Αυτό που έγινε τη δεύτερη Κυριακή
ήταν η γιορτή της…ανατροπής, αυτό που
με ποδοσφαιρικούς όρους ονομάζουμε «άσος ημίχρονο-διπλό τελικό»
Πόσες φορές δεν έχει τεθεί το θέμα της πολιτικοποίησης του ποδοσφαίρου ή της ποδοσφαιροποίησης της πολιτικής; Ίσως όχι όπως ακριβώς το εννοούμε, αλλά σήμερα θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών σε…ποδοσφαιρική γλώσσα. Αυτό που έγινε την δεύτερη Κυριακή ήταν η γιορτή της…ανατροπής, αυτό που με ποδοσφαιρικούς όρους ονομάζουμε «άσος ημίχρονο-διπλό τελικό».
Κάπως έτσι κύλησε το…παιχνίδι στο πρώτο…ημίχρονο- την πρώτη Κυριακή των αυτοδιοικητικών εκλογών. Η Ν.Δ είχε πάρει ένα σαφές προβάδισμα στους περισσότερους Δήμους και στις Περιφέρειες. Σε κάποιους από αυτούς το… σκορ είχε φτάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα. Στον Δήμο της Αθήνας πχ ο Μπακογιάννης ήταν μπροστά με 41,35% ήτοι 57.800 ψήφοι έναντι 14,19% και 19.842 ψήφους του αντιπάλου του Χάρη Δούκα.
Είναι σαν να αγωνίζεται ο Ολυμπιακός με τον Άρη και στο ημίχρονο να προηγείται με 4-0. Γυρίζει το ματσάκι; Κι όμως γύρισε. Την δεύτερη Κυριακή ο πρώτος ήρθε δεύτερος με ποσοστό 44,54% και 50.403 ψήφους και ο δεύτερος έγινε πρώτος με 55,96% και 64.055 ψήφους, δηλαδή σχεδόν τριπλάσιες από την πρώτη Κυριακή. Το 4-0 που λέγαμε έγινε 4-5 (η αλήθεια είναι ότι αυτό το είχε καταφέρει μόνο ο ΟΦΗ πριν από πολλά χρόνια στο παλιό Καραϊσκάκη με τον Ολυμπιακό).
Της… ανατροπής το κάγκελο έγινε όχι μόνο στον μεγαλύτερο Δήμο της χώρας αλλά και σε άλλους μικρότερους ή μεγαλύτερους, όπως και στις πιο σημαντικές Περιφέρειες όπως εκείνη της Θεσσαλίας που επλήγη βάναυσα από την θεομηνία. Όσες παρεμβατικές προσπάθειες κι αν έγιναν υπέρ του κ. Αγοραστού καταποντίστηκαν στην δίνη που άφησε πίσω του ο Daniel.
Μαζί καταποντίστηκαν και οι στοιχηματικές εταιρείες, οι οποίες δεν συνηθίζουν να πιάνονται αδιάβαστες, αλλά στην προκειμένη περίπτωση μάλλον δεν είχαν μελετήσει καλά κάποια σημάδια των τελευταίων ημερών μαζί με ορισμένες δημοσκοπήσεις που προέβλεπαν ανατροπές. Οι «μικροί» σε πολλές περιπτώσεις νίκησαν τους «μεγάλους», σπάζοντας την μακροχρόνια κυριαρχία τους.
Η Ν.Δ. συμπεριφέρθηκε αλαζονικά όπως έχουν κάνει κατά καιρούς στο ποδόσφαιρο πολλές ελληνικές ομάδες όταν είχαν την εξουσία (λέγε με… ΕΠΟ και διαιτητές) στα χέρια τους. Είχαν δημιουργήσει καθεστώτα τα οποία έπεσαν μόνο όταν οι αντίπαλοι τους βρέθηκαν απέναντί τους συνασπισμένοι.
Υπήρξαν περίοδοι που οι λεγόμενοι «μεγάλοι» του ελληνικού ποδοσφαίρου είχαν δημιουργήσει την δική τους «αυτοκρατορία» μέσα από ισχυρούς μηχανισμούς («παράγκες», «δορυφόρους» κλπ) και έπαιζαν μόνοι τους μπάλα παίρνοντας πρωταθλήματα, δόξα και χρήμα. Ώσπου κάποια στιγμή όλοι οι υπόλοιποι ξεσηκώθηκαν, συνασπίστηκαν και κατάφεραν να σπάσουν την μονοκρατορία.
Αυτό είναι και το μήνυμα που βγαίνει τώρα, μετά τον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Στους κυβερνώντες «κάντε κράτει στον αυταρχισμό» και στους αντιπάλους τους «ενώστε τις δυνάμεις σας και βήμα-βήμα μπορείτε να καταφέρετε την μεγάλη ανατροπή».
Και ένα γενικότερο μήνυμα, ότι είναι καλό σε αυτή τη ζωή να μην νιώθει κανείς άτρωτος γιατί όπως έλεγε και ένας Γάλλος συγγραφέας «το να παριστάνεις τον σπουδαίο στον εαυτό σου είναι τόσο σημαντικό όσο γελοίο είναι να παριστάνεις τον σπουδαίο στους άλλους…»