Τι περισσότερο με πείραξε ειλικρινά: Το «κοινωνικό κορίτσι» ή μια Αρχιεπισκοπή
που εξαντλεί
τα όρια της αυστηρότητάς της
Χθες το πρωί έτυχε να βλέπω τηλεόραση. Κι άκουγα τη Μαίρη Συνατσάκη να απαντά με απόλυτη σοβαρότητα στην ερώτηση γιατί αποκαλεί το κοριτσάκι της «βιολογικό κορίτσι» αφού δεν γνωρίζει αν αύριο αυτό βγει «κοινωνικά αγόρι».
Η κοπέλα προσπαθούσε με κάθε ευγένεια να εξηγήσει στον άνθρωπο που απηύθυνε την ερώτηση το αυτονόητο: ότι δηλαδή το παιδί της γεννήθηκε κορίτσι και δεν μπορεί να το αποκαλεί αλλιώς.
Ομολογώ σοκαρίστηκα. Και με εξέπληξε δυσάρεστα η «απολογία» της παρουσιάστριας, διότι πίστευα μέχρι χθες πως ανεξάρτητα από φύλα ή διαχωρισμούς, τα αυτονόητα παρέμεναν αυτονόητα. Μάλλον όχι. Επίσης δεν μπορούσα να καταλάβω αυτό το «βιολογικά κορίτσι» από το… «κοινωνικά κορίτσι». Διότι, μου έκανε σαν αυτοαναίρεση της όλης θεωρίας πως οι ομοφυλόφιλοι ή αμφιφυλόφιλοι άνθρωποι γεννιούνται και δεν γίνονται. Μα αν δεν γίνονται ποιο νόημα έχει ή επεξήγηση «κοινωνικά κορίτσι»; Θα ήθελα αν μπορούσε κάποιος να μου το εξηγήσει αυτό.
Κι ενώ είχα σοκαριστεί από το βίντεο που εσκεμμένα πιθανόν έκανε χθες τον γύρο της Ελλάδας, πέφτω πάνω σε άλλο ανεξήγητο φαινόμενο. Κι εκεί που νομίζω ότι τα έχω δει ή τα έχω ακούσει όλα, έρχεται η επόμενη είδηση να με σοκάρει ακόμα περισσότερο.
«Ιερέας τέθηκε σε αργία επειδή έντυσε δύο δεκατετράχρονες κοπέλες… παπαδάκια».
Κι αυτό ήταν ασυγχώρητο για την Ιερά Αρχιεπισκοπή. Δεν έπρεπε με τίποτα να το κάνει ο ιερέας. Ο οποίος παρεμπιπτόντως είναι διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής κι έγινε αμισθί ιερέας στα 66 του χρόνια, όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ.
Κι αναρωτιόμουν τι περισσότερο με πείραξε ειλικρινά: Το «κοινωνικό κορίτσι» ή μια Αρχιεπισκοπή που εξαντλεί τα όρια της αυστηρότητάς της στο πρόσωπο ενός ανθρώπου με παιδεία και σπουδές;
Σ’ αυτή την αναζήτηση, μπορώ με ευκολία να δεχθώ το… «παράπτωμα». Δεν έχουν δικαίωμα να φέρουν ράσο τα κορίτσια (εκτός κι αν είναι μοναχές), εντός της εκκλησίας, οπότε αυτό που έκανε ο ιερέας είναι επιλήψιμο και δεν θα έπρεπε να επαναληφθεί.
Ακόμα κι αν αυτός ο πουριτανισμός ή αυτή η άρνηση στην εξέλιξη χαρακτηρίζουν την Ορθόδοξη Εκκλησία, ο ιερέας θα έπρεπε να τιμωρηθεί με αργία;
Κι ειλικρινά αναρωτιέμαι: Τη Μεγάλη Παρασκευή στην περιφορά του επιτάφιου είδα κορίτσια να σηκώνουν εξαπτέρυγα, να συμμετέχουν στην περιφορά του Σταυρού και γενικότερα να έχουν ενεργό ρόλο στον εκκλησιασμό. Δεν αισθάνθηκα οργή, δεν με εξέπληξε το γεγονός, δεν θεώρησα πως κάποιος θα έπρεπε να τιμωρηθεί γι’ αυτό, διότι ίσως και να ήταν… παράπτωμα.
Όπως επίσης, τη δεδομένη στιγμή αισθάνομαι να «πνίγομαι» από τη μία πλευρά από τον άκρατο συντηρητισμό της εκκλησίας όπως εκφράστηκε στο πρόσωπο του ιερέα κι από την άλλη από τον άκρατο «κοινωνικό εκσυγχρονισμό» που θεωρεί επιλήψιμο το δικαίωμα του γονιού να φωνάζει το κορίτσι του κορίτσι ή το αγόρι του αγόρι, προτού αυτό… αυτοπροσδιοριστεί κοινωνικά.
Το μέτρο έχει χαθεί εντελώς ή είναι ιδέα μου;