«Mε τις μεταβολές που επέρχονται,
θα αλλάξει ο χάρτης της υπαίθρου»
Με όλη τη σιγουριά του κόσμου ο πρωθυπουργός προανήγγειλε άνοιγμα στη νομιμότητα και κλείσιμο στην παρανομία για τα αυθαίρετα, σχολιάζοντας τα πρώτα ενδεικτικά σημεία του περίφημου νομοσχεδίου που δρομολογείται για διαβούλευση, τα οποία θεμελιώνουν βάσιμα δεδομένα ότι, εάν τελικά ψηφιστεί στις εκτός σχεδίου πόλης εκτάσεις, δηλαδή σε ό,τι έχει μείνει άχτιστο στην ύπαιθρο, επέρχεται μια καταιγίδα τσιμεντοποίησης.
Την ίδια ώρα καταγράφεται ένας στοχευμένος συγκεντρωτισμός ως προς τον εντοπισμό και το έργο των κατεδαφίσεων της νέας γενιάς αυθαιρέτων αλλά και όσων έχουν τελεσίδικα πρωτόκολλα κατεδάφισης, τα οποία μεταφέρονται από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις στην ευθύνη του υπουργείου. Θέλει δηλαδή η κυβέρνηση να μας πείσει ότι, εφόσον το έργο των κατεδαφίσεων των αυθαιρέτων ξεφύγει από τον τοπικό έλεγχο και μεταφερθεί σε κεντρικό επίπεδο, θα γίνει κιόλας.
Συμπεριφέρεται επικοινωνιακά σαν να απευθύνεται σε λωτοφάγους που έχουν ξεχάσει ποια κυβερνητικά στελέχη έβαλαν την υπογραφή τους και μεσολάβησαν πολιτικά πετυχαίνοντας να μπουν στον «πάγο» για περισσότερο από δύο χρόνια αμετάκλητα πρωτόκολλα κατεδάφισης, που χρειάστηκαν είκοσι χρόνια για να τελεσιδικήσουν.
Και κυρίως η κυβέρνηση αρέσκεται στον αυτοεγκωμιασμό της για την τήρηση της νομιμότητας και την εκτέλεση των κατεδαφίσεων σαν να μην έχει καταγραφεί στη συλλογική μας μνήμη, πόσο βαθιά ενδοτική απέδειξε ότι είναι βάζοντας πλάτη και δίδοντας πίστωση χρόνου για να συνεχίσουν να θησαυρίζουν καταπατώντας αιγιαλούς και παραλίες αυτοί για τους οποίους σήμερα δεσμεύεται πολιτικά ότι θα «κόψει τον βήχα» της αυθαιρεσίας.
Όμως το κυβερνητικό σχέδιο για τα αυθαίρετα εμπεριέχει και άλλα δομικά στοιχεία που δείχνουν ότι με τις μεταβολές που επέρχονται θα αλλάξει ο χάρτης της υπαίθρου όπως τον ξέραμε ως σήμερα, ενθαρρύνοντας την εκτός σχεδίου δόμηση και μάλιστα σε μια χρονική συγκυρία φρενίτιδας του real estate και του airbnb, που φέρνουν εφ όλης της ύλης αλλαγές στην πραγματικότητά μας.
Με βάση τα μέχρι στιγμής στοιχεία του δρομολογούμενου νομοσχεδίου που έχουν δημοσιευτεί, ανοίγει ο δρόμος για την αξιοποίηση ακινήτων χωρίς «πρόσωπο» σε πολεοδομικά αναγνωρισμένη κοινόχρηστη οδό.
Όλα αυτά έναντι «πράσινου» αντιτίμου βεβαίως, που θεωρητικά θα διατίθεται για έργα υποδομής και προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, από τα οποία μέχρι στιγμής δεν έχουμε δει χαΐρι και προκοπή.
Κοντολογίς, το νέο νομοσχέδιο παρέχει μια σειρά από εργαλεία για την εκτός σχεδίου δόμηση, πολλαπλασιάζοντας το δίκτυο των δρόμων δίπλα από τους οποίους θα μπορεί κάποιος να χτίσει, μειώνοντας το ελάχιστο «πρόσωπο» του οικοπέδου για την ανέγερση οικοδομής, έτσι ώστε να μπορούν να αξιοποιηθούν οικοδομικά ακόμα και οικόπεδα-φέτες (με την προϋπόθεση ότι έχουν αρτιότητα), και την ίδια ώρα ενθαρρύνει την παρόδια δόμηση στην ύπαιθρο, δημιουργώντας άτυπους γραμμικούς οικισμούς, μια προοπτική το λιγότερο σπάταλη, όχι μόνο για το τοπίο, αλλά και οικονομικά.