Η Μεγάλη Εβδομάδα φέρνει ειδήσεις που συνήθως δεν χωρούσαν στο θρησκευτικό κλισέ και την ηρεμία της κατάνυξης

«Μεγάλη Δευτέρα, μεγάλη μαχαίρα». Ένα από τα κλασικά δημοσιογραφικά κλισέ των τελευταίων χρόνων για να αρχίσουν ρεπορτάζ, για να συνδεθούν ρεπορτάζ με δυσάρεστες ειδήσεις, γενικά για να αρχίσει «όμορφα» μια δημοσιογραφική Μεγάλη Εβδομάδα.

Από την πρώτη ημέρα των ρεπορτάζ της Μεγάλης Εβδομάδας έως και την τελευταία πενταετία, έχω να θυμάμαι κυρίως κλισέ: «Κατά χιλιάδες συρρέουν οι πιστοί στην εκκλησία». «Αυξήθηκε η τιμή στο πασχαλινό τραπέζι». «Τις ελπίδες τους στη Μεγάλη Εβδομάδα και τους … νονούς εναποθέτουν οι καταστηματάρχες» κι άλλα τέτοια κοινότοπα γέμιζαν τα πασχαλινά ρεπορτάζ.

Ακόμα και στην περίοδο της κρίσης, τα κλισέ ήταν σχεδόν ίδια, με ελάχιστες ενδεχομένως παραλλαγές του τύπου «σε ένα θαύμα για Ανάσταση μακριά από την κρίση, προσδοκούν οι πιστοί» ή «εκατοντάδες γεύματα μοίρασε η ενορία τάδε, σε ανθρώπους με πραγματική ανάγκη».

Τα τελευταία χρόνια ωστόσο, οι συνθήκες έχουν αλλάξει αρκετά και η Μεγάλη Εβδομάδα φέρνει ειδήσεις που συνήθως δεν χωρούσαν στο θρησκευτικό κλισέ και την ηρεμία της κατάνυξης. Ειδικά η φετινή χρόνια, έχει να μας δώσει πολλές ειδήσεις, κάποιες από τις οποίες αδιάφορες, πολλές ωστόσο δυσάρεστες. Μπαίνουμε σε μια Μεγάλη Εβδομάδα, η οποία κατ’ αρχάς συνοδεύτηκε από δυσάρεστα περιστατικά στην Ευρώπη, την Ελλάδα και τον κόσμο, από αιφνίδιους θανάτους νέων ανθρώπων, από ειδήσεις που σοκάρουν και θλίβουν βαθιά.  Έχουμε επίσης και μια προεκλογική περίοδο που επίσημα αρχίζει τη Μεγάλη Παρασκευή (πάντα οι συμπτώσεις είχαν το ενδιαφέρον τους) και μέσα που παρουσιάζουν σε κάθε μήκος και πλάτος τους υποψήφιους, οι οποίοι στις περισσότερες των περιπτώσεων περνούν απαρατήρητοι από το ευρύ κοινό.

Από την κεντρική πολιτική σκηνή ασφαλώς δεν λείπουν οι κόντρες, κυρίως ανάμεσα σε Τσίπρα και Μητσοτάκη, που επικεντρώνονται σε υποτιθέμενα ή υπαρκτά σκάνδαλα και σκανδαλολογίες και δεν συγκινούν κανέναν εκτός από το σκληρά κομματικά ακροατήρια κι εκείνους που πιστεύουν ακόμα στην κομματική διαφορά. Κι ασφαλώς ακόμα δεν ξέρουμε τι θα προκύψει μέσα σε μια εβδομάδα κατά την οποία πλέον δεν μπορεί να μας εκπλήξει τίποτα. Όσο το σκέφτομαι κι όσο αναλογίζομαι τι μπορεί να μας περιμένει, αναπολώ τις ημέρες που Μεγάλη Εβδομάδα τρέχαμε από εκκλησία σε εκκλησία για ένα ρεπορτάζ και βρίσκαμε ενδιαφέρον στο πόσο πωλούνται τα καλτσούνια και τα τσουρέκια. Τουλάχιστον τότε η χαρά όλων ήταν μεγαλύτερη.