Η Γαύδος είναι ένας ιδιαίτερος τόπος. Για κάποιους μυημένους και ευλογημένος. Όχι όμως από παπάδες και θεούς, αλλά από δαίμονες! Σαν αυτούς που κουβαλούν αναπόδραστα μέσα τους οι μόνιμοι και φανατικοί επισκέπτες της εσχατιάς της Ευρώπης-όπως αρέσκονται να ονομάζουν την ακριτική νησίδα οι πολιτικοί μας, που μόνο για γεωπολιτικούς λόγους επισκέπτονται.
Κι όμως σε τούτη την τραχιά πινελιά της άγριας ομορφιάς στο νότιο Κρητικό – όπως θέλουν να επιβάλλουν κάποιοι ακριβολόγοι που αφορίζουν το Λιβυκό- Πέλαγος, μπορούνε να συνυπάρξουν και η Γκέλη και η Χριστίνη. Και οι δύο αναδείχτηκαν πρόσωπα της επίσκεψη Μητσοτάκη αλλά για διαφορετικούς λόγους.
Η Γκέλη Καλλίνικου είναι πρώην δήμαρχος του νησιού και δηλώνει ευθαρσώς… αριστερή. Η Χριστίνη είναι μία υπερήλικη γιαγιά που συνάντησε τυχαία στο διάβα της τον πρωθυπουργό, όπως τον είχε συναντήσει όλως τυχαίως ο Έλληνας ταξιτζής στη Νέα Υόρκη και με περισσή άνεση τον ρώτησε: «που είσαι ρε μεγάλε»; Εντελώς συμπωματικά και στα δύο περιστατικά καραδοκούσε η κάμερα για να καταγράψει τις στιχομυθίες.
Η πρώην δήμαρχος λοιπόν με ανάρτησή της στο διαδίκτυο και με φωτογραφία της με μακό– σύνθημα κατά των εξορύξεων στη γειτονιά της, υποστήριξε ότι βρίσκεται κάτι ανάμεσα σε ομηρία, επιτήρηση, περιφρούρηση, επικαλούμενη φιλική παραίνεση αστυνομικού να μείνει στο σπίτι της για όσο διαρκέσει η παρουσία Μητσοτάκη, που είχε πάει στη Γαύδο για τον αγιασμό των υδάτων αλλά και για να στείλει μήνυμα στους απανταχού εχθρούς που επιβουλεύονται τα κυριαρχικά δικαιώματά μας.
Α, και για να εκθειάσει τις έρευνες για την ύπαρξη φυσικού αερίου και να καλέσει τη Λιβύη σε διάλογο για τον καθορισμό ΑΟΖ. Δικαίως η πρώην δήμαρχος αναρωτήθηκε αν το ποινικό της μητρώο είναι τέτοιο, που κινδυνεύει ο πρωθυπουργός… Βέβαια ο κ. Θεωδορικάκος διέψευσε το γεγονός, αλλά αν δεν το έκανε η πρώην δήμαρχος κινδύνευε να χαρακτηριστεί αφερέγγυα! Η ίδια στην μακροσκελή ανάρτησή της έγραψε ένα κατεβατό αντιπολιτευτικών αιτημάτων και επιχειρημάτων, που της εξασφάλισε την δέουσα προβολή από το ΣΥΡΙΖΑ και τα αριστερόστροφα μέσα.
Όμως, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός είχαν άγιο! Είπαμε, οι άλλοι έχουν δαίμονες- όπως παραδέχεται και ο φίλος μου ο «Βούδας» που επισκέπτεται το νησί κάθε Αύγουστο. Έτσι ο άγιος εκείνος, που λέγαμε, φρόντισε η βάρκα να μη γέρνει και εμφάνισε την καλή χριστιανή (αναμφίβολα) Χριστίνη, μπροστά στον πρωθυπουργό, ενώ εκείνος και η κουστωδία του περπατούσαν ανυποψίαστοι στον οικισμό Άμπελος. Η γιαγιά κουβαλώντας τον αυθορμητισμό και την ντοπιολαλιά της, αναγνώρισε αμέσως τον κύριο Μητσοτάκη και έσπευσε να τον αγκαλιάσει δηλώνοντας την ευγνωμοσύνη της.
«Αν έλειπες θα γινόταν και πόλεμος»! Δεν έλειπε όπως και κάπως έτσι γλιτώσαμε… «Χάρηκα πολύ που ήρθες» του είπε και του έδωσε και ένα credit πως «κυβερνάς καλά τη χώρα»! Φαντάζομαι αν οι γνώσεις της συμπαθέστατης Χριστίνης έφταναν μέχρι το «Κυβέρνα Βρετανία» -τον εθνικό ύμνο της ομώνυμης χώρας- θα τον αφιέρωνε στον πρωθυπουργό.
Το μελοποιημένο ποίημα του James Thomson αναφέρεται στο μέγα της θαλάσσης κράτος, που κατάφερε να γίνει η μεγαλύτερη αποικιοκρατική δύναμη του κόσμου μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα . Και μην πάει το μυαλό σας ότι ο Κυριάκος αντιμετωπίζει τους ακρίτες ως ιθαγενείς με καθρεφτάκια…
Υ/Γ: Άγριο τζογάρισμα με την επιστροφή- επανένωση όπως θα έλεγε ο αείμνηστος Παντερμαλής- των Γλυπτών του Παρθενώνα. Οι Βρετανοί λαλίστατοι κάνουν λόγο για «δανεισμό» και «ανταλλάγματα».
Μεταξύ αυτών που θα ήθελαν είναι: ο «Τζόκεϋ» του Αρτεμισίου, το προσωπείο του Αγαμέμνονα και το κύπελλο του Νέστωρα. Πάλι καλά που δε ζητούν το Euro 2004 και την… «είναι βαριά η απ’ αυτή του τσολιά» που τραγουδούσαμε στις κερκίδες της Πορτογαλίας! Από ελληνικής πλευράς, ελάχιστα γνωρίζουμε. Από την κυβέρνηση το θέμα αντιμετωπίζεται ως προεκλογικό δώρο(;) και περιμένουν το σωστό timing για τις ανακοινώσεις.
Ενώ τα περισσότερα μέσα, κατά τα ειωθότα, έχουν μπερδέψει τα Γλυπτά του Παρθενώνα με το… γλείψιμο του ηγεμόνα!