Και τη σκαλέτα των ειδήσεων αλλάζει μόνο το… αίμα.
Έμα είναι και η Στόουν, αλλά εν προκειμένω ανορθογραφία
Poor things λοιπόν, φτωχά πράγματα… Και αν μιλάμε για την Ελλάδα, ο τίτλος της βραβευμένης ταινίας του Λάνθιμου, έρχεται ταμάμ! Μη σας πω ότι τα σπάει κιόλας…
Φτώχεια καταραμένη αλλά με αστερόσκονη πασπαλισμένη, μπας και ξεγελάσουμε τους άλλους, αφού πρώτα τους εαυτούς μας. Όχι όμως για το Λάνθιμο, που έχει ξεφύγει προ πολλού των Ελληνικών συνόρων συλλέγοντας χρυσές σφαίρες, φοίνικες και άλλα βραβεία, κάνοντας πρωτοποριακή για τη χώρα μας τέχνη, την ώρα που εμείς κάνουμε την ανάγκη φιλοτιμία για να επιβιώσουμε στο μικρόκοσμό μας.
Και είναι τόσο μικρόκοσμος, που γίνεται πρώτο θέμα ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών και το τριήμερο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ στις Σπέτσες! Επί δύο εβδομάδες αυτά τα θέματα μονοπωλούν την επικαιρότητα στο μιντιακό μας σύστημα. Και τη σκαλέτα των ειδήσεων αλλάζει μόνο το… αίμα. Έμα είναι και η Στόουν, αλλά εν προκειμένω ανορθογραφία. Το αίμα του Όλιβερ, το αίμα του Ζαμπούνη, το αίμα του Μπάμπη, το αίμα του Χαλκιδαίου ξυλουργού και πάει ρέοντας…
Μια Ελλάδα φτωχομάνα! Μεγαλοπιάνεται χωρίς να παράγει πολιτική, προϊόντα (γεωργικά και βιομηχανικά) και την ίδια ώρα ενδύεται την πολύφερνη νύφη πάνω στην οποία θα… επενδύσουν όσοι πιστοί προσέλθετε – δεχόμαστε μόνο σοβαρές προτάσεις!
Υπέρ πίστεως και πατρίδος κινείται η συζήτηση για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, που έπρεπε να είχε λήξει χθες.
Τα κόμματα μετρούν κουκιά, η Εκκλησία κεριά και η πατρίδα εθελοτυφλεί μπροστά στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα. Μια κοινότητα που όχι μόνο υπάρχει αλλά αυξάνεται και πληθύνεται με την πάροδο του χρόνου. Μια κοινότητα που κάποιοι θέλουν στο περιθώριο και το σκοτάδι, κάνοντας μονομερή ανάγνωση στις αξίες και τη φύση. Ωραία τα λογοπαίγνια, οι ειρωνείες και το προσβλητικό (τάχα μου) χιούμορ τύπου Λαζόπουλου: «Την μαμά την λένε Μήτσο, τον μπαμπά τον λένε Κίτσο». Ενώ το Λάκης είναι μέσα στην συμβατικότητα και την αποδοχή των στερεοτύπων…
Η Εκκλησία που είναι έτοιμη ν’ απευθυνθεί στους βουλευτές για το… αυτονόητο θα βάλει το θέμα και στα κηρύγματα των ναών, αδιαφορώντας αν αυτά καταλήξουν σε κηρύγματα μίσους, που διώκονται ποινικά. Αλλά επειδή την διακατέχει και ένας άνεμος δημοκρατίας, ο Ιερώνυμος πετάει και ένα «για το θέμα θα μπορούσε να γίνει δημοψήφισμα». Όπως φαντάζομαι θα μπορούσε να γίνει και ένα άλλο για το διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας!
Το γεγονός δε ότι η συνάντηση του πρωθυπουργού της Ελλάδας με τον Πάσης Ελλάδος κρατήθηκε μυστική επί δεκαημέρου είναι τουλάχιστον ύποπτο..
Η αποκάλυψη στου… χρόνου τα εννιάμερα θα ήταν πιο ενδεδειγμένη.
Φτωχά πράγματα, ποταπά πράγματα, τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2024.
Γι’ αυτό και ο Λάνθιμος μπροστά σε αυτή τη μαυρίλα είναι πρωτοποριακός και καινοτόμος. Μην ξεχνάτε ότι ο Κυνόδοντας βγήκε στις αίθουσες πριν από 15 χρόνια. Προφανώς τον είδε ένα μικρό μέρος της κοινωνίας και το μεγάλο μέρος έχασε τα μηνύματα του σκηνοθέτη που έδωσε στο κοινό άπλετο κυνισμό. Επίσης του έδωσε να καταλάβει ότι δυο ετερόφυλοι γονείς μπορούν να μεγαλώσουν και να διαπαιδαγωγήσουν τα τέκνα τους, δημιουργώντας ένα περίπου εφιαλτικό περιβάλλον.
Α, και μέσα σε αυτό το περιβάλλον αναπτύσσονταν και οι λεσβιακές σχέσεις… Αλλά στην Ελλάδα είμαστε μόνο για τα παλαμάκια, αδιαφορώντας για την ουσία και τα μηνύματα.
Χειροκροτούμε το Λάνθιμο για τα διεθνή βραβεία που αποσπούν οι ταινίες του, αλλά είτε δεν τις βλέπουμε είτε δεν λαμβάνουμε τα μηνύματά τους.
Το «Poor Things» απέσπασε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία κωμωδία/μιούζικαλ. Την ίδια ώρα στην Ελλάδα κυριαρχούν τα… φτωχά πράγματα και παράγονται μόνο δράματα. Οικονομικά, κοινωνικά κ.α.
Τόσα πολλά που από το Άσμα Ασμάτων πήγαμε στο δράμα δραμάτων, έστω και καθ’ υπερβολή.