Ως επιχειρηματίας όμως
είναι άθλια, με πρακτικές,
όπως μου μετέφεραν, επιστροφής δώρων και άλλων πολλών καταστάσεων που
δεν τον τιμούν ως εργοδότη
Προφανώς και έχω ακούσει- και στον χώρο τον οποίο κινούμαι επαγγελματικά χρόνια τώρα- γι’ αυτούς τους ανεκδιήγητους εργοδότες που δήθεν καταβάλλουν στους εργαζόμενους δώρο προκειμένου να μην υποστούν τις προβλεπόμενες εκ του νόμου κυρώσεις και εν συνεχεία απαιτούν από τους υπαλλήλους να επιστρέψουν εις το ακέραιο τα χρήματα που μπήκαν στον τραπεζικό λογαριασμό τους, διαφορετικά θα υπάρξουν συνέπειες. Δηλαδή η απόλυτη κοροϊδία. Κατά τη γνώμη μου η λέξη που χαρακτηρίζει αυτήν την συμπεριφορά είναι μία: ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ.
Και ειλικρινά για κάποιους δεν μπορείς καν να προσποιηθείς ότι έχεις πέσει από τα σύννεφα εξαιτίας αυτών των πρακτικών. Υπερηφανεύονται ότι είναι «αυτοδημιούργητοι» και από ΄κει που δεν είχαν δεύτερο ζευγάρι παπούτσια, σήμερα διαθέτουν επικερδείς επιχειρήσεις, εντυπωσιακές επαύλεις, πολυτελή αυτοκίνητα και φυσικά έχουν ακριβά (όχι απαραίτητα και καλαίσθητα) γούστα, τα οποία άλλωστε φροντίζουν να επιδεικνύουν σε κάθε ευκαιρία.
Με γεια τους και χαρά τους, θα λέγαμε, αρκεί να ήταν σωστοί και απέναντι στο προσωπικό και στους συνεργάτες τους. Το παίζουν σπουδαίοι και τρανοί σε έναν κόσμο που παραμένει, δυστυχώς, εγκλωβισμένος στο «φαίνεσθαι». Η… υψηλή αισθητική τους εξαντλείται στην προσωπική και κοινωνική τους ζωή. Μην ψάχνετε για ηθική, ούτε καν για τσίπα. Για τσίπα, μόνο στα φημισμένα παραδοσιακά πρόβεια γιαούρτια της Κρήτης, που ενδυναμώνουν και το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Για το νευρικό, δεν υπόσχομαι.
Προς Θεού, δεν τους βάζω όλους στο ίδιο τσουβάλι. Θα ήταν άδικο άλλωστε. Υπάρχουν επιχειρηματίες, περισσότερο ή λιγότερο γνωστοί, που είναι πραγματικά υποδειγματικοί και το προσωπικό πίνει νερό στο όνομα τους. Σε αυτούς φυσικά και βγάζουμε το καπέλο.
Δεν μπορώ να κρύψω όμως, τώρα που πέρασαν οι γιορτές, την έκπληξη μου για την περίπτωση ενός ανθρώπου που τον γνωρίζω περισσότερο για την επιστημοσύνη του παρά για το επιχειρείν του.
Ως επιστήμονας τα σχόλια που τον συνοδεύουν είναι κορυφαία. Ως επιχειρηματίας όμως είναι άθλια, με πρακτικές, όπως μου μετέφεραν, επιστροφής δώρων και άλλων πολλών καταστάσεων (με υπερεργασία και υπερωρίες, χωρίς ευρώ παραπάνω) που δεν τον τιμούν ως εργοδότη. Θα έλεγα, μετά λύπης μου, ότι δεν τον τιμούν και ως άνθρωπο τα όσα περιγράφονται. Και αυτά, βλέπετε, μαθαίνονται από στόμα σε στόμα.