Βρισκόμαστε μία ημέρα μετά τις εκλογές, αλλά είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για την επόμενη μέρα! Τουλάχιστον ας ευχηθούμε να μην είναι νύκτα, με βαριά πανοπλία… Αυτή τη φορά η κάλπη δεν εξέπληξε κανένα σε ό,τι αφορά τη δύναμη των τριών πρώτων. Προετοιμασμένοι από το «γαλάζιο» χάρτη της 21ης Μαΐου, δεν είχαμε καμία αμφιβολία για την γαλάζια κυβέρνηση με την αυτοδυναμία των 158 βουλευτών. Δύο πάνω δύο κάτω το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Όχι όμως γι’ αυτούς που πέρασαν κάτω από τον πήχη, που είχαν βάλει πριν τις προηγούμενες εκλογές και ας είχαν το χρόνο να το χωνέψουν…
Ο λαός ήθελε, λέει, σταθερότητα, μάς βομβάρδιζαν μετά τις 21 Μαΐου τα διεθνή και τα εγχώρια μέσα, θέλοντας να καταδείξουν ότι ο φόβος, η αβεβαιότητα και τα αχαρτογράφητα νερά κράτησαν πολύ πίσω τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Ας περιμένουμε όμως για να δούμε κατά πόσο αυτή η χαώδης απόσταση δικαιολογεί τη… σοφία του λαού.
Τα δύσκολα είναι μπροστά μας και η επιλογή του «χειροτέρου κακού» δεν είναι βέβαιο ότι αρκεί για την εξομάλυνσή τους.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν φτάνει μόνο να είναι καβάλα στο άλογο, αφού η προεκλογική και η εκλογική παρέλαση, τελείωσαν.
Τώρα, ξεπεζεύει και ξεκινά την πορεία για την επίλυση των προβλημάτων. Και το άλλοθι της πρώτης τετραετίας δεν υπάρχει. Ούτε μπορεί να μιλήσει κανείς για μαθητευόμενους μάγους. Τα διαπιστευτήρια τους τα έχουν δώσει και από την καλή και από την ανάποδη. Τώρα ο κόσμος περιμένεις λύσεις. Λύσεις για την ακρίβεια και τη φτώχεια, πέρα από τα pass και την επιδοματική πολιτική. Περιμένει περιορισμό των σκανδάλων και πραγματική πάταξη της διαφθοράς.
Περιμένει μια πολιτεία ευνομούμενη, χωρίς «ημετέρους» και «υμετέρους». Περιμένει περισσότερη ισονομία και λιγότερες αυθαιρεσίες, που θα ξεγλιστρούν από τα παραθυράκια του νόμου και τις προκλητικές ΚΥΑ. Η δημόσια υγεία είναι επίσης κομβικό ζήτημα και η υποβάθμιση του ΕΣΥ την καθιστά ζητούμενο και όχι δεδομένο. Οι αλλαγές στο κράτος πρέπει να προχωρήσουν και η προσέλκυση των επενδύσεων να είναι πιο αποτελεσματική και πιο συμφέρουσα για τη χώρα.
Διότι προς ώρας βλέπουμε πολλές αποικιοκρατικές επενδύσεις… Η κυβέρνηση της ΝΔ ουδέποτε έκρυψε τη ροπή της στο κεφάλαιο και την προάσπιση του κέρδους των ιδιωτών. Υπό αυτή την έννοια ουδείς μπορεί να την κατηγορήσει. Μα αν η ίδια θέλει να γίνει περισσότερο λαοφιλής οφείλει να την περιορίσει…
Και η κεντροαριστερά, τι κάνει η κεντροαριστερά; Ο Αλέξης Τσίπρας μένει και θέτει τον εαυτό του στη διάθεση των μελών του κόμματος. Με τόσες απανωτές ήττες, κάποιος άλλος ίσως ήδη να είχε φύγει. Το 2015 άφησε τη δουλειά στη μέση, προχωρώντας στη μερική (πολιτική) εκκαθάριση του κόμματος. Οκτώ χρόνια μετά, ένα κομμάτι τοξικό παραμένει. Στη σημερινή δημοκρατία δεν ξέρω πόσο χρήσιμοι είναι αυτοί που κατασκευάζουν ταξικούς εχθρούς, αναπτύσσουν εμφυλιοπολεμικές ρητορικές και κάνουν συστηματικά και προκλητικά το μαύρο- άσπρο.
Το τελευταίο δεν είναι προνόμιο μόνο μερίδας στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ… Στην Κουμουνδούρου πρέπει να καταλάβουν ότι μόνο με τα social media δεν κέρδισε κανείς, ούτε και μπορεί να επανακάμψει στην εξουσία. Στην εξίσωση της κεντροαριστεράς προφανώς και μπαίνει το ΠΑΣΟΚ, που ας μην ξεχνιόμαστε με βάση τους δικούς τους ψηφοφόρους ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση. Η διαφαινόμενη παντοδυναμία της ΝΔ επιζητά το αντίπαλο δέος της, που αυτή τη στιγμή δεν υφίσταται.
Το θέμα της ενωμένης κεντροαριστεράς επανέρχεται επιτακτικά στο τραπέζι για να ελεγχθεί η παντοκρατορία της ΝΔ. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πτωτική πορεία, το ΠΑΣΟΚ πάλι ανοδική. Κάπου πρέπει να συναντηθούν, για να υπάρξει ο δεύτερος ισχυρός πόλος- χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαστε θιασώτες του διπολισμού. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τις αμοιβαίες υποχωρήσεις και τις άνευ συναισθηματισμού εκκαθαρίσεις…
Η απόλυτη έκπληξη της κάλπης είναι οι «Σπαρτιάτες» που υπέδειξε ο Κασιδιάρης μετά και το δεύτερο μπλόκο από τον Άρειο Πάγο. Όμως ο καταδικασμένος χρυσαυγίτης κατάφερε να εκθέσει και τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη, αλλά και το σύστημα που τον άφηνε να κάνει κανονικά παιχνίδι και προεκλογικό αγώνα μέσα από τη φυλακή.
Η Βουλή θα έχει Ζωή, αλλά και τρία κόμματα δεξιότερα της δεξιάς (ΝΔ), με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Πάλι καλά που υπάρχει και το ΚΚΕ για να λέμε ότι έχουμε μια σταθερά με ανοδική τάση κάτω από την πρώτη τριάδα. Αλλά ότι θα βλέπαμε και στο Ηράκλειο… κοινοβουλευτικό Σπαρτιάτη, ούτε που το φαντζομασταν!