…η κλιματική κρίση είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε στα χέρια των πολιτικών
Δεν ξέρω αν έγινε ή τον έκαναν από ναύαρχο… ναυαρχούκο, μα σε κάθε περίπτωση ο Ευάγγελος Αποστολάκης θα μείνει ως φάρσα στην ιστορία των ανασχηματισμών. Μια φάρσα που όσο και αν θέλει ν’ αποποιηθεί ο Μητσοτάκης- που τα κοκόρια του, μάλλον, έπαψαν να γεννούν- θα τον ακολουθεί, όπως η σκιά και η ουρά του…
Δεν φτάνει που ο Ρεθυμνιώτης πρώην αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων και υπουργός Εθνικής Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ, ανέκρουσε πρύμνα μετά την ανακοίνωση του ονόματός του από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, μα ο πρωθυπουργός στον ίδιο ανασχηματισμό- φιάσκο, αναγκάστηκε να θυσιάσει σαν άλλη Ιφιγένεια τον ΠΑΣΟΚογενή Χρυσοχοΐδη και δική του επιλογή, αλλά και να βάλει στο Υγείας τον ακροδεξιό Πλεύρη…
Διπλό αυτογκόλ για το κεντρώο άνοιγμα, που ο ίδιος επαγγέλθηκε κυνικά άμα τη αφίξει του στο Μαξίμου. Ούτε ο αυτάρεσκος Χρυσοχοΐδης τα έκανε όλα σωστά, ούτε ο Πλεύρης θα τα κάνει όλα λάθος και ας τον λοιδορούν εκ των προτέρων με το… πλευριτώθηκα.
Το θέμα είναι τι σηματοδοτούν τα δύο πρόσωπα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, που σε πρώτο χρόνο πέτυχε να βγει χαμένη με την ανακοίνωση και μόνο του ανασχηματισμού, που το Μαξίμου έβλεπε ως ανάχωμα στην παρατεταμένη γκρίνια της πανδημίας και των πυρκαγιών που κονταίνουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά κατά ένα περίεργο τρόπο χωρίς να δίνουν πόντους στην αντιπολίτευση και δη την αξιωματική.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε πρόβλημα να σπεύσει να χαρακτηρίσει αποστάτη τον πρώην υπουργό του και λίγο μετά αφότου αποποιήθηκε την υπουργική καρέκλα του νεοσύστατου υπουργείου Πολιτικής Προστασίας ή αλλιώς Κλιματικής Αλλαγής, να κάνει λόγο για ένα αξιότιμο στέλεχος που εξαπατήθηκε από τον γόνο της οικογενείας των μετρ της… αποστασίας!
Και το δε Μαξίμου να τρέχει ξοπίσω με το αντεπιχείρημα ότι ο κ. Αποστολάκης όχι μόνο είχε δεχτεί τον θώκο αλλά είχε απαιτήσει αντί υφυπουργός που αρχικά του προτάθηκε να γίνει υπουργός με αυτόνομο υπουργείο- αίτημα που ικανοποίησε ο πρωθυπουργός, στο πλαίσιο, λέει, μιας συναίνεσης για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης με ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής.
Ακόμα πάντως και αν είναι έτσι, τα κόμματα της αντιπολίτευσης είτε δεν το αντελήφθησαν είτε δεν το θέλησαν. Όποιος και αν τα έκανε θάλασσα στην υπόθεση του ναυάρχου, πέρα από τις πολιτικές δολοπλοκίες και ανορθογραφίες, με λύπη γίνεται αντιληπτό πόσο σοβαρά αντιμετωπίζει το πολιτικό προσωπικό μας, την κλιματική κρίση. Για αυτό αύριο δεν θα έχουν κανένα άδικο να βγουν οι ακτιβιστές και να πουν ότι η κλιματική κρίση είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε στα χέρια των πολιτικών.
Αυτοί μπορούν να κάνουν μπίζνες με ανεμογεννήτριες και να παίζουν σε… αιολικά πάρκα και γαία πυρί μιχθήτω! Και αυτή η χώρα θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.
Και τι να σου κάνει ένας υπερτιμημένος Μπένος αν στο καπάκι εμφανίζεται ένας υποτιμημένος… Βγαίνως (από την κυβέρνηση); Ή μήπως περιμένουμε να λύσει το υπαρξιακό πρόβλημά μας ένας (πρώην) Κνίτης στη ΓΑΔΑ, που τον βλέπει η (αγαπημένη της κυβέρνησης) επικοινωνία και αυτοκτονεί;