«Φτάσαμε να μιλάμε
για το σχέδιο πόλης με τα ίδια ζητούμενα που είχαν τεθεί στη 10ετία του ‘90…»

Χρόνια τώρα ακούμε τις ιστορίες τους. Μέσα από αυτές καταγράφεται η νεότερη ιστορία της πόλης που άρχισε να πολλαπλασιάζει τον πληθυσμό της, και να διευρύνει τα γεωγραφικά όριά της μέσα από τη ραγδαία οικιστική ανάπτυξή της που έχει ως αφετηρία τη μακρινή δεκαετία του ‘70.  Έγιναν αμέτρητες φορές πρωτοσέλιδα και για χρόνια πολλά ήταν δακτυλοδεικτούμενοι.

Οι  αυθαιρετούχοι της πόλης του Ηρακλείου. Είναι η ζωντανή αποτύπωση της ανικανότητας της πολιτείας να επεκτείνει τα σχέδια πόλης, να ορίσει κανόνες και πλαίσιο ανάπτυξης, να χαράξει το μέλλον αυτού του τόπου, που σήμερα εξακολουθεί να πνίγεται στην άναρχη δόμηση, ασφυκτιά από την έλλειψη πρασίνου, ελεύθερων χώρων, σωστού οδικού δικτύου, αντιπλημμυρικής προστασίας…

Ένα επαναλαμβανόμενο πολιτικό και κοινωνικό έγκλημα που συνεχίζεται εδώ και δεκαετίες και φτάνει ως τις μέρες μας, που καταντήσαμε να μιλάμε για το σχέδιο πόλης με τα ίδια ζητούμενα που είχαν τεθεί στη 10ετία του ‘90… Τόσο μπροστά είμαστε σ’ αυτή την «έξυπνη πόλη», που όσοι όργωσαν τις ψήφους της, αναλώθηκαν  να κάνουν μαγκιές με αυτάρεσκες πολιτικές επιδείξεις έργων – «βιτρίνας»  για τις νέες τεχνολογίες που επιστρατεύονται για τον πολίτη, την ίδια ώρα που άφησαν άλυτα  δομικά προβλήματα όπως το σχέδιο πόλης, με αποτέλεσμα περιοχές όπως οι δυτικές συνοικίες, ο Γιόφυρος ΤΕΙ Εσταυρωμένος και τόσες άλλες να είναι κυριολεκτικά στον αέρα.

Το θέμα επανέρχεται δραματικά στο προσκήνιο σήμερα που 1.400 εκθέσεις αυτοψίας αυθαιρέτων «σκάνε» στα χέρια δεκάδων οικογενειών οι οποίες καλούνται να πληρώσουν  ασύλληπτα πρόστιμα για τα οποία είναι αδιανόητη και μόνο η σκέψη ότι ακόμα και υπό όρους μπορούν να πληρωθούν, όταν μιλάμε για ποσά κάποια από τα οποία ξεπερνούν το 1 εκ ευρώ.

Και είναι ξεκάθαρο ότι το πρόβλημα αυτό δεν πρόκειται να λυθεί με αναβολές, όπως γινόταν μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα τα χρέη των πατεράδων να κληρονομούνται στα παιδιά τους, σε μια περίοδο που η κοινωνία έχει μουδιάσει από τα αλλεπάλληλα σοκ της βίαιης φτωχοποίησης. Κανένα «πάγωμα» της αποστολής των εκθέσεων αυτοψίας αυθαιρέτων δεν θα λύσει το πρόβλημα και όσοι έχουν άλλη άποψη ας δουν τις εκθέσεις των επιθεωρητών δημόσιας διοίκησης που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Η έγκριση ειδικής νομοθετικής ρύθμισης είναι η μόνη λύση προκειμένου οι άνθρωποι αυτοί να έχουν μια δεύτερη ευκαιρία στην τακτοποίηση των ακινήτων της κατηγορίας 5.

Την ίδια στιγμή, είναι κομβικό να γίνει αντιληπτό ότι η περίφημη ρύθμιση των αυθαιρέτων -που γίνεται με καθαρά εισπρακτικούς όρους- το 2027 κλείνει τον κύκλο της και όσοι δεν προλάβουν να ενταχθούν, θα γίνουν μέρος της λίστας των εκθέσεων αυτοψίας που σήμερα διανέμονται με υπέρογκα πρόστιμα. Αντίστοιχης κρισιμότητας θέμα είναι να μπει ένα τέλος στην κατάρρευση της Πολεοδομίας που ζει μια πρωτόγνωρη κατάντια υποστελέχωσης και με τις ελάχιστες δυνάμεις της προσπαθεί να σώσει οτιδήποτε σώζεται…

Αν η υπηρεσία αυτή βουλιάξει στη δύνη της αποδόμησής της είναι μαθηματικά βέβαιο ότι ανοίγουν νέοι κύκλοι προβλημάτων και κανείς  Ιορδάνης ποταμός δεν θα ξεπλύνει ένα τέτοιο πολιτικό ατόπημα.