέντε ωκεανοί της Γης…