…όταν εμείς τρώγαμε σουβλάκια στου Μπαϊρακτάρη

και ο Καραμανλής τζούνιορ κήρυττε τον ανένδοτο

στους πέντε εργολάβους- νταβατζήδες, οι Τούρκοι ήταν ακόμα στα δέντρα

Αν η προσαρμογή Πέτσα επιτάσσει την επιστροφή στους καυστήρες, ας υπακούσουμε… Η πράσινη μετάβαση μπορεί να περιμένει. Δεν είναι σωστό να του πάμε κόντρα και να τον αμφισβητήσουμε, διότι η αναπροσαρμογή θα είναι οδυνηρή: επιστροφή στον κρατήρα! Τι δεν καταλαβαίνεις; Το θερμαντικό μέσο θα είναι η λάβα η ηφαιστειακή και η Σαντορίνη ο ενεργειακός κόμβος. Καλντέρα θα λέτε και θα καίτε!

Ετούτοι δεν παίζουν, μπροστά στο θάνατο δεν λυγούν και για τη χώρα δεν ολιγωρούν. Η καμπάνια Κικίλια ήδη αποδίδει καρπούς, εμείς προσδοκούμε σεζόν 12 μηνών και οι Γερμανοί ονειρεύονται χειμώνα στην Ελλάδα.

Να φάνε, να πιούνε, να ζεσταθούνε και να ξεβρομιστούνε, καθώς η χώρα μας ακόμα και αν επιβάλει «κόφτη» στους θερμο-σίφουνες, έχουμε τα ηλιακά για τσάμπα ζεστό νερό και άμα έρθουμε στο τσακίρ κέφι τραγουδάμε και… «τσάμπα καίει η λάμπα»!

Υπάρχει βέβαια ένα θεματάκι με τους ξενοδόχους και τους ρεντρούμηδες, που το καλοκαίρι τα βρήκαν σκούρα με τις ελλείψεις προσωπικού και τώρα ενόψει του φιλόδοξου πρότζεκτ ζητούν διευκολύνσεις σε αλλοδαπούς, ώστε να γίνουν εργάτες στη γη της τουριστικής επαγγελίας. Αλλά τι να πρωτοκάνει και η κυβέρνηση που έχει αντίστοιχο αίτημα από τους παραγωγούς αγροτικής γης, που δεν μπορούν να μαζέψουν τη σοδειά τους; Να λύσει το πρόβλημα της βεντέμας στα λιόφυτα ή να προτρέξει για την τουριστική βιομηχανία;

Να ρωτήσουμε όμως και τους αλλοδαπούς, που εντελώς ανεξήγητα (!) έφυγαν γι’ άλλη γη και άλλα μέρη, για ένα μεροκάματο με λιγότερο τρόμο και μια ζωή πιο κοντά στην κανονικότητα… Μέχρι και οι πρόσφυγες του Έβρου μας παράτησαν σύξυλους, αρνούμενοι να γίνουν πεδίο σκληρής πολιτικής αντιπαράθεσης. Εξάλλου η Αλεξανδρούπολη είναι κοντά, που καυχάται για το δικό της… πεδίο βολής που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι.

Το δικό μας Πεδίο Βολής, ωστόσο, εξαγνίστηκε και εξευμενίστηκε, καθώς λίγα χιλιόμετρα μακριά του, η χανιώτικη γη άνοιξε την αγκαλιά της για την 4χρονη Συριοπούλα, που πέθανε από δίψα, πάνω στο πλοιάριο- κολαστήριο, που δεν κατάφερε να οδηγήσει την ίδια και καμιά εξηνταριά ακόμα εξαθλιωμένους, στη δική τους γη της επαγγελίας, πραγματώνοντας το όνειρο για μια καλύτερη ζωή.

Παντού τα πάντα, όμως… Ποιος είναι σήμερα ο Ευρωπαϊκός παράδεισος; Κατά πού πέφτει; Σε μια Ευρώπη που απειλείται με ενεργειακά μπλακ άουτ το χειμώνα, όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Σιγοβράζουμε για την ακρίβεια και δεν το έχουμε καταλάβει. Πρέπει να ΠΑΜΕ μέχρι τις 9 Νοεμβρίου, να ξεσηκωθούμε για την ακρίβεια (!)- όπως αποφάσισαν τα συνδικάτα. Ανήμερα του Αγίου Νεκταρίου και της Αγίας Μαύρας… μαύρα μεσάνυχτα που ζούμε.

Μαύρη είναι η νύκτα στα βουνά στους κάμπους πέφτει χιόνι και μόνο η Ρωσία δεν θα κρυώνει. Με τα σέα της τα μέα της και το φυσικό αέριο της. Α, και τα μυστικά της… Όπως αυτά που διέρρευσαν από τις μυστικές υπηρεσίες της για την Τουρκία και θέλουν τον Ερντογάν να εξοπλίζει τα Bayraktar με χημικά και βιολογικά όπλα.

Εντάξει, όταν εμείς τρώγαμε σουβλάκια στου Μπαϊρακτάρη και ο Καραμανλής τζούνιορ κήρυττε τον ανένδοτο στους πέντε εργολάβους- νταβατζήδες, οι Τούρκοι ήταν ακόμα στα δέντρα και ο τότε πρωθυπουργός στο στόχαστρο των Ρώσων για τον αγωγό Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολη, σύμφωνα με το νεοκαραμανλικό αφήγημα. Βρε τι θυμήθηκα τώρα! Αλλά οι Ρώσοι έχουν κι άλλα μυστικά. Μυστικά κονδύλια, που μοίραζαν, λέει, από το 2014 για να ασκούν φιλορωσική πολιτική, σε κόμματα 20 χωρών. Χορός ρουβλιών.

Αλλά αυτά τα λένε οι Αμερικανοί, που δεν κοιτάζουν να φτιάξουν ένα δρόμο της προκοπής, μόνο ντεραπάρουν οι νταλίκες και γεμίζουν το οδόστρωμα με δονητές και λιπαντικά μέσα! Τι κατήφορος, τι ολισθηρότητα… Και μετά σου λένε ότι ο δρόμος, στην Οκλαχόμα, είχε τη δική του συνουσία, έστω και υποβοηθούμενη!