Οι ΗΠΑ ξεκινούν -αν όλα πάνε ομαλά σύμφωνα με τον προγραμματισμό-
την επιχείρηση επιστροφής τους στη Σελήνη, για πρώτη φορά μετά το 1972
όταν είχαν πατήσει για τελευταία φορά το πόδι τους στο φεγγάρι
Ολοι την περιμέναμε, εκείνη αναβλήθηκε, αλλά ευτυχώς δεν ακυρώθηκε η ιστορική εκτόξευση της αποστολής «Άρτεμις 1» της NASA στη Σελήνη. Ο λόγος της αναβολής η ρωγμή στον κινητήρα 3 του πανίσχυρου πυραύλου «Space Launch System» (SLC), η οποία τίναξε στον… αέρα την έναρξη της ιστορικής διαστημικής αποστολής «Άρτεμις 1» της ΝΑSΑ που σηματοδοτεί την επιστροφή των ΗΠΑ στη Σελήνη.
Οι μηχανικοί της NASA συνεχίζουν να αξιολογούν το πρόβλημα που εντοπίστηκε στον κινητήρα 3, έναν εκ των τεσσάρων (κινητήρων) RS-25, που διαθέτει ο πανίσχυρος πύραυλος και βρίσκεται στο κάτω μέρος του. Η επόμενη εκτόξευση έχει προγραμματιστεί για την Παρασκευή, 2 Σεπτεμβρίου στις 17:48, ώρα Ελλάδος, όπως γράφει η γερμανική εφημερίδα «Bild».
Εχουν περάσει 50 χρόνια μετά τη λήξη του ιστορικού προγράμματος «Απόλλων» και το νέο αμερικανικό διαστημικό πρόγραμμα ονομάζεται «Άρτεμις» (αδελφή του Απόλλωνα στην ελληνική μυθολογία, γι’ αυτό επιλέχτηκε αυτό το όνομα ήδη επί προεδρίας Τραμπ).
Οι ΗΠΑ ξεκινούν -αν όλα πάνε ομαλά σύμφωνα με τον προγραμματισμό- την επιχείρηση επιστροφής τους στη Σελήνη, για πρώτη φορά μετά το 1972 όταν είχαν πατήσει για τελευταία φορά το πόδι τους στο φεγγάρι.
Η αναβληθείσα εκτόξευση θα γίνει από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα της αποστολής «Άρτεμις 1» με έναν πελώριο πύραυλο Space Launch System (SLS) που θα μεταφέρει τη μη επανδρωμένη κάψουλα Ωρίων (Orion) γύρω από τη Σελήνη για μια δοκιμαστική πτήση έξι εβδομάδων και μετά θα γυρίσει στη Γη.
Ο SLS μαζί με το Orion έχουν ύψος 98 μέτρων. Ο SLS, που χρειάστηκε πάνω από δέκα χρόνια για να αναπτυχτεί και να κατασκευαστεί, θεωρείται ο ισχυρότερος και πιο πολύπλοκος πύραυλος στον κόσμο, αν και, σύμφωνα με τον «Economist», αποτελεί ένα υπερβολικά ακριβό κρατικό κατασκεύασμα και μια σπατάλη για τα χρήματα των φορολογουμένων. Οι βασικοί υπεργολάβοι για το πρόγραμμα Άρτεμις είναι οι εταιρείες Boeing για τον SLS και Lockheed Martin για την κάψουλα Orion.
Η τελευταία φορά που εκτοξεύτηκε ένας τέτοιος μεγα-πύραυλος από το Κέντρο Κένεντι ήταν το 1973, όταν ένας πύραυλος, Κρόνος 5 (Saturn V), μετέφερε σε τροχιά τον διαστημικό σταθμό Skylab. Ο σχεδιασμός της NASA είναι η εκτόξευση το 2024 της επανδρωμένης αποστολής Άρτεμις 2 γύρω από το φεγγάρι, ώσπου τελικά το 2025 η αποστολή Άρτεμις 3 να προσσεληνωθεί (μεταφέροντας και την πρώτη γυναίκα αστροναύτη στη Σελήνη).
Θα τεθούν έτσι πιθανότατα αυτή τη φορά τα θεμέλια για μια πιο μόνιμη σεληνιακή βάση και παρουσία αστροναυτών στον δορυφόρο της Γης, με απώτερο στόχο μια βάση στον Άρη μέσα στη δεκαετία του 2030. Πάντως αρκετοί ειδικοί δεν αποκλείουν ότι όλο αυτό το χρονοδιάγραμμα είναι υπερβολικά «σφιχτό» και φιλόδοξο, οπότε μπορεί να μετατεθεί κατά μερικά χρόνια προς το μέλλον.