Ποιος έγραψε αυτό το κυνικά σουρεαλιστικό σενάριο και ποιος βουλιμικός σκηνοθέτης έβγαλε όλο του το άχτι και την κακία πάνω μας;
Οι πρόσφυγες της πυρκαγιάς. Ξεριζωμός. Με δύο σακίδια στον ώμο και ένα σκυλί στην αγκαλιά, εγκαταλείπουν όπως όπως τις εστίες τους. Πίσω μένουν κάποια βαρελόσκυλα, καταδικασμένα στο βασανιστικά μοιραίο, μέσα στη σκουριασμένη λαμαρίνα. Πρόβατα ουρλιάζουν από ένα πρόχειρο μαντρί παραπέρα, συναισθανόμενα την επερχόμενη λάβα των 600 βαθμών Κελσίου!
Η ίδια λάβα απειλεί κατοίκους και επισκέπτες του φλεγόμενου παραλιακού οικισμού, που στοιβάζονται σε μια «παντόφλα» παίρνοντας τον υγρό δρόμο της μεγάλης φυγής, βλέποντας με σπαρακτικά δάκρυα τον περιμετρικά… φωταγωγημένο οικισμό τους. Τόσα Watt, τόσα volt λαμπυρίζουν στον ουρανό με τη θυσία των πεύκων και άλλων κωνοφόρων.
Ποιο θρίλερ επιστημονικής φαντασίας και πράσινα άλογα, που τρέχουν στα λιβάδια της φωτιάς και τις κοιλάδες της κάπνας; Ποτέ και πουθενά τόσα πραγματικά εφέ και αληθινά σκηνικά τρόμου. Ποιος έγραψε αυτό το κυνικά σουρεαλιστικό σενάριο και ποιος βουλιμικός σκηνοθέτης έβγαλε όλο του το άχτι και την κακία πάνω μας;
I can’t breathe και δεν χρειάζεται κανένας μπάτσος να μου βάλει το γόνατο στο λαρύγγι. Τα δέντρα δεν δίνουν πια χρώμα, οξυγόνο και θρόισμα και αυτή η απαίσια μυρωδιά του καμένου, η αποπνικτική, είναι σαν τη χειρότερη και ανυπόφορη κολόνια που φορέσαμε ποτέ.
Πονάει η ψυχή μας και αυτό το μακάβριο έργο δεν τελειώνει για την ώρα, δεν ξέρω αν τελειώσει ποτέ… Και το χειρότερο, το φινάλε δεν θα έχει καμία κάθαρση, σαν τις τραγωδίες του Αισχύλου, μπας και φύγει ανακουφισμένος από το θέατρο ο θεατής.
Αυτό το μαύρο θέατρο, που πρέπει να είναι μετεξέλιξη του θεάτρου του παραλόγου…
Το δάσος, που σβήνει και χάνεται είναι η περιουσία μας και η ζωή μας ολάκερη.
Βαρυμπόμπη, Κρυονέρι, Αφίδνες, Άγιος Στέφανος, Εύβοια, Ηλεία, Αρχαία Ολυμπία, Μεσσηνία, Λακωνία, Παλιό και Νέο Οίτυλο… Σούλι, Αλαμάνα και Χάνι της Γραβιάς, είναι μόνο λίγη από τη γεωγραφία της φωτιάς, εδώ στο νέο Τροπικό του Αιγόκερω…
Χάσαμε τη μπάλα, Stop. Κι εσείς οι κυβερνήτες πάρτε το αλλιώς… Καλές οι δημόσιες σχέσεις και οι αμυντικές ισορροπίες με τα rafale και τις φρεγάτες, μα τα Beriev και τα Erickson, είναι πλέον πιο χρήσιμα και αναγκαία. Κάντε ένα διεθνές μορατόριουμ για κατάπαυση του πυρός και εξοπλιστείτε με μέσα και υποδομές για να επιβιώσουμε από την κλιματική αλλαγή, που επελαύνει πλέον σαν το λίβα που καίει τα σπαρτά, όπως λέγανε και τα πολεμοχαρή τραγουδάκια σας… Καληνύχτα μ@λ@κ@ η ζωή (δεν) έχει (πια) πλάκα έτσι που την έκανες.
Υ/Γ: Και για σας που κόπτεστε για την κλιματική αλλαγή αλλά κατά βάθος είστε οι λιγούρηδες των ρυπογόνων επενδύσεων και πουλάτε- ξεβρακώνεστε θαλάσσια φιλέτα και οικόπεδα που βρίθουν, τάχα μου, υδρογονανθράκων, που όχι μόνο φτάνουν για να βγάλουμε το χρέος μας, αλλά και για να πλουτίσουμε σύμφωνα με το γνωστά φωσκολικά σενάρια, να ξέρετε ότι το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο είναι οι τροφοδότες λογαριασμοί της κλιματικής κρίσης!
Εσείς που πανηγυρίζετε για τους ενεργειακούς κόμβους και τους φαντεζί αγωγούς που θα περνούν από τα μέρη σας για να μεταφέρουν το αέριο στα πέρατα του της γης, σταματήστε τα χαζοπαλαμάκια σας. Και μην πας πλασάρετε ως καθαρή λύση τις «πράσινες» επενδύσεις, εσείς που λογίζετε ως αναδασώσεις καραφλών βουνών τη μεγάλη σπορά με εκτρωματικές και εξαμβλωματικές ανεμογεννήτριες. Όχι άλλα καθρεφτάκια στους ιθαγενείς και καθρέπτες στα βουνά μας…