Μια ανοιχτή αγκαλιά και… ένα μπολ
Μια φέτα Αυγούστου μοιραζόμαστε κάθε χρόνο, με την ελπίδα να ανατροφοδοτήσουμε τις αντοχές που καταλύσαμε, τις δυνάμεις που ξοδέψαμε κυκλωμένοι από τα ζόρικα που μας έχουν στριμώξει και να αναπληρώσουμε τη ζωή που δε ζούμε.
Γενναιόδωρος και μεγαλοπρεπής ο Αύγουστος, ο απόλυτος μήνας των διακοπών -δε χαλάει χατίρια-, μας θαμπώνει με τα ολόγιομα φεγγάρια του, μας ταξιδεύει με τα ανέμελα μελτέμια του, και έχει τον τρόπο του να ξυπνά την παιδική μας αφέλεια, που μας βοηθά να ανακαλύψουμε τις ομορφιές αυτού του κόσμου, από την αρχή. Ειδικά εδώ στην Κρήτη, όσοι επιλέγουν να καταφεύγουν στα μέρη εκείνα που δεν τα έχει ακόμα αλώσει η βαριά τουριστική βιομηχανία, έχουν την τύχη να έρθουν σε επαφή με εικόνες, μυρωδιές και όλη τη σοφία της αρχέγονης φύσης που έχει τον τρόπο της να επουλώνει πληγές, να ανατέλλει ελπίδες, και να εξατμίζει το ξόδεμα από τα μικρά και ασήμαντα.
Χάνεται το βλέμμα στα κύματα που σχηματίζουν τα ώριμα στάχυα, στους μικρόκοσμους που ανακαλύπτει στις αμμοθίνες και τους θαμνότοπους, καθώς χορταίνει ορίζοντα. Η μοσχοβολιά της γης από το θυμάρι, η ομορφιά της ξερολιθιάς, τα εναλλασσόμενα χρώματα στα πετρώματα των βουνών που ψήνονται κάτω από τον καυτό ήλιο, οι φωνές από τα αγριοπούλια, κάνουν τις όλες αισθήσεις να πανηγυρίζουν από μια ξέφρενη χαρά που χαρίζει απλόχερα η Κρητική γη.
Τα μικρά απολιθώματα που ανακαλύπτεις στις πτυχές των βράχων, η μυρωδιά του βασιλικού που έχει θεριέψει, ένα τζαμπί σταφύλι, οι βουτιές χωρίς αναπνευστήρα στα διάφανα νερά της θάλασσας σε αναβαπτίζουν και σε απελευθερώνουν λυτρωτικά, από όλα αυτά που έχεις ανάγκη να διώξεις, για να καθαρίσεις το μυαλό και να νιώσεις ξανά τις δυνάμεις σου.
Το μόνο άβολο συναίσθημα που πικραίνει τη σκέψη και δεν μπορείς να απαρνηθείς, είναι οι δυσκολίες όσων δεν μπορούν να απολαύσουν διακοπές γιατί αφενός νιώθεις τι στερούνται και γιατί, και αφετέρου δεν μπορείς να μοιραστείς μαζί τους αυτή την πληρότητα της απλότητας που σου διδάσκει η φύση μέσα στην πολυπλοκότητα που τη χαρακτηρίζει.
Υπάρχουν όμως και εκείνες οι υπέροχες ανατροπές, όταν από το πουθενά, εμφανίζονται αγαπημένοι φίλοι, με μια ανοιχτή αγκαλιά, ένα μπολ ντόπιο πεπόνι δίπλα στο κύμα, για να ανοίξει διάπλατα η καρδιά στο μοίρασμα, που πολλαπλασιάζει τη χαρά και διαιρεί τη λύπη…