Μια ιστορική στιγμή
που κάποιοι υπονόμευαν
για δεκαετίες

Ένας χάρτης της Κρήτης. Μια γραμμή που την ένωνε με την Πελοπόννησο. Και μια φράση που έμοιαζε περισσότερο με σύνθημα: «Κρήτη ‘96». Ο τότε διοικητής της ΔΕΗ Γ. Μπιρδιμήρης μάς παρουσίαζε το πιο φιλόδοξο σχέδιο τη επιχείρησης και της κυβέρνησης, πριν καν μπει η δεκαετία του ’90: Το καλώδιο που θα ένωνε ως το 1996 με ηλεκτρικό ρεύμα το νησί με την ηπειρωτική χώρα και θα έδινε τέλος στον συνεχή εφιάλτη, από τον κίνδυνο του μπλακ άουτ, που κάθε καλοκαίρι βίωνε η Κρήτη.

Η οποία «έτρεχε» και τότε σε διπλάσιους ρυθμούς ανάπτυξης από κάθε άλλη περιφέρεια της Ελλάδας. Ανάπτυξη βέβαια… χωρίς επαρκή ενέργεια ήταν «άδειο πουκάμισο», έμοιαζε με σύντομο και κακόγουστο ανέκδοτο.

Και ήρθε το «Κρήτη ‘96». Αυτό λοιπόν κι αν φάνταζε… αστείο. Με καλώδιο σε τόσο μεγάλες αποστάσεις, τέτοια βάθη και βυθούς με έντονη σεισμική δραστηριότητα δεν ακουγόταν ως σοβαρή λύση. Ελάχιστοι το (υπο)στήριξαν, μεταξύ αυτών και λίγοι δημοσιογράφοι, ο νεαρός τότε υπογράφων περισσότερο από ένστικτο παρά στηριγμένος σε γνώσεις και στοιχεία. Πάντα έλεγα -είναι αλήθεια- ότι χρειάζονταν στο νησί τα μεγάλα έργα.

Οι περισσότεροι το χλεύασαν, άλλοι το… τρόλαραν με τους όρους της εποχής και η αντιπολίτευση, εκείνο τον καιρό, έστησε πάρτι. Το οποίο μετετράπη σε… κηδεία και ενταφιασμό του σχεδίου όταν ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού, ο  Κων. Μητσοτάκης ήρθε στην κυβέρνηση. Ποτέ μα ποτέ δεν το πίστεψαν, αντίθετα είπαν ότι είναι ανέφικτο τεχνικά, βερμπαλιστικό και πολυδάπανο έργο. Αντ’ αυτού είδαμε νέες μονάδες, ντίζελ μηχανές, αεριοστρόβιλους, η Κρήτη φορτώθηκε και τον Αθερινόλακκο με συνευθύνη- συνενοχή όλων των μετέπειτα κυβερνήσεων.

Με μπαλώματα και προχειρότητες προσπαθούν να βάλουν τα σκουπίδια κάτω από το χαλί. Αλλά το πρόβλημα δεν λυνόταν, δεν λύθηκε μέχρι και… χθες.

Αλλά γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος. Ευτυχώς στην πορεία του χρόνου δεν επιβραβεύτηκαν οι πολιτικάντηδες, αλλά όσοι σκέφτονταν πολιτικά, σε βάθος χρόνου, με σεβασμό στο περιβάλλον. Θα αναρωτηθείτε εάν κάποιοι πολιτικοί μας ξύπνησαν στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας! Όχι, απλώς η χώρα για μια ακόμη φορά απειλήθηκε με πρόστιμα και ποινές για τη ρύπανση του περιβάλλοντος.

Βρεθήκαμε με την πλάτη στον τοίχο, ήρθαν οι άλλοι να μας… ξεστραβώσουν- θυμάστε τις καμπάνες για τις χωματερές; Έτσι, βγήκε ξανά από τα συρτάρια ένα πρωτοποριακό σχέδιο 30 ετώ,ν το οποίο σήμερα είναι πραγματικότητα. Ναι, η Κρήτη πήρε ηλεκτρικό ρεύμα από το εθνικό σύστημα! Ιστορικές στιγμές. Έχουμε τη μεγαλύτερη καλωδιακή σύνδεση εναλλασσόμενου ρεύματος παγκοσμίως, συνολικού μήκος 174 χλμ. (χερσαία και υποβρύχια τμήματα), τάσης 150 kV και μεταφορικής ικανότητας έως 300 MW. Κι ακολουθεί η διασύνδεση Κρήτης-Αττικής το 2023 με ακόμη μεγαλύτερη μεταφορική δυνατότητα!

«Ένας πολιτικάντης σκέφτεται τις επόμενες εκλογές. Ένας πολιτικός τις επόμενες γενιές» έλεγε ο Άρθουρ Κλαρκ τον οποίο συμμερίστηκε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης πανηγυρίζοντας για την ηλεκτρική διασύνδεση. Η ευφορία του σημερινού πρωθυπουργού είναι εύλογη, στέλνει ένα μήνυμα περιβαλλοντικό, αποδίδει εμμέσως τα εύσημα σε όσους εμπνεύστηκαν και σχεδίασαν αυτό το έργο τόσο μπροστά από την εποχή του.

Ομως τη χαρά του πρωθυπουργού την εκλαμβάνω και ως μια αποδοκιμασία όσων υπονόμευσαν το έργο αυτές τις δεκαετίες. Όπως είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης: «είναι μια σημαντική μέρα για την Κρήτη», ξέχασε όμως να μας πει ποιος ή ποιοι πολιτικάντηδες τόσα χρόνια δεν μας χάριζαν αυτή τη σημαντική στιγμή και μας είχαν στα σκοτάδια. Έχουν και ονοματεπώνυμο και διευθύνσεις.