Με τις ευλογίες υπερυψωμένων ρασοφόρων
και τοπικών… Galacticos της πολιτικής!
Το μόνο που φοβάμαι από τα Data Centers, Knossos I και Knossos II, που όταν ολοκληρωθεί εντός των εγκαταστάσεων του Πανεπιστημίου Κρήτης, θα είναι το μεγαλύτερο κέντρο δεδομένων στη χώρα, είναι να μην κολλήσουμε καμιά ψηφιακή… πανδημία.
Διότι καλά τα δεδομένα και τα κέντρα τους, αλλά τα data δεν φέρνουν πάντα την ευτυχία. Όσο καλός και αν είναι ο Πιερρακάκης, όσο και αν ο πασοκογενής Κυριάκος υπηρετεί το όραμα και το αφήγημα του πρωθυπουργού Κυριάκου, τα δεδομένα: δεν χορταίνουν, δεν ζεσταίνουν, δεν δροσίζουν και δεν μπορούν να γίνουν καύσιμα για τα οχήματά μας. Όχι, δεν μεμψιμοιρούμε για τις ψηφιακές εφαρμογές και την ηλεκτρονική διακυβέρνηση (που πρώτος ευαγγελίστηκε ο ΓΑΠ μαζί με την επανάσταση του αυτονόητου που έμεινε στα χαρτιά), μάς προβληματίζουν οι κυβερνοεπιθέσεις, αδιαφορούμε για τους κυβερνοπάνκ και δεν είμαστε φαν του cybersex.
Όχι, δεν μιλάω αλαμπουρνέζικα, δεν γνωρίζω καν τα βασικά του ψηφιακού αλφάβητου, αν και έκανα τα πρώτα μου βήματα στον ψηφιακό κόσμο με τον ενταφιασμένο πλέον browser του internet explorer και θα είμαι ο τελευταίος που θα απαξιώσει τα επιτεύγματα της ψηφιακής επιστήμης. Αλλά και δεν μπορώ να μην επισημάνω πόσο «αιχμάλωτοί» τους είμαστε…
Η τελευταία γενιά, η «γενιά του αντίχειρα, που κάνει παπάδες με ένα κινητό και ένα δάχτυλο, είναι απόλυτα προσαρμοσμένη στο ψηφιακό περιβάλλον. Αναρτήσεις… εξαρτήσεις, story, hashtags, τουϊταρίσματα, tiktokers, instagramers και influencers! Και αν τους δώσεις και ένα laptop γίνονται ψηφιακοί νομάδες, που δουλεύουν για μια Λονδρέζικη εταιρεία κάτω από τη σκιά μιας ομπρέλας σε απάνεμο κολπίσκο της νότιας Κρήτης.
Έχεις data; Έχεις τα πάντα! Ή μήπως όχι; Τα data δεν απέτρεψαν: την κλιματική αλλαγή, την παγκόσμια ενεργειακή κρίση, τον πόλεμο, την ακρίβεια, την φτώχεια που απλώνει τα πλοκάμια της σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης και την πανδημία που επιμένει και εκθέτει την παγκόσμια συνωμοσία, που θέλει τουρίστες και ιθαγενείς να μην κολλάνε και να μην κολλιούνται, το καλοκαίρι των ταξιδιών, των διακοπών και των μεγάλων τζίρων. Τζίρο- τζίρο όλοι και στη μέση ο κοροναϊός!
Απορώ με τόσα πολλά δεδομένα στη διάθεσή μας, πώς δεν καταφέραμε να τα βάλουμε κάτω και να βρούμε τις έξυπνες λύσεις και τις «έξυπνες πόλεις», για να γλιτώσουμε από τα παραπάνω δεινά, που μας επιτίθενται κατά κύματα και με διάθεση αφανισμού!
Αν υποψιαστώ πάντως ότι πουλάμε… μούρη και data και προσποιούμαστε ότι, αν και άμπαλοι, κάνουμε παιχνίδι σαν άλλοι Μπενζεμά και Μόντριτς στο εμβληματικό Μπερναμπέου, θα πέσω από την εξέδρα των επισήμων. Όχι του σταδίου των «Μερένγκες», αλλά των γηπέδων του Καρτερού, δίπλα στις… κρυμμένες τροχοβίλες, εκεί στο βασίλειο του καρακιτσαριού και των στυγνών καταπατήσεων, που τις βλέπουν τα πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής και αυτοχειριάζονται αντί να εκτελούνται. Και όλα αυτά με τις ευλογίες υπερυψωμένων ρασοφόρων και τοπικών… Galacticos της πολιτικής!